۵ روش برای داشتن فرزندی شایسته

به گزارشامید، بزرگترین خطای تربیتی، مقایسه فرزند با دیگر کودکان است. ما باید کودک خود را همان گونه که هست بپذیریم.

۱. به بازیگوشی فرزند با لذت بنگریم

اولین صفتی که نشان دهنده سلامت جسمانی و روانی کودک به شمار می آید بازیگوشی اوست، زیرا کودک در بازی و شیطنت تجربه می کند و می اموزد و همان طور که در تحقیقات نشان داده شده است، بازیگوشی کودک با میزان هوش، شادی و تحول اجتماعی او رابطه ای مستقیم دارد.
پیامبر اسلام(ص) می فرمایند: «بازیگوشی فرزند در دوران کودکی مایه فزونی عقل او در دوران بزرگسالی است.»

۲. استخراج استعدادهای درونی او

وجود کودک مان سرشار از معادن طلاست؛ معدنی ارزشمندتر است که کشف و استخراج شود. چه بسا معادن ناشناخته ای در جهان وجود دارد که از آنها هیچ بهره ای گرفته نمی شود. روی این اصل است که باید استعدادهای کودک خود را شکوفا سازیم و در مسیر صحیح هدایت کنیم. لازم به ذکر است که عدم موفقیت فرزند در یک زمینه خاص، دلیل بر بی استعدادی او نیست؛ بلکه ضعف والدین او در یافتن معدن طلای وجود اوست.

۳. تربیت زبانی ممنوع!

کودکان مان از رفتار و گفتار افراد محیط پیرامون خود تاثیر می گیرند و همانند یک دوربین فیلمبرداری همه رفتارهای اطرافیان به ویژه پدر و مادر را ضبط می کنند. این امر لزوم دقت نظر پدران و مادران به اصلاح رفتار خود را بیش از پیش نمایان می کند، زیرا کودکان مان خواه ناخواه جذب رفتارهایمان می شوند و از آن پیروی خواهند کرد؛ برای مثال اگر ما از کودک خود بخواهیم که در جمع، بلند سلام کند، او بنابر اقتضای سن خود تمایل و دلایلی برای این کار نخواهد داشت. در مقابل، اگر او به طور مداوم نظاره گر این گونه رفتار باشد، به طور ناخودآگاه آن را انجام خواهد داد؛ پس آنچه موجب تغییر کودک می شود، الگوی کامل و مجسم است؛ نه دستورات و گفتارهای تاکیدی.

۴. ایجاد دوستی با فرزند

با کودکان مان رابطه ای دوستان برقرار کنیم و آنها را همواره با احترام مورد خطاب قرار دهیم. برای او در مجلس جای مناسبی در نظر بگیریم و او را با نام نیکو صدا کنیم، زیرا این امور باعثافزایش عزت نفس، اعتماد به نفس و حس استقلال در وجود کودکان مان می شود. همان طور که در احادیثنیز به در آغوش کشیدن و بوسیدن کودکان بسیار سفارش شده است.

۵. مقایسه نکنید

بزرگترین خطای تربیتی، مقایسه فرزند با دیگر کودکان است. ما باید کودک خود را همان گونه که هست بپذیریم. کوتاه، بلند، سفید، سبزه، آرام، پر سروصدا، تیزهوش، کم هوش و غیره و در همین جایگاه او را بهترین ببینیم تا او نیز خود را خوب و دوست داشتنی ببیند.

پیامبر بزرگوار اسلام(ص) در این رابطه چنین فرموده اند:

«آدمیان همانند معادن هستند، بعضی ها معدن طلا هستند و بعضی نقره و برخی دیگر معدن نمک و گوگردند.» آنچه می توان از این جمله استباط کرد آن است که اسلام نیز برای افراد تفاوت فردی در نظر گرفته و با وجود این برای افراد ارزش قائل است و اصل وجودی آنها را همانند معدن، ارزشمند دانسته است.

راز / شماره ۳۸ / نیمه اول دی ماه ۹۲ / ربابه طبری / صفحه ۴۹