رهبرمعظم انقلاب اسلامی: متوجه مزاحم ‏ها و موانع فرهنگی باشید

به گزارشخبرگزاری تسنیم، گزیده ای از فرمایشات مقام معظم رهبری به ‏مناسبت سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» به شرح ذیل است:

لزوم هدایت فرهنگی جامعه و توجه به فرهنگ عمومی آن‏

نمی‏ شود مسؤولین کشور، مسؤولیتی احساس نکنند در زمینه هدایت فرهنگی جامعه. دولت و مسؤولان موظف اند که توجه کنند به جریان عمومی فرهنگ جامعه؛ ببینند کجا داریم می ‏رویم، چه دارد اتفاق می ‏افتد، چه چیزی در انتظار ما است.(۱۹/۹ / ۱۳۹۲)

لزوم نظارت مسؤولان بر فرهنگ از طریق رفع مزاحم ها

یکی از وظایف نظارتی و مراقبتی دستگاه حکومت این است که متوجه مزاحم ها باشد. شما فرض کنید در فرهنگ عمومی، یک عامل و یک آسیب مهمی به نام طلاق مثلاً وجود دارد. حالا اگر چنانچه فرض کنیم در مجموعه کشور یک تبلیغاتی شروع بشود که بنیان خانواده را سست می ‏کند و به طلاق می نجامد، شما مجبورید جلوی این‏ را بگیرید، یعنی اگر چنانچه می‏ خواهید طلاق در جامعه رواج پیدا نکند، بایستی به این معنا توجه بکنید، یعنی باید جلوی این چیزی که به ‏طور طبیعی مردم را، جوان را، دختر را، پسر را می ‏کشاند به بی‏ میلی به خانواده و بی ‏اعتنایی به کانون خانواده و بی ‏اعتنایی به همسر، بگیرید؛ قهراً معارضه وجود دارد، مزاحمت وجود دارد.(۱۹/۹ / ۱۳۹۲‏)

عدم تنافی رفع مزاحمات فرهنگی با پرورش مطلوبات‏

اگر چنانچه مزاحماتی وجود دارد، آنها را برطرف کنند؛ جلوی موانع را، عناصر مخرب را، عناصر مفسد را بگیرند. ما اگر چنانچه به یک باغبان و بوستانبان ماهر و زبده می ‏گوییم که علف‏ هرز ‏های این باغ را جمع کن، معنای آن این نیست که از رشد گلهای این باغ می‏ خواهیم جلوگیری کنیم یا به آنها دستور بدهیم؛ نه، شما اجازه بدهید گلهای معطر و خوشبو طبق طبیعت خودشان، طبق استعداد خودشان، از آب و از هوا استفاده کنند، از نور خورشید استفاده کنند، رشد کنند، اما در کنار آنها علف‏ هرزها را هم اجازه ندهید که رشد کنند؛ اگر این بود، مانع رشد آنها می‏ شود. این‏که ما گاهی با بعضی از پدیده ‏های فرهنگی ب‏جد مخالفت می‏ کنیم و انتظار می‏ بریم از مسؤولان کشور - چه مسؤولان فرهنگی، چه غیر فرهنگی - و از این شورا که جلوی آن‏ را بگیرند، به‏ خاطر این است، یعنی معارضه با مزاحمات فرهنگی هیچ منافاتی ندارد با رشددادن و آزادگذاشتن و پرورش ‏دادن مطلوبات فرهنگی.(۱۹/۹ / ۱۳۹۲)

انگ «دین و فرهنگ دولتی» توسط برخی مطبوعات‏

می ‏بینیم در بعضی از مطبوعات، نوشته ‏ها، گفته‏ ها، بعضی‏ ها با عنوان(کردن) دین دولتی و فرهنگ دولتی می‏ خواهند نظارت دولت را محدود کنند و تخریب کنند و به ‏اصطلاح یک اَنگ غلطی و مخالفتی به آن بزنند که آقا، اینها می‏ خواهند دین را دولتی کنند، فرهنگ را دولتی کنند! این حرفها یعنی چه؟ دولت دینی با دین دولتی هیچ فرقی ندارد. دولت جزو مردم است، دین دولتی یعنی دین مردمی؛ همان دینی که مردم دارند، دولت هم همان دین را دارد. دولت، وظیفه برای ترویجِ بیشتر(دین) دارد. هر کسی هر توانی که دارد، باید خرج کند؛ یک روحانی باید توانش را خرج کند؛ یک دانشگاهی باید توان خودش را صرف کند؛ یک انسانی که دارای یک منبری است، دارای یک حوزه نفوذی است در تأثیرگذاری روی مردم، باید توان خودش را خرج کند. از همه ‏ی اینها پرتوان‏ تر هم دستگاه حکومت یک کشور است؛ طبعاً باید توان خودش را صرف کند در راه ترویج فضائل و جلوگیری از آنچه مزاحم رشد فضائل است. پس بنابراین فرهنگ جامعه متولی می‏ خواهد، مثل اقتصاد.(۱۹/۹ / ۱۳۹۲)

عدم تنافی ورود حکومت به فرهنگ با فعالیت مردم‏

ورود دستگاه حکومت به مسأله فرهنگ به ‏معنای سلب فعالیت مردم نیست. فرهنگ به مردم متکی است؛ این همه مجالس عزاداری، این همه مجالس سخنرانی، این همه انجمنهای ادبی، این همه انجمنهای علمی، اینها را اصلاً کِی دولتها می‏ توانند به‏ وجود بیاورند؟ کجا ممکن است؟ این همه نمازهای جماعت، این همه کارهای گوناگون فرهنگی که در سطح کشور انجام می‏ گیرد، اگر فرض کنیم دولتها بخواهند هم این کارها را انجام بدهند، نمی ‏توانند انجام بدهند؛ کار مردم است، اما این موجب نمی‏ شود که اگر شما یک‏جا دیدید که فرض بفرمایید یک حرکتی دارد در همین کارهای مردمی انجام می‏ گیرد که دارای آسیب اجتماعی است، داخل نشوید و بگویید من دخالت نمی ‏کنم؛ نه، اینجا لازم است دخالت بشود، هدایت بشود، کار بشود.(۱۹/۹ / ۱۳۹۲)

انتهای پیام /