چگونگی تربیت کودک مستقل با چند راهکار تربیتی طلایی

برای تربیت کودک مستقل نکات مهمی را در اختیارتان قرار دادیم را خوب مرور کنید. این راهکارهای تربیتی کمک بزرگی به شما می کند.

چگونه کودک مستقل تربیت کنیم؟

بسیاری از پدر و مادرها با رفتارهای غلط خود باعث می‌شوند تا کودک مستقل بار نیاید و تا سنین بزرگسالی هم در مواقع مختلفی نیازمند حضور پدر و مادر باشند. کودک مستقل در آینده هم بهتر می‌تواند در جامعه از پس خودش بر بیاید و زندگی را اداره کند. فراموش نکنید که برخلاف تصور عموم، رفتار کودک مستقل، سرکشانه‌ای نیست! بلکه او فقط یک کودک با توانایی انجام کارهای خود است.

وابسته بودن کودک باید کنترل شود وگرنه در هیچ زمانی آسایش نخواهید داشت و همینطور فرزندتان هم چیز جدیدی را یاد نخواهد گرفت. بنابراین این ظلم را نه در حق خود و نه در حق کودکتان نکنید. در این مقاله نورولند تصمیم داریم تا راهکارهایی را به شما برای تربیت درست و صحیح کودک مستقل معرفی کنیم. پس اگر اینکه چگونه کودک مستقل تربیت کنیم، دغدغه شما هم هست؛ تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

ویژگی کودکان وابسته

کودکان مشروط به دیگران یا برای احساسشان نسبت به خودشان وابسته اند. بعضی والدین می‌خواهند این وابستگی را پرورش دهند. کارهای این والدین بر نیازهای خود برای قدرتشان است و از کنترل و اجبار برای حصول اطمینان از اینکه آنها نیروهای غالب در زندگی فرزندانشان هستند، استفاده می‌کنند. کودکان مشروط می‌توانند به روش‌های زیر شناخته شوند:

• وابسته به دیگران برای انجام و رسیدن به کارهایشان.
• برای شادی شان به دیگران وابسته اند، زیرا هیچ مالکیت زندگی و مسئولیت کوچک برای افکار، عواطف و اعمال خود ندارند.
• تقویت شده با جایزه‌های نامناسب، بدون محدودیت و بدون در نظر گرفتن رفتارشان.
• تصمیم گیرندگان ضعیف هستند، به این دلیل که والدین آنها این باور را دارند که آنها همیشه می‌دانند که چه چیزی بهتر است و بدون جلب خواسته‌های فرزندانشان تصمیم گیری می‌کنند.

ویژگی کودکان  مستقل

کودکان مستقل در چندین روش ضروری با کودکان مشروط متفاوت هستند. اگر کودکان شما مستقل هستند، شما این باور را به آنها داده اید که لایق و قادر به مراقبت از خودشان هستند. شما راهنما را برای یافتن فعالیت‌هایی که معنی دار و رضایت بخش هستند، به آنها پیشنهاد کردید.

شما به کودکان خود آزادی را داده اید تا زندگی را به طور کامل تجربه کنند و درس‌های مهم بسیاری را یاد بگیرند. کودکان مستقل را می‌توان به روش‌های زیر شناخت:

• ذاتاً انگیزه دارند زیرا اجازه دارند دلایل خودشان را پیدا کنند.
• فرصت و راهنمایی را برای کشف فعالیت‌های دستیابی به خود اختصاص دادند.
• والدینشان از پاداش‌های بیرونی درست و کم استفاده می‌کنند.
• همکاری بیشتر از یک رابطه کنترل شده با والدینشان دارند، زیرا در آنها عقاید و خواسته‌های کودکان مورد استقبال و بررسی قرار می‌گیرد.
• تصمیم گیرندگان خوبی هستند، به این دلیل که مجاز بودند گزینه‌های مختلفی را در نظر بگیرند و با حمایت و راهنمایی والدین خود تصمیم بگیرند.

روش‌های تربیت کودک مستقل

برای اینکه بتوانید کودکان خود را مستقل تربیت کنید، نیاز است که با راهکارهای تربیتی آن به خوبی آشنا باشید. در ادامه 7 راهکار مناسب برای تربیت کودک مستقل را به شما خواهیم گفت.

استقلال کودک

1. همه کار را برای آن‌ها انجام ندهید.

معمولا والدین عادت دارند تا همه‌ی کارها را به جای فرزندشان انجام دهند و به قولی می‌خواهند کودکشان آب توی دلش تکان نخورد و زحمتشان نشود اما این اصلا درست نیست. از همان دوران کودکی با او یاد دهید که برای انجام کارها، باید خودش دست به کار شود. به کودک نشان دهید که باید چگونه آن کار را انجام دهد و هرگونه سوالی در طی گذراندن این فرآیند داشت، پاسخ دهید. کودک مستقل اعتماد به نفس بیشتری هم خواهد داشت. پس به آن‌ها اجازه دهید تا کارها را به تنهایی انجام دهند. مثلا فرض کنید که قرار است به بیمارستان بروید:

ابتدا بگذارید که او به تنهایی آماده شود و لباس بپوشد.

در آن‌جا به کودک خود هم فرصتی دهید تا سوالات خود را از پرستاران و پزشکان بپرسد.

این گفتگو و انجام مراحل بسیار ساده بالا به کودک کمک می‌کند که سوالات خود را بدون اینکه خجالت بکشد بپرسد.

2. عشق بورزید، احترام بگذارید و صبر داشته باشید.

هیچ‌گاه این سه عنصر مهم و کلیدی را فراموش نکنید. عشق، احترام و صبوری باعث می‌شود فرزند شما به یک کودک مستقل تبدیل شود. اما شاید از خودتان سوال کنید که این سه عنصر چه ارتباطی با استقلال کودک دارند؟

پاسخ این سوال بسیار ساده است. هنگامی که بچه از سمت شما عشق و احترام و صبوری را درک کند، راحت‌تر به سمت تجربه‌های جدید می‌رود و وقتی بداند که شما از او حمایت می‌کنید، به انتخابش احترام می‌گذارید و اگر اشتباه کرد، صبر می‌کنید، عواملی که به او استقلال می‌دهند را امتحان می‌کند. نترسیدن از تجربه‌ها و چالش‌های زندگی و مواجه شدن با آن‌ها باعث می‌شود فرزند شما تبدیل به یک کودک مستقل شود.

3. مهارت‌های زندگی را به او یاد دهید.

باید به کودکان خود مهارت‌های زندگی یا به عبارتی دیگر مهارت‌های درست زندگی کردن را یاد دهید. فرزندان شما بالاخره بزرگ می‌شوند و باید بتوانند کارهای خود را انجام دهند و از پس زندگی بربیایند. اگر این مهارت‌ها را از سنین کم به آن‌ها آموزش ندهید، در سنین بالاتر سخت‌تر یاد می‌گیرند و در زندگی شخصی آن‌ها مشکل به وجود می‌آورد.

مثلا از سنین کم به فرزند خود آموزش دهید که لباس‌هایش را خودش تا بزند، لباس‌ها و ظرف‌های کثیفش را خودش داخل ماشین لباسشویی و سینک ظرفشویی قرار دهد، پول‌هایش را چگونه باید پس‌انداز کند و مهارت‌های بسیار دیگری که در طول زندگی نیاز است.

آموزش مهارت‌های زندگی به فرزند شما کمک می‌کند که کودک مستقل شود و در آینده زندگی را بتواند اداره کند.

4. مسئولیت به آن‌ها بدهید.

از آنجا که همه‌ی اعضای خانواده زیر یک سقف زندگی می‌کنند، همه باید در تمیز نگه داشتن خانه سهیم باشند. بدون شک آموزش مهارت‌های زندگی کمک بسیاری در رشد و استقلال کودک می‌کند، اما تجربه‌ی داشتن مسئولیت را به هیچ عنوان نمی‌توان با آن مقایسه کرد.

با دادن مسئولیت‌های کوچک به فرزند خود شروع کنید. مثلا از آن‌ها بخواهید در زمان تمیز کردن خانه، کمد خود را مرتب کنند یا مثلا بعد از شستن ظرف‌ها در خشک کردن آن به شما کمک کنند. با بزرگتر شدن و نزدیک شدن به سنین نوجوانی می‌توانید مسئولیت‌های بیشتری به کودک خود بدهید. مثلا آن‌ها را در خرید خانه مشارکت دهید و گرفتن نان را بر عهده‌ی او بگذارید. داشتن مسئولیت باعث می‌شود که کودک مستقل و خودساخته رشد کند.

5. کودک خود را تشویق کنید.

تشویق کردن همیشه یکی از بهترین روش‌هایی است که برای ایجاد انگیزه می‌توان از آن استفاده کرد. کودک خود را برای هرکاری که در مسیر مستقل شدن انجام می‌دهد، تشویق کنید. فراموش نکنید که تشویق شما به او کمک می‌کند که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد و کارهای بیشتری را به تنهایی انجام دهد.

6. یک محیط مستقل برای او درنظر بگیرید.

بگذارید کودک‌تان چیزها را کشف کند. استفاده از ذهن و توانایی‌های خود برای حل مشکلات و وظایف اجرایی بسیار زیاد است. هم چنین زمانی که به نیاز دارند به آن‌ها فضایی بدهید. این به کودک شما اجازه می‌دهد تا افکار خود را جمع و جور کند، به حرکت بعدی فکر کند، و یک برنامه بسازد.

کودک مستقل در برخی از مواقع باید در محیطی باشد که بتواند به تنهایی در آن حضور داشته باشد تا کارها را به تنهایی انجام دهد. در کنار آن به آن‌ها اجازه دهید فعالیت سرگرم‌کننده خود را انتخاب کنند؛ مثل رنگ‌آمیزی، کتاب، نقاشی، داستان‌سرایی، و غیره. این حق انتخاب به او کمک می‌کند تا بتواند در تصمیم‌گیری‌های خود مستقلانه عمل کند و کودک مستقل شود.

7. اجازه دهید تا اشتباه کنند.

کودک شما ممکن است مرتکب اشتباه شود و این اجتناب‌ناپذیر است! همه‌ی ما اشتباه می‌کنیم. اما چیزی که اهمیت دارد، مواجه با این اشتباهات است. روشی که باید در مواجه با اشتباهات کودک خود به کار بگیرید، این است که به توانایی‌های او ایمان داشته باشید و در هنگام ارتکاب اشتباه، به آن‌ها یادآور شوید که بابت داشتن توانایی‌ها به او افتخار می‌کنید.

کودک مستقل که هیچ، تمامی آدم‌ها نیاز دارند اشتباه کنند تا بتوانند تجربه کسب کرده و رشد کنند. پس برای اشتباهاتی که انجام می‌دهند، آن‌ها را سرزنش نکنید و صدای خود را بالا نبرید و به جای آن روش درست انجام آن کار را به آن‌ها یاد دهید و یادآور شوید که می‌تواند از پس هرکاری بربیاید.

اینکه کودکان از اشتباه کردن نترسند، گام بزرگی برای مستقل شدن و تجربه‌های جدید است. زمانی که کودک بتواند تجربه کند و از عواقب آن هراسی نداشته باشد، اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت و کودکی مستقل خواهد شد.

آموزش مسئولیت به کودکان

یکی از وظایف شما به عنوان والدین این است که به فرزندانتان درباره مسئولیت، آموزش دهید.

بهترین راه برای تضمین اینکه شما و فرزندانتان مسئولیت‌های مناسب خود را می‌دانید، این است که هر کدام از شما به خوبی مسئولیت‌های خود را بدانید.

اگر شما و فرزندتان درکی درست از انتظاراتتان به هم را داشته باشید، کنار آمدن با مسئولیت هایتان راحت‌تر خواهد بود.

لیستی از کارهایی که می‌خواهید انجام دهید را تهیه کنید تا به کودکان خود کمک کنید موفق شوند.

سپس لیستی برای فرزندان خود که مسئولیت‌های آنها هستند را هم تهیه کنید.

سپس، افراد دیگری را که مسئولیت‌هایی را در فعالیت‌هایی دارند را هم تهیه کنید، مانند معلمان، مربیان، یا پرستاران.

همچنین باید پیامدهایی برای عدم تحقق مسئولیت‌ها نیز وجود داشته باشد.

بهترین نتایج آنهایی هستند که اهمیت را به کودکان منتقل می‌کنند و کنترل را به آنها می‌دهند تا با رفتار مناسب، آن را به دست آورند.

این فرآیند وضوح و درک کاملی را برای شما و برای فرزندانتان در مورد آنچه که "کار" شما هستند را فراهم می‌کند.

همچنین در نقطه بعد زمانی که هر کدام از شما بر روی خط پیش بروید و مسئولیت‌های دیگران را بر عهده بگیرید و یا از آنها صرف نظر کنید، هیچ شکی وجود ندارد.