تاثیر دوران مدرسه بر آینده فرزندمان

فارغ از بهره‌ی هوشی، وضعیت اجتماعی و اقتصادی والدین یا سایر عوامل شخصیتی، دانش‌آموزانی که احساس مسئولیت می‌کنند، میزان علاقه‌شان به مدرسه کاهش پیدا نمی‌کند و مهارت‌های خواندن و نوشتن خوبی دارند، نه تنها در مدرسه نمرات خوبی کسب می‌کنند، بلکه در اکثر مواقع موفقیت‌های تحصیلی و شغلی را در دهه‌های بعدی زندگی خود تجربه می‌کنند. مقاله‌ی منتشر شده در مجله‌ی Personality and Social Psychology بر این گفته‌ها مهر تایید می‌زند. دکتر «ماریون اسپنگلر» نویسنده‌ی ارشد از دانشگاه توبینگن، گفت: «محققان آموزشی، دانشمندان علوم سیاسی و اقتصاددانان، علاقه‌ی زیادی به صفات و مهارت‌هایی دارند که والدین، معلمان و مدارس در کودکان به‌وجود آورده و تقویت می‌کنند. این عوامل می‌توانند احتمال موفقیت در سال‌های بعد زندگی را ارتقا دهند. تحقیقات ما نشان داد که رفتارهای خاص در مدارس اثرات پایداری را بر سال‌های بعد زندگی فرد می‌گذارد.» اسپنگلر و همکارانش داده‌های جمع‌آوری شده توسط موسسه‌ی تحقیقاتی آمریکا را از مجموع ۳۴۶،۶۶۰ دانش‌آموز دبیرستانی در سال ۱۹۶۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. البته فرآیند تحلیل به اینجا ختم نشد، زیرا داده‌های مربوط به ۸۱،۹۱۲ نفر از آن دانش‌آموزان در یازده سال بعد و ۱،۹۵۲ نفر از آنان در ۵۰ سال بعد نیز به بررسی رسید. در فاز اولیه دبیرستان، انواعی از نگرش‌ها و رفتارهای دانش‌آموزان از قبیل صفات شخصیتی، توانایی‌های شناختی، وضعیت اقتصادی اجتماعی والدین و عوامل جمعیتی اندازه‌گیری و بررسی شدند. بررسی‌های بعدی هم به مواردی از قبیل دستاورد تحصیلی، درآمد و پرستیژ شغلی پرداخت. مسئولیت‌پذیر بودن، علاقمندی به مدرسه و داشتن مشکلات کمتر در زمینه‌ی مهارت‌های خواندن و نوشتن همگی ارتباط معناداری با دستاورد تحصیلی و یافتن شغلی مناسب، به‌ترتیب پس از ۱۱ سال و ۵۰ سال داشت. اگرچه یافته‌های محققان لزوماً تعجب‌برانگیز نبودند، اما اسپنگلر خاطر نشان کرد که برخی رفتارهایی که دانش‌آموزان در مدرسه از خود نشان می‌دهند، می‌تواند موفقیت آنان را در سال‌های بعد زندگی‌شان پیش‌بینی کند. تجزیه و تحلیل بیشتر داده‌ها نشان داد که قسمت اعظمی از اثرات را می‌توان با دستاوردهای تحصیلی توضیح داد. رفتارها و خصوصیات دانش‌آموزان در صورتی که در مدرسه مورد تمجید قرار گیرد، پیشرفت تحصیلی آنان را در پی خواهد داشت. این پیشرفت هم با عواملی نظیر درآمد و پرستیژ شغلی در سال‌های بعد زندگی ارتباط دارد. بر اساس یافته‌ها، برخی رفتارها می‌توانند پیامدهای طولانی‌مدتی را برای زندگی افراد به همراه داشته باشند.