|
|
کدخبر: ۹۵۱۵۲

واکنش‌ها به مرگ قصاب صبرا و شتیلا همچنان ادامه دارد.

به گزارشامیدبه نقل از باشگاه خبرنگاران، " مروان بشاره " کارشناس سیاسی در نیویورک گفت: اسناد روشن تاریخی نشان می دهند کهشارونمرد خشونت و جنایت بود و صلح دوست خواندن آن توهین آمیز است.

" بشاره " درباره شخصیت شارون و قضاوت تاریخ درباره وی گفت: آنچه که اسرائیلی ها و فلسطینی ها درباره شارون می گویند بسیار اهمیت دارد و البته هر دو طرف دیدگاه خود را می گویند که الزاما نشان دهنده حقیقت نیست. مساله در اینجاست که باید به اسناد تاریخی بازگردیم و اسناد در اینجا، قدمتی شصت ساله دارند که خونین شروع می شوند و تا روزهای پایانی وی، خونین ادامه می یابند.

وی افزود: به باور من، نامیدن شارون به عنوان مرد صلح، یک توهین به شمار می آید زیرا وی در زمانی که یک ژنرال بود، از نیروی نظامی بهره می جست و در بسیاری از موارد، به خشونت دست زد که به مرگ صدها غیر نظامی فلسطینی در اوایل دهه پنجاه و بعدها به مرگ هزاران لبنانی و فلسطینی در جنگ های وی انجامید. زمانی هم که وی به مقامی غیر نظامی رسید، جنگ را با دیگر شیوه ها ادامه داد و شاهد بودیم که اقدامات وی با خشونت و زور علیه فلسطینی ها همراه بود که هم فلسطینی ها و هم اسرائیلی ها می توانند به اسناد آن که در اختیار همه هست، مراجعه کنند.

بشاره درباره اینکه چراشارونهرگز برای پاسخگویی به اتهام هایش در خصوص جنایات جنگی در صبرا و شتیلا در برابر دادگاهی بین المللی قرار نگرفت گفت: تلاش های زیادی در این خصوص صورت گرفت ولی طبق معمول، وقتی شما با طرف های با نفوذ در غرب دوست باشید، بسیار سخت است که شما را به جرم ارتکاب جنایات جنگی محاکمه کنند ولی اگر رئیس جمهور سودان یا صربستان باشید که سران غربی دل خوشی از شما نداشته باشند، بلافاصله به محاکمه سپرده می‌شوید.

وی ادامه داد البته منظور سخن من میلوسوویچ که یکی از سران بحثانگیز صرب بود، نیست بلکه دیگر موارد را طرح می کنم. با وجود سابقه شصت ساله، بسیاری از رسانه ها بخصوص در آمریکا سعی می کردند از کنار این مساله بگذرند. صحبت از جنگ دهه هشتاد که اسرائیلی ها وی را مسئول غیر مستقیم کشتار یافتند نیست بلکه صحبت از کشتارهای دهه پنجاه است که وی فرمانده واحد صد و یک اسرائیل بود و جنایت های عمده ای در قبال غیر نظامیان فلسطینی صورت داد. اینها را حتی تاریخ نویسان اسرائیل نیز مطرح کرده اند.

بشاره گفت: تحریف تاریخ و وارونه جلوه دادن آن به شکلی که در برخی از گزارش ها، برای مثال در خصوص جنگ هزار و نهصد و هفتاد و سه دیدیم، شاهد هستیم موضوعی را حل نمی کند. برای مثال در این جنگ، حمایت مستقیم و ایجاد پل هوایی از سوی آمریکا برای حمایت از اسرائیل بود که باعثپیروزی اسرائیل شد نه شخص شارون؛ اگر به تاریخ نگاشته شده که حتی مورخان اسرائیلی نیز نگاشته اند بازگردیم می بینیم که وی به جای صلح، بیشتر مرد خشونت و جنایت بود.

وی درباره اقدام شارون در خروج از غزه گفت در واقع وی نزدیک به سه هزار نفر از شهرک نشین ها را که در محاصره یک میلیون و سیصد هزار فلسطینی بودند از منطقه خارج کرد زیرا اشغالگری برای اسرائیل بسیار پرهزینه شده بود و توجیه پذیر نبود و افسران ارتش اسرائیل با امضای تومار، خواهان خارج کردن سه هزار شهرک نشینی شدند که برای ارتش بسیار پرهزینه شده بودند.
بشاره گفت از دیگر سو، اگر چه وی طرح صلح را بر اثر فشارهای بین المللی پذیرفت ولی چهارده پیش شرط و به قول خود خط قرمز قرار داد که در حقیقت، نقشه راه برای صلح را از بین برد. در واقع، پذیرش دو کشوری برای وی، پذیرش یک کشور نیمه در نیمی از کرانه باختری بود و بیشتر سعی می کرد به هر نحوی که شده است، خواه با سیاست یا با جنگ، منافع اسرائیل را پیش ببرد و پیامدها و هزینه های این اقدامات برایش چندان مهم نبود.

فلسطینیان ساکن غزه و رام الله از شنیدن خبر مرگ آریل شارون ابراز شادمانی کردند.

شماری از جوانان فلسطینی ساکن غزه و رام الله با شنیدن خبر مرگ آریل شارون نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی که جنایات زیادی را علیه مردم فلسطین درپرونده دارد، به خیابان ها ریختند و ابراز شادمانی کردند.

جوانان فلسطینی درحالیکه عکس های آریل شارون را در دست داشتند اقدام به آتش زدن آنها کردند.

فلسطینی های شادمان از مرگ قصاب صبرا و شتیلا، در خیابان ها شیرینی پخش می کردند.

یکی از ساکنان فلسطین گفت: «ما به مردم عرب و اسلام تبریک می گوئیم».

وی افزود: «ما به همه ی کسانی که از این قصاب درد و رنج دیدند تبریک می گوئیم که او(شارون) این دنیا را ترک کرده است. آروز می کنیم که روزی برسد که دیگر اسرائیل وجود نداشته باشد».

در شهر رام الله در کرانه باختری هم مردم به خبر مرگ شارون واکنش نشان دادند.

یکی از ساکنان رام الله گفت: «دنیا قصابش را از دست داد».

وی افزود: «وی فردی است که جنایات زیادی علیه مردم فلسطین مرتکب شد. قطعا وقتی که او در این دنیا وجود نداشته باشد باعثشادی و خشنودی مردم فلسطین خواهد شد».

" لیلا شهید " نماینده فلسطینی ها در اتحادیه اروپا، شارون را وحشی و عامل کشتار فلسطینی‌ها دانست.

شبکه تلویزیونی فرانس ۲۴ گزارش داد: آریل شارون نخست وزیر سابق اسرائیل روز شنبه جان سپرد. مرگ وی جشن سرور فلسطینی ها را به دنبال داشت. مجری از لیلا شهید نماینده فلسطینی ها در اتحادیه اروپا پرسید: فلسطینی ها شارون را سفاک و جنایتکار جنگی می نامند. آیا شما همین نظر را دارید؟ شهید پاسخ داد: تمامی کسانی که به قوانین بین المللی اعم از فلسطینی، اسرائیلی و یا اروپایی احترام می گذارند همین نظر را دارند. چرا که شارون در چندین جنایت جنگی نقش داشته است. وی در سال هزار و نهصد و پنجاه و سه، هفتاد غیر نظامی را در خانه های شان به قتل رساند. شارون در سپتامبر سال هزار و نهصد و هشتاد و دو با توسل به فالانژیست های لبنان قتل عام هزاران غیر نظامی در صبرا و شتیلا را موجب شد. شارون این جنایات پنهان نمی کرد. شارون این جنایات را وظیفه خود می دانست، او فردی وحشی بود که فکر می کرد هر چه برای امنیت اسرائیل لازم است را باید انجام بدهد. اگر مرگ زنان و کودکان و غیر نظامیان را برای امنیت اسرائیل ضرری تشخیص می داد، تردید نمی کرد. او هرگز فلسطینی ها و حقوق شان را به رسمیت نشناخت. به همین دلیل بود که هرگز با سازمان آزادیبخش فلسطین مذاکره نکرد. شارون بر این باور بود که سرزمین فلسطینی ها باید در اردن ایجاد شود و اسرائیل بزرگ کشوری است حدفاصل رودخانه اردن تا دریای مدیترانه. به همین دلیل بود که شارون هرگز در مذاکرات صلح مانند اسحاق رابین مخاطب فلسطینی ها نبود. مجری گفت: آیا به نظر شما شارون با عقب نشینی از نوار غزه به نفع فلسطینی ها اقدامی نکرده است؟ شهید پاسخ داد: نه. او برای خروج از هشت هزار واحد مسکونی در غزه دلایلی داشت. او برای شهرک سازی های بیشتر در کرانه باختری رود اردن چنین تصمیمی گرفت. در همین راستا به ایجاد دیوار حائل به طول هفت صد کیلومترمبادرت کرد. این دیوار اکنون در خاک فلسطین قرار دارد و عملا مانع توسعه جغرافیایی کشور فلسطین شده است. شارون شهرک های یهودی نشین در غزه را تخلیه کرد، نه به دلیل این که با شهرک های یهودی نشین مخالف است. او از همه جوانان خواست که کرانه باختری رود اردن را تصرف کنند، تا به ایجاد شهرک های جدید مبادرت کند. این سیاستی است که بنیامین نتانیاهو اکنون آن را ادامه می دهد. مجری گفت: اگر شارون هشت سال پیش دچار بیماری قلبی نشده بود، اکنون اوضاع تفاوت داشت؟ لیلا شهید پاسخ داد: شاید او تغییر می کرد و قبول می کرد که عقب نشینی یکجانبه از نوار غزه به جای مذاکره با محمود عباس یک اشتباه بوده است. اسحاق رابین یک جنگ طلب بود که صلح طلب شد. امروز جهانیان با تکیه بر اقدامات شارون در باره وی قضاوت می کنند.

مجری گفت: امروز بنیامین نتانیاهو طرح ساخت هزاران واحد مسکونی را در دست اجرا دارد و گفتگو های صلح با نظارت جان کری در جریان است. آینده را چطور ارزیابی می کنید؟ لیلا شهید پاسخ داد: من بسیار بدبین هستم. چرا که شهرک سازی نابود کردن امکان ایجاد یک کشور فلسطینی است. من نمی توانم بفهم در حالی که نتانیاهو سرزمین های فلسطینی را می دزدد، چطور می توان از راه حل ایجاد دو کشور فلسطینی و اسرائیلی سخن به میان آورد.

فلسطینی‌های جان به در برده از قتل عام صبرا و شتیلا می‌گویند رنج چند سال اخیر شارون در برابر زجر چند دهه آنان ناچیز است و وی مستحق عذاب بیشتری بود.

بازماندگان از این قتل عام، با تلخی از آریل شارون یاد می کنند و در بیروت، در یادمانی که برای قربانیان این حادثه احداثشده است، خاطره عزیزان خود را گرامی می‌دارند.

میلانی بوتروس الها بروجه از ساکنان بیروت می گوید ما ۳۲ سال است که رنج کشیده ایم و او(شارون) فقط هشت سال رنج کشید. با این حال من امید داشتم که وی ده سال دیگر نیز زجر می کشید ولی کاری از دست ما بر نمی آید و این اراده خداوند است.
این در حالی است که دیدبان حقوق بشر نیز گفته است این حقیقت که شارون هرگز به خاطر دست داشتن در قتل عام صبرا و شتیلا محاکمه نشد، فقط این مساله غمبار را تشدید می‌کند.

" مصطفی برغوثی " دبیرکل ابتکار ملی صلح فلسطینی و نماینده سابق مجلس قانونگذاری در فلسطین گفت: تاریخ درباره شارون قضاوت می‌کند و دادگاه عدالت در آینده درباره جنایات صورت گرفته در زمان وی داوری خواهد کرد.

برغوثی درباره واکنش مردم فلسطین به مرگ آریل شارون گفت: شکی نیست که شارون چهره ای بسیار بحثانگیز بود و متاسفانه باید بگویم که مردم فلسطین خاطره خوشی از زندگی وی ندارند. وی اقدامات زیادی در طول زندگی خود علیه مردم فلسطین انجام داد که از جمله آن قتل عام های سازمان یافته در دره اردن و کرانه باختری یا تصرف نوار غزه و حمله به لبنان هستند، بخصوص زمانی که وی به علت اجازه دادن به وقوع قتل عام صبرا و شتیلا گناه کار شناخته شد که باعثکشتار هزاران فلسطینی شد و دادگاهی در اسرائیل وی را مسئول این امر دانست.

برغوثی گفت: به باور من، بدترین کاری که وی انجام داد تضعیف و از میان بردن روند صلح بود. وی به صورت کلی روند اسلو را با دیدار از مسجد الاقصی و به راه انداختن یک انتفاضه دیگر تضعیف کرد و بعد، در حمله ای که در سال ۲۰۰۲ به کرانه باختری صورت داد، تشکیلات خودگردان را به صورت عملی فلج کرد.

وی درباره دیدگاه متفاوت اسرائیلی ها از به راه افتادن جنبش انتفاضه گفت: این جنبش به این علت راه افتاد که افرادی مانند شارون از اجرای فرایند صلح اسلو سر باز زدند. وی بعد کارهای خود را با احداثدیوار حائل دنبال کرد و گسترش شهرک سازی که وی را می توان پدر این پدیده دانست، آخرین شانس ها را برای راه حل دو کشوری از میان برد. تنها دلیلی که در حال حاضر نمی توانیم شاهد تشکیل یک کشور فلسطینی باشیم، ادامه شهرک سازی، اشغالگری و احداثاین دیوار است. اینها دلایلی هستند که نمی توانیم شاهد صلح باشیم.

برغوثی درباره اظهارات مجری درباره اینکه این دیوار برای جلوگیری از ورود بمب گذاران فلسطینی احداثشده است گفت: این دیوار جلوی چیزی را نمی گیرد و ربطی به امنیت نیز ندارد و تنها هدف از احداثآن، غصب زمین هاست. این یک مانع نیست بلکه فقط یک دیوار بزرگ است.

وی گفت: آرزو می کردم مردم اسرائیل رهبران بهتری داشتند که می توانستند به صلح برسند و آنچه را که توافق کرده بودند، اجرا کنند. ما بیست سال از عمر خود را از دست داده ایم و نباید این اتفاق روی می داد بلکه می بایست به صلحی واقعی، همزیستی و راه حل دو کشوری در دنیای واقعی و نه روی کاغذ، می رسیدیم.

برغوثی درباره تلاش های کری برای صلح گفت: باور من این است که جان کری تلاشهای زیادی کرده است و اطمینان دارم که حسن نیت دارد و می خواهد موفق شود. ویژگی ها و شخصیتی را در وی سراغ دارم که در پیشینیان نمی دیدم ولی در عین حال باید بگویم که به نقطه تعیین کننده و حساسی رسیده ایم؛ اینکه آمریکا شجاعت لازم را برای فشار آوردن به اسرائیل برای قبول یک کشور مستقل فلسطینی در کرانه باختری، غزه و از جمله قدس شرقی داشته باشد یا در نهایت به نظامی مانند آنچه که در آفریقای جنوبی دوران آپارتاید داشتیم، مراجعت می کنیم.

وی افزود: بر سر دو راهی بسیار مهمی ایستاده ایم؛ باید کشوری مستقل داشته باشیم، هر چند کوچک هم که باشد ولی باید مستقل باشد و این بدان معناست که نباید اسرائیل هیچ حضوری در سرزمین فلسطین باشد و آنان کنترل بر اقتصاد، تجارت و مرزهای ما نظارتی نداشته باشند تا ما اقتصاد و رفاه خود را داشته باشیم. مشکلی که وجود دارد این است که این پیشنهاد شامل همان غذه سرطانی است که راه حل دو کشوری را از میان می برد و این، همان شهرک ها و شهرک نشین ها هستند که قوانین بین المللی از جمله قوانین آمریکا آن را غیر قانونی می دانند. از این رو این مهم ترین مساله در این دو راهی مهم است.

برغوثی درباره دیدگاه فلسطینی ها درباره تصمیم شارون برای خروج از غزه گفت: وی در حقیقت از غزه خارج نشد بلکه آرایش نیروهای اسرائیلی را تغییر داد و شکلی تازه از اشغالگری را درست کرد. از این رو اشغالگری الکترونیکی را به راه انداخت یعنی همه ورود و خروج، حریم هوایی و دریایی را بست و این یعنی ادامه اشغالگری با شیوه ای تازه؛ وی در آن زمان از گفتگو با مقامات فلسطینی سر باز زد و اقدام وی، غزه را به صورت کامل از کرانه باختری جدا کرد و این امر، امکان تشکیل یک کشور فلسطینی منسجم را از میان برد.

وی گفت: از این رو، اگر یک خروج کامل را شاهد بودیم، اوضاع به گونه ای دیگر رقم می خورد. در صورتی که اسرائیل بخواهد کنترل خود بر کرانه باختری را ادامه دهد و شهرک سازی را دنبال کند، موضوع متفاوت خواهد بود. چیزی که ما نیاز داریم خروج کامل اسرائیل و روی کار آمدن رهبرانی است که درک کنند که ما نه فقط تلاش می کنیم خود را از آپارتاید و اشغال نجات دهیم بلکه می خواهیم اسرائیلی ها را نیز نجات دهیم زیرا تا زمانی که ما آزاد نباشیم، آنان نیز آزاد نخواهند بود. این پیامی است که ما تلاش کردیم برسانیم و نلسون ماندلا نیز تلاش کرد برساند. من امیداورم رهبران جوان در اسرائیل راهی متفاوت را دنبال کنند و به دنبال صلحی واقعی و همزیستی در کنار احترام متقابل باشند.

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار