تنگتر شدن حلقه آسیبهای اجتماعی در میان جامعه کارگری
یک جامعهشناس با اشاره به تنگتر شدن حلقه آسیبهای اجتماعی در میان جامعه کارگری گفت: مشکلات اقتصادی بهویژه در جامعه کارگری میتواند منجر به بروز آسیبهای اجتماعی شود. فشارهای مالی و اقتصادی نهتنها بر کیفیت زندگی کارگران تاثیر میگذارد، بلکه میتواند عواقب جدیتری در سطح اجتماع ایجاد کند.

امان الله قرایی مقدم در گفتوگو با «امیدنیوز» اظهار کرد: واقعیت این است که بسیاری از کارگران در ایران به لحاظ معیشتی تحتفشار هستند و افزایش هزینهها و تورم باعث شده برخی از کالاها از سفره آنان حذف شود، اما نکته مهمتر این است که نگرانیها و دغدغههای مالی در میان کارگران منجر به بروز اضطراب، افسردگی و دیگر مسائل روانی شده و برخی افراد را بهسوی مصرف مواد مخدر و اعتیاد سوق داده است. این موضوع میتواند آسیبهای اجتماعی بیشتری به همراه داشته باشد و جامعه را تحتتاثیر قرار دهد. احتمال دارد این موضوع بر روابط خانوادگی تاثیر منفی بگذارد و به افزایش تنشها و درگیریها منجر شده و حتی به مشکلات اجتماعی مانند طلاق و فروپاشی خانوادگی نیز منتهی شود.
این جامعهشناس افزود: به طورکلی مشکلات اقتصادی میتوانند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر جامعه کارگری تاثیر بگذارند و عواقب گستردهای در حوزههای اجتماعی، روانی و فرهنگی بهدنبال داشته باشد. برای جلوگیری از وقوع این آسیبها باید سیاستهای حمایتی و اقتصادی موثری اتخاذ و به وضعیت معیشتی کارگران رسیدگی کرد، در این راستا تامینامنیت شغلی و افزایش حقوق و مزایا متناسب با تورم میتواند به بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی کارگران کمک کند.
این جامعهشناس با اشاره به تنگتر شدن حلقه آسیبهای اجتماعی در میان جامعه کارگری گفت: همانطور که اشاره کردم فشارهای مالی و اقتصادی نهتنها بر کیفیت زندگی کارگران تاثیر میگذارد، بلکه میتواند عواقب جدیتری در سطح اجتماع ایجاد کند، فقر و عدم دسترسی به منابع مالی کافی میتواند افراد را بهسوی رفتارهای مجرمانه سوق دهد. برخی افراد برای تامین نیازهای اولیه زندگی خود ممکن است به سرقت یا سایر فعالیتهای غیرقانونی روی آورند.
وی در ادامه افزود: معمولا کودکانی که در خانوادههای کارگری متولد میشوند، ممکن است به دلیل مشکلات معیشتی دسترسی محدودی به آموزشوپرورش داشته باشند و این موضوع میتواند به کاهش مهارتها و فرصتهای شغلی برای نسلهای آینده منجر شود. همچنین شرایط مالی دشوار ممکن است مانع از دسترسی کارگران و خانوادههایشان به خدمات بهداشتی و درمانی شود و اغلب قادر نیستند به پزشک مراجعه یا داروهای مورد نیاز خود را تهیه کنند، که این موضوع به بروز بیماریها و مشکلات بهداشتی جدی منجر خواهد شد.
قرایی مقدم خاطرنشان کرد: وقتی کارگران به لحاظ مالی تحتفشار باشند، ممکن است از شرکت در فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خودداری کنند. این کاهش مشارکت به کاهش حس تعلق بهجامعه و انزوا میانجامد و خودبهخود به آسیبهای اجتماعی جدید دامن میزند. حتی باعث ایجاد حس تبعیض شده و بر احساس عدم عدالت و نابرابری تاثیر میگذارد و رضایت اجتماعی را بهشدت کاهش میدهد. فقر مالی کارگران میتواند اثرات عمیق و پیچیدهای بر جامعه داشته باشد. برای مقابله با این مسائل نیاز به سیاستهای اجتماعی و اقتصادی موثر داریم که بتواند به بهبود شرایط معیشتی کارگران و کاهش آسیبهای اجتماعی کمک کند. این موضوع شامل افزایش حقوق و دستمزدها، اطمینان از دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی مناسب و ایجاد فرصتهای شغلی پایدار است.