|
|
کدخبر: ۷۲۴۳۰

امام باقر(ع) می فرماید: هر کس حتی بر یک سخن ناگوار زن شکیبایی کند؛ خداوند او را از دوزخ رهایی بخشد و بهشت را برایش حتمی سازد.

به گزارشامید، از امام باقر(ع) روایت است که پیغمبر(ص) فرمود: پیغمبر مرا درباره زن چندان سفارش کرد تا جایی که گمان کردم که او را جز بواسطه فاحشه آشکار(زنا و بی‏ عفتی علنی) طلاق نتوان داد.

و فرمود: هر کس حتی بر یک سخن ناگوار زن شکیبایی کند؛ خداوند او را از دوزخ رهایی بخشد و بهشت را برایش حتمی سازد، و ۲۰۰ هزار حسنه برایش بنویسد، و دویست هزار گناه از او محو نماید، و دویست هزار درجه بالایش برد، و بهر موی تنش عبادت سالی برایش بنویسد.

اسحاق بن عمار از امام ششم(ع) پرسید حق زن به شوهر چیست؟ فرمود: شکمش را سیر کند، بدنش را بپوشد، و اگر جهالت کرد از او درگذرد. ابراهیم خلیل به خداوند از تند خویی ساره شکوه کرد، خداوند باو وحی فرمود: زن همانند استخوان دنده است اگر بخواهی راستش کنی می ‏شکند و اگر با او همچنان مدارا نمایی از او بهره ‏ور گردی، گفتم: این سخنان از کیست؟ حضرت خشمگین شد، و فرمود بخدا این سخن پیغمبر(ص) است.

و از آن حضرت(ع): امام صادق(ع) زنی داشت که او را اذیت می‏ کرد، و امام از او در می‏ گذشت.
از پیغمبر(ص): هیچ بنده ‏ای از کسب حلال برای عیالش خرج نمی‏ کند مگر آنکه خداوند هر درهمی را هفتصد برابر به او عطا نماید.

و نیز فرمود: بهترین مردان امت من کسانی هستند که به اهل خانه خود تعدی روا ندارد، و بر آنها رحمت آرد و ستم نکند، بعد این آیه را خواند: «مردان بواسطه برتری هایی که خداوند به آنان داده بر زنان تفوق دارند»(سوره نساء - ۳۸).

از امام باقر(ع): هر که همسر دارد و لباس و غذای ضروری او را ندهد بر امام لازم است که بینشان جدایی افکند.
از امام ششم(ع)، در باره آیه شریفه: «و هر کس قدرت دارد باید از آنچه خدا به او داده است انفاق نماید» فرموده: مرد باید به زن چندان نفقه و خرجی دهد که بتواند خود را اداره کند و گر نه بینشان جدایی افکنده شود.
و از آن حضرت(ع): چون این آیه آمد: «ای مردم مؤمن خود و اهل بیت خود را از آتش بترسانید، و حفظ نمایید»(سوره تحریم - ۶)، مردی مسلمان بگریه نشست، و گفت: من از خودم عاجزم، و تکلیف خانواده ‏ام نیز بگردنم افتاد.
پیغمبر(ص) فرمود: همین کافیست که آنها را به آنچه خودت را میخوانی امر نمایی و از آنچه خودت را باز می‏ داری نهی کنی.

و از آن حضرت(ع): زنی برای کاری خدمت پیغمبر(ص) آمد. حضرت فرمود: گویا تو از تسویف دهندگانی، پرسید تسویف دهنده کیست؟ فرمود: زنی که شوهر او را برای حاجتی صدا کند، و او همچنان شوهر را سر بگرداند تا وقت بگذرد و شوهر بخواب رود، که چنین زنی را ملائکه لعنت کنند تا شوهر از خواب بر آید.

و از آن حضرت(ع): خدای رحمت کند بنده ‏ای را که رابطه میان خود و زنش را نیکو سازد، که خداوند عز و جل سرنوشت زن را بدست او داده و وی را قیم و اختیاردار او نموده.

منبع: مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقری، ج‏۱، ص: ۴۱۲تا۴۱۵.

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار