|
|
کدخبر: ۱۵۴۴۶۶

هنگامی که بنی اسرائیل از ظلم فرعون رها شدند دستور یافتند تا به فلسطین بروند و با وجود اینکه به آنها وعده پیروزی داده شد به بهانه حضور قوم ظالم در آنجا از دستور خدا سر باز زدند؛ این مسئله علتی داشت که رفع آن نیازمند گذر زمان بود.

گروه فرهنگی مشرق- همانطور که در هفدهمین شماره «شفا و رحمت» ضمن بررسی آیه ۵۷ سوره مبارکه «بقره» در جریان قرار گرفتیم بنی اسرائیل پس از عبور از نیل به مدد معجزه حضرت موسی(ع)، دستور یافتند تا در سرزمین فلسطین مستقر شوند اما به این بهانه که در آنجا مردمان ظالمی حضور داشتند از این دستور سر باز زدند و از موسی(ع) خواستند تا او و خدایش به جنگ آن ظالمان بروند و پس از نابود کردن آنها بنی اسرائیل نیز به فلسطین برود.(می توانید شرح کامل این ماجرا را در آیات ۲۰ تا ۲۶ سوره مبارکه مائده بخوانید)

موسی(ع) از این سخن سخت ناراحت شد و به درگاه خداوند شکایت کرد و سرانجام چنین مقرر شد که بنی اسرائیل مدت ۴۰ سال در صحرای «سینا» سرگردان بمانند.

تبدیل شدن نسل برده به انقلابی نیازمند زمان است

آیت الله العظمی «ناصر مکارم شیرازی» در تفسیر شریف «نمونه» ضمن ارائه تحلیلی در این رابطه آورده است؛ یک ملت که سال ها در ضعف، ذلت، زبونی و به صورت بردگانی بی اراده در قصرهای فرعونیان خدمت می کردند و یا در مزارع و باغ هایشان زحمت می کشیدند فوراً نمی توانند از تمام خلق و خوی های گذشته آزاد شوند و حکومتی مستقل بر اساس معیارهای الهی و انقلابی تشکیل دهند؛ خواه و ناخواه این قوم باید دوران برزخی را برای از بین بردن رسوبات فکری و اخلاقی گذشته و کسب آمادگی برای زندگی افتخارآمیز آینده بگذرانند؛ خواه این دوران ۴۰ سال باشد و یا کمتر و یا بیشتر و اگر قرآن آن را به صورت یک مجازات معرفی می کند مجازاتی است اصلاح گر و بیدار کننده چرا که هیچ یک از مجازات های الهی جنبه انتقام جویی ندارد.

اینها باید سالیان دراز در آن بیابان که به خاطر سرگردانیشان بیابان «تیه» نامیده شده است دور از هرگونه سلطه جباران بمانند و نسلی نو با ویژگی های توحیدی و انقلابی پرورش یابد و آماده حکومت بر سرزمین های مقدس شود.

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار