|
|
کدخبر: ۸۳۸۴۱

بدترین اتفاق برای یک فرد این است که همسرش را در حال جستجو در وسایل شخصی خود همانند کیف، جیب، یا تلفن همراه خود ببیند یا فراتر از آن چک کردن ایمیل ها و دیگر ارتباطات اجتماعی.

به گزارشامید، هر زن و مردی موقع ازدواج زندگی مشترک را بر پایه اعتماد و اطمینان بنا می کنند. هیچ کس با زن یا مردی که به وی اعتماد ندارد پیمان ازدواج نمی بندد، اما چگونه است که عده ای از مردان یا زنان در زندگی مشترک برای آرامش و اطمینان خاطر شروع به تجسس در رفتار و لوازم شریک زندگی شان می کنند؟

به اعتقاد روانشناسان این رفتار علل مختلف دارد. به عنوان مثال الگوی رفتاری والدین، هنگامی که کودک در منزل شاهد این باشد که پدر و یا مادرش برای بررسی رفتارهای طرف مقابل اقدام به بررسی و جستجو در لوازم شخصی او می کند، ناخودآگاه این رفتار در وی نهادینه می شود. علت دیگر نداشتن اعتماد کافی، یا از بین رفتن اعتماد به دلایل مختلف است. متاسفانه بعضی از زوج ها قادر به حفظ اعتماد در روابط خود نبودده و به مرور زمان با رفتارهای ضد و نقیض موجب ایجاد سوءتفاهم در طرف مقابل می شوند.

بدترین اتفاق برای یک فرد این است که همسرش را در حال جستجو در وسایل شخصی خود همانند کیف، جیب، یا تلفن همراه خود ببیند یا فراتر از آن چک کردن ایمیل ها و دیگر ارتباطات اجتماعی.

سوال اینجاست که چه شخصی می تواند به خود اجازه بدهد وارد حریم خصوصی دیگری شود، حتی اگر آن شخص همسر، یا فرزندش باشد؟ زنان و مردانی هستند که بنا به دلایلی اقدام به زیر و زبر کردن وسایل شخصی شریک زندگی یا فرزندشان می کنند.

نباید فراموش کرد زمانی که فردی همسرش را در این حالت ببیند، نه فقط اطمینان خاطر بیشتر کسب نمی شود، بلکه آن کار موجب از بین رفتن هر نوع اعتماد و از هم گسیختن روابط نیز شده و در نهایت منجر به پنهان کاری می شود.

افراد یاد شده، به دنبال هر چه باشند، شواهدی در آن زمینه خواهند یافت، اما این رفتارها در طول زمان وقایع ناخوشایندی به دنبال خواهد داشت به عنوان مثال مرد یا زنی که مورد تفتیش قرار گرفته کم کم چیزهایی را که قبلاً با همسرش در میان می گذاشت، دیگر بیان نمی کند و علت هم اینکه دیگر به همسرش اعتماد کافی نداشته و احساس امنیت نمی کند و هنگامی که زن یا مردی در خانه خود احساس امنیت نداشته و مدام نگران باشد که همسرش تمامی رفت و آمدهایش را کنترل و وسایل شخصی اش را جستجو می کند، نمی تواند آرام گرفته و به شریک زندگی خود اعتماد کند.

طبیعی است که گاهی زن و مردی نسبت به احساس دوست داشتن یکدیگر شک و تردید پیدا کنند و نگران رابطه شان باشند، که البته در این مواقع نیز، تجسس راه مناسبی نیست و می توان مسیرهای دیگری را پیمود و به علت رفتارهای ضد و نقیضی که موجب سوءتفاهم شده است، پی برد.

گاهی در دریافت نکردن محبت و توجه کافی از جانب همسر، موجب بروز رفتارهای ضد و نقیض می شود، گاهی هم حتی مشغله های کاری زن و مرد را از یکدیگر دور می کند. مناسب ترین راه، بررسی احتمالات و گفتگو با همسر در شرایطی مناسب است و البته، این بدان معنا نیست که صریح همدیگر را مورد اتهام قرار داده و به بی توجهی محکوم کنند. می توان طی یک گفتگوی موثر علت دور شدن همسر را پرسید و همان ابتدای بحثذکر کرد هدف از گفتگو تحکیم روابط است، نه توبیخ کردن.

یکی دیگر از علل ایجاد شک نسبت به همسر و نشان دادن رفتارهای نامناسب، دور شدن و عدم درک متقابل زوجین است. زمانی که زوجین وقت کافی برای با هم بودن نداشته باشند، یا نقاط مشترکی برای گفتگو نیابند، ممکن است احساس کنند رابطه شان سرد شده. عده ای در این مواقع به نظرشان می رسد دوری همسر از آنها یک منشاء بیرونی دارد. به همین دلیل به رفتارهای شریک زندگی خود مظنون می شوند، در صورتی که بیشتر مواقع علل سوء تفاهمات درونی بوده و کمک گرفتن از یک روانشناس متبحر و داشتن گفتگویی موثر، مانع تخریب و از بین رفتن رابطه می شود.

مجله خانواده / شماره ۴۹۹ / نیمه اول دی ماه ۹۲ / ستاره حمیدی / صفحه ۱۴

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار