|
|
کدخبر: ۱۴۵۷۱۸

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: اینکه امام خمینی(ره) می فرمودند: «اگر فاطمه(س) مرد بود، پیغمبر می شد» بیانگر آن است که آن حضرت تمام شرایط حقیقی لازم برای نیل به مقام امامت و نبوت را دارا بودند.

گروه فرهنگی مشرق- حجت الاسلام جواد رودگر عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفت گو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس در خصوص نگاه به شخصیت حقیقی حضرت زهرا(س) از منظر عرفان گفت: حداقل از دو جهت می توان شخصیت حضرت زهرا(س) را در باب عرفان مورد تحلیل و توصیف قرار داد؛ یکی اینکه عرفان دو محور اصلی دارد یک محور توحید که بحثتوحید صمدی، توحید وجودی و وحدت شخصیه وجود مطرح است.

رئیس پژوهشکده دین پژوهی ادامه داد: در بحثتوحید و وحدت شخصی وجود نیز مظاهر تام و اکمل حضرت حق مطرح می شود که در این زاویه نیز انسان های کامل و خلفا و حجج الهی در حقیقت تجلیات کامله حضرت حق اند، همانطور که در قرآن کریم آمده و ذیل آن نیز حضرات معصوم(ع) می فرمایند: «نحن الکلمات التامات» و از این منظر، حضرت صدیقه کبری(س) تجلی کامل اسماء حق و آیینه گردان اسماء جمال و جلال خداوند است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان اینکه موحدی کامل بودن، یکی دیگر از جنبه های عرفانی شخصیت حضرت زهرا(س) است، اظهار داشت: در حقیقت می توان گفت مظهر انسان کامل تمام عیار، حضرت زهرا(س) است همان طور که پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) از چنین موقعیتی برخوردار هستند چراکه در حقیقت وجودی این انسان های نورانی و الهی تفاوتی وجود ندارد.

وی تصریح کرد: همه عرفان رسیدن به مقام ولایت الهیه است؛ مقام ولایت، مقام قرب و لقاء حق است که از رهگذر فناء فی الله اعم از فناء فعلی، اسمائی و صفاتی و ذاتی حاصل شدنی است و فاطمه زهرا(س) در اینجا ولی الله است یعنی به مقام ولایت الهیه راه یافته اند.

رودگر با اشاره به مقام ولایت در تعابیر عرفانی گفت: این مقام به مقام نبوت تعریفی، نبوت شأنی و یا نبوت استعدادی تعبیر شده است و این مقام حاکی از آن است که فرد به مرتبه ای از مراتب وجودی و کمالات امکان نوعی اش دست پیدا کرد که به طور مثال، حامل اسرار الهی یا صاحب علم لدنی است یا حضرت زهرا(س) به مرتبه ای رسیده است که بر او وحی نازل می شود این وحی هم وحی تکوینی است نه وحی تشریعی.

* اگر فاطمه(س) مرد بود حتما پیغمبر می شد

وی خاطرنشان کرد: در اصول کافی دو روایت داریم که بعد از رحلت حضرت رسول جبرئیل امین بر فاطمه زهرا(س) نازل و بر ایشان وحی نازل می کرد و علی(ع) نیز کاتب وحی بود پس در اینجا مقوله نزول وحی مطرح است که جبرئیل واسط وحی، مخاطب وحی هم دخت گرامی رسول الله(ص) و کاتب وحی هم امیرالمؤمنین(ع) بود. بعد از ارتحال پیامبر اکرم(ص) وحی به معنای هدایت تکوینی منقطع شد اما وحی به معنای الهامات الهی و اینکه فرد به مرتبه ای دست پیدا کند که علوم لدنی و الهی شامل حال او شود منقطع نشد و این از آنِ اولیاءالله است.

این پژوهشگر حوزه عرفان اسلامی عنوان کرد: صحیفه فاطمه(س) نتیجه و محصول همین نزولی وحی است که بر حضرت صدیقه نازل شد که در حال حاضر در دست حضرت ولی عصر(عج) است. بنابراین باطن نبوت و امامت، ولایت است و حضرت زهرا(س) دارای آن بود. اینکه امام(ره) فرمودند: اگر فاطمه مرد بود پیغمبر می شد یعنی تمام شرایط حد نصاب حقیقی لازم برای نیل به مقام امامت و نبوت دارا است اگرچه مرد بودن نشانه وجهه حقوقی است اما آن وجهه حقیقی که اصالت دارد همه در آن با هم مشترکند یعنی همه آنچه را که یک نبی و امام دارد فاطمه زهرا(س) نیز داشت.

* حدیثجالب امام عسکری(ع) درباره حضرت زهرا(س)

وی اظهار داشت: همچنین روایت دیگری از امام حسن عسکری(ع) است که ایشان می فرمایند: مقام مادر ما فاطمه(س) بعد از امیرالمؤمنین از امامان معصوم دیگر بالاتر است و روایات فراوانی در کتب شیعه و اهل سنت در بابا مقامات علمی و حقیقی و عملی حضرت زهرا(س) داریم. مثلاً «ام ابیها» در عرفان دارای یک معنای بلند و عمیقی است یا اینکه هنگام ورود فاطمه زهرا(س) پیامبر اکرم(ص) به پای ایشان از زمین برمی خواست و به سوی او حرکت می کرد و یا بوسیدن دست زهرا(س) معنای پدر و فرزندی در عرف اجتماعی ما را ندارد بلکه معنای ایدئولوژیکی دارد و در واقع حضرت رسول(ص) می خواهد به همه ذهن ها و چشم ها و دل ها گرا بدهد که این شخصیت برتر و برجسته ای است به او بنگرید و شخصیتش را بشناسید که فانی فی الله بود.

رودگر افزود: آخرین منزلی که پیامبر(ص) هنگام رفتن به غزوات ترک می کرد و اولین منزلی که بعد از سفرها وارد می شد منزل فاطمه زهرا(س) بود اینها نکته های ظریف و دقیقی دارد که اهل سنت نیز آنها را به وفور در منابع خویش ذکر کرده اند که یا فاطمه غضب تو غضب من و غضب من غضب خداست، خشنودی تو خشنودی من و خشنودی من خشنودی خداست و این بیانگر آن است که حضرت فانی فی الله و مظهر مهر و قهر و جلال و جمال الهی است و به اعتقاد بنده این جنبه از شخصیت حضرت زهرا(س) کمتر مورد مورد توجه قرار گرفته است وجهه ای که از رهگذر معرفت به خدا، محبت به خدا، عبودیت در برابر خدا و اطاعت از خداوند به دست آمده است.

وی با بیان اینکه چهار عنصر در شخصیت حضرت زهرا(س) وجود دارد و در مجموعه زندگی ایشان ظهور پیدا کرده است، گفت: کسی که عالی ترین درجه عرفان به خدا را دارد، عالی ترین درجه عشق به خدا، عالی ترین درجه عبودیت و بندگی، عالی ترین درجه اطاعت و فرمانبرداری نسبت به خداست این شخصیت در عالم اجتماع نیز تأثیرگذار است؛ یک شخصیت عرفانی، الهی، خلوت گزیده گوشه نشین نیست بلکه در متن جامعه حضور دارد در مسائل مختلف سیاسی زمان پیامبر(ص) ایشان را می بینیم؛ در جریان خطبه فدکیه که یک دوره اسلام شناسی است ایشان را مشاهده می کنیم و این خطبه کاملاً سیاسی - اجتماعی و از یک پایگاه ایدئولوژیکی قوی برخوردار است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی تصریح کرد: شخصیت حضرت زهرا(س) را از منظر عرفانی می توان به شخصیتی اجتماعی و سیاسی آورد؛ شخصیتی که می تواند اسوه و الگوی همه جانبه برای تمام انسان های طالب کمال از جمله زنان در هر عصر و نسلی قرار گیرد. بنابراین شخصیت ایشان یک شخصیت جاودانه، پویا، پایا و کارآمدی است که می تواند مورد اقتدا قرار گیرد.

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار