می دانم می دانم هایمان، کار دستمان داد

به گزارش گروه اجتماعی امیدنیوز، یکی از نقاط منفی جامعهایران، میزان بسیار پایین مطالعه است. ایران جامعه ای است که تشنه آگاهی نیست ما باکتابو خط قهر کرده ایم. جامعه ایرانی جامعه ای بی مطالعه است. گران بودن کتاب، فقدان وقت کافی برای مطالعه، سرگرم شدن به مسایل جانبی و یا نبود کتاب مناسب برای سلیقه های مختلف. همه ی اینها بهانه است. بسیاری را در فضای عمومی و مجازی می توان مشاهده کرد که ساعت هاسرگرم موبایلو شبکه های اجتماعی هستند و بسیاری که وقتشان را به تماشای تلویزیون اختصاص داده اند. البته بطالت، برای افراد وقتی نخواهد گذاشت که بخواهند کتابی در دست گیرند. قیمت بالای کتاب یا کمبود وقت و یا سختی دسترسی به کتاب نمی تواند توضیح دهنده خوبی برای میزان پایین مطالعه در ایران باشد. حقیقتا دلایلی را که عموما برای وضع مطالعه در ایران برمی شمرند، نمی توان دلیل محسوب کرد بلکه بیشتر خرده گیری و بهانه جویی است.

سرانه مطالعه در کشور ما بسیار پایین است زیرا مردمی هستیم که ترجیح می دهیم به جای خواندن بشنویم. احساس می کنیم همه چیز را میدانیم. جامعه را تنبلی و بی حالی در برگرفته و کتاب خواندن را کاری سخت قلمداد می کنیم. ما مردمی هستیم که دچار خود شیفتگی فرهنگی شده ایم و احساس می کنیم مسئله مبهمی برایمان وجود ندارد. کتاب نمی خوانیم زیرا به مردمی دنباله رو و تقلید کن تبدیل شده ایم. ما مردمی هستیم که زندگی پرهیجان و نمایشی را ترجیح می دهیم. به ندانستن عادت کرده ایم و حقارت جهل نیز آزارمان نمی دهد. کتاب نمی خوانیم و نمی دانیم که نمی دانیم. این همان جهل مرکب است.

شاید هم زندگی را آن گونه سامان داده ایم که دیگر نیازی به دانایی و آگاهی نداریم.