«سلفی گری» چگونه در عربستان متولد شد / تروریستهای سعودی پشت دروازه های روسیه

گروه امنیتی دفاعیخبرگزاری فارس- سردار سرلشکر قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درسخنرانی تاریخ ۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۲به بررسی و تحلیل اوضاع جهان اسلام و بایدها و نبایدها در این حوزه پرداخت که بخشی از این سخنان مهم و راهبردی توسط «خلیل قلخانباز» کارشناس مسایل بین الملل مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است.

«امروز یک مدل(جمهوری اسلامی) در منطقه ایجاد شده. همه تلاشی که سعودی ها دارند، انجام می دهند دو کار مهم است، یکی این که با پول فراوان، پول پاشی می کنند. دوم با تولید سلفیت، برای بذر نفاق در جهان اسلام تلاش می کنند. همه از ترس این است که این مدل و نمونه در درون آنها تأثیر بگذارد و تأثیر می گذارد.»

(سردار قاسم سلیمانی)

متن نظرات خلیل قلخانباز را در زیر می خوانید.

منطقه خاورمیانه این روزها به کانون و محل پرورش تروریست هایی تبدیل شده که روز به روز بر دامنه فعالیت و اقدامات آنها افزوده می شود.

در روز و یا هفته ای نیست که در کشوری از این منطقه نفت خیز جهان، حادثه ای تروریستی روی ندهد. کشورهای عراق، سوریه، لبنان، یمن، افغانستان و حتی در برخی موارد جمهوری اسلامی ایران از اهم کشورهایی هستند که در کانون حمله گروه های تروریستی قرار دارند.

این گروهها بدون شک باید توسط کشوری با توان مالی قوی پشتیبانی شوند. مهم تر از پشتیبانی مالی، پذیرش و تأثیرگذاری نگاه ایدئولوژیکی به اقدامات تروریستی آنهاست که تقریباً از یک منبع تغذیه می شوند.

مبارزه با کشورهای محور مقاومت، مبارزه با مذهب تشیع، تفرقه آفکنی بین گروه های اصیل اسلامی و برخی هدف های خرد دیگر از جمله اهم اهداف تروریستها در منطقه محسوب می شوند.

نگاهی به اهداف گروه های تروریستی و اقدامات آنها نشان می دهد که بدون شک عربستان سعودی مهم ترین حامی مالی، لجستیکی، ایدئولوژیکی و تبلیغاتی گروه های افراطی در منطقه است.این کشور بیش از هر کشور دیگری خود را بازنده تحولات منطقه می بیند. وهابیت حاکم بر عربستان در نقطه مقابل تشیع و حتی برخی فرق اهل سنت قرار دارد و به دنبال برخی از منافعش از طریق تفرقه افکنی بین مذاهب اسلامی است.

* چرایی حمایت عربستان سعودی از گروه های تروریستی

در خصوص چرایی حمایت عربستان از گروه های تکفیری و تروریستی دلایل گوناگونی مطرح است که در چند دسته می توان آنها را تقسیم بندی کرد.

در ادامه به اهم این دلایل پرداخته خواهد شد.

* وهابیت و گسترش تروریسم توسط عربستان

در میان کشورهای اسلامی و عربی، عربستان سعودی را به عنوان کشوری محافظه کار(اسلام بنیادگرا) می شناسند.

این امر به دلیل پیوند تاریخی میان «محمدبن سعود» و «شیخ محمد بن عبدالوهاب» است. پیوند این دو باعثشد ابن سعود لقب «امام» را به عنوان رئیس سیاسی - نظامی قبیله برگزیند و عبدالوهاب نیز به عنوان شیخ یک ایدئولوژی مذهبی ارائه دهد.

عربستان سعودی که دارای ساختاری قبیله ای است، با کمک اندیشه وهابیت اقدامات سیاسی خود را رنگ و بوی دینی می دهد، با بدترین نوع دیکتاتوری یعنی «دیکتاتوری دینی» را در جهان رقم بزند.

این نوع نگاه، علاوه بر داخل، به خارج نیز سرایت داده می شود و دیگر مذاهب اسلامی تکفیر شده و اقدامات خشن علیه آنها جایز شمرده می شود.

آل سعود جهت بهره برداری از نفوذ و تأیید علمای وهابی با گره زدن حرکت موسوم به اصلاح دین به توسعه طلبی سیاسی - ارضی خود، داعیه اجرای منویات محمد بن عبدالوهاب در پیمان معروف به «دو محمد» را در سر دارد.

از زمان تأسیس دولت سعودی، وهابیت فرهنگ، آموزش و پرورش و نظام قضایی آن را شکل داده در نتیجه کم و بیش بر همه تمایلات و جهات اسلام گرایی سنی عربستان تأثیرگذار بوده است.

محمد عبدالوهاب، مؤسس فرقه وهابیت، معتقد بود مسلمانان با فاصله گرفتن از سلف صالح، کافر و مرتد شده و باید برای اصلاح آنها همانطور که پیامبر با کفار جنگید جهاد کرد.

این اندیشه باعثگردیده که عملیات های تروریستی و انتحاری با هدف کمک به اسلام واقعی رشد و نمو یابد و مبارزان با نیت قربة الی الله اقدامات خویش را انجام دهند.

* نقش رویکردهای سیاسی عربستان در حمایت از تروریسم

نگاه دینی به انجام عملیات های تروریستی شاید بیش از آنکه مورد نظر دولتمردان باشد، در اندیشه «مبارزان میدانی» جای دارد، اما دولتمردان سعودی در ورای حمایت های مادی و معنوی از اقدامات تروریستی در منطقه به دنبال رسیدن به اهداف سیاسی خویش هستند.

این اهدف در ۳ حوزه داخلی، منطقه ای و جهانی قابل بحثو تفسیر است که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد.

۱ - داخلی:فرآیند دولت - ملت سازی زنجیره ای از مفاهیم را با خود حمل می کند که هر یک می تواند معیارهای ارزیابی و شاخص های آن تلقی شوند که این فرآیند در عربستان سعودی به علت مطلقه بودن و مردمی نبودن، سعی دارد بحران های درونی کشورش را به بیرون سرایت دهد و اذهان مردم را از توجه به مشکلات داخلی منحرف نماید.

در ساختار سیاسی عربستان، مردم حق هیچ گونه دخالتی ندارند و تنها شاهد گردش نخبگان توسط عده قلیلی هستند که قدرت را در دست دارند و این عده قلیل برای منحرف کردن افکار عمومی از پیگیری حقوق اولیه شان سعی دارند با به هم ریختن کشورهای دموکراتیک و ایجاد ناامنی در این کشورها این قبیل کشورها را در نظر مردم شان کشورهایی به هم ریخته جلوه دهند تا مردم به دنبال اعتراض و نارضایتی های عمیق در عربستان نباشند زیرا ممکن است ناامنی جایگزین رفاه و آسایش شود.

۲ - منطقه ای:در بُعد منطقه ای، سیاست عربستان در هر کشوری با کشور دیگر کمی فرق می کند. در خصوص عراق، عربستان خود را بازنده سقوط صدام می داند و قدرت یافتن شیعیان را در این کشور، که سال ها در انزوا بودند، به ضرر قدرت منطقه ای خویش ارزیابی می کند.

همچیننبا توجه به در پیش بودن انتخابات پارلمانی در عراق در ماه آوریل سال جاری میلادی، عربستان سعی دارد بر روند انتخابات آتی این کشور تأثیر بگذارد و نتایج مورد دلخواه خود را از صندوق های رأی بیرون بیاورد؛تلاشی که در انتخابات قبلی به نتیجه نهایی منتج نشد و «دولت قانون» با کسب ۸۹ کرسی با ائتلاف با دیگر گروه ها موفق به تشکیل دولت گردید.

بنابراین عربستان تلاش دارد تا با ناکارآمد نشان دادن دولت نوری المالکی زمینه را برای به قدرت رساندن جناح مورد نظر خویش فراهم نماید. از جمله اهداف دیگر عربستان در عراق تلاش برای «سوری سازی» این کشور است تا بدین گونه اگر حکومت مورد دلخواه ریاض در انتخابات آتی قدرت را در دست نگرفت حکومت شیعی پیروز انتخابات درگیر ترورها و مشکلات داخلی باشد و فرصت به چالش کشاندن ریاض را در سطح منطقه ای نداشته باشد.

در خصوص سوریه اوضاع به گونه ای دیگری است.عربستان، سوریه را حلقه واسطه جریان مقاومت در منطقه می داند که با سرنگونی نظام حاکم بر آن ضربه مهلکی به جریان مقاومت در منطقه وارد می شود.

براساس این اندیشه که توازن منطقه ای در سال های گذشته به زیان عربستان در حال شکل گیری بوده این کشور تلاش دارد تا جریان رقیب در منطقه را تضعیف نماید.

سوریه به محل زورآزمایی جریان مقاومت و جریان سازش کار در منطقه تبدیل شده است به گونه ای که حتی عربستان را در کنار رژیم صهیونیستی قرار داده و ملاقات هایی نیز بین مقامات سعودی و رژیم صهیونیستی صورت گرفته است.

همچنین این کشور محموله های بسیاری را برای تروریست های مسلح در سوریه ارسال می کند تا جایی که برخی مقامات روسی نیز از خرید موشک های ضدهواپیما و ضد زره توسط عربستان جهت کمک به تروریست های سوریه اظهار نگرانی کرده اند.

در همین حال منابع اطلاعاتی آلمان اخبار حاکی از تشکیل فرماندهی نظامی یکپارچه بین ارتش آزاد سوریه و گروه های اسلامی تندرو در سه منطقه در سوریه را فاش کرد ه اند.

در همین حال منابع اطلاعاتی آلمان اخبار حاکی از تشکیل فرماندهی نظامی یکپارچه بین ارتش آزاد سوریه و گروه های اسلمی تندرو در سه منطقه در سوریه را فاش کرده اند.

استان «درعا» همجوار با مرزهای اردن و بلندی های اشغال شده. جولان اولین منطقه ای است که این فرماندهی در آن مستقر شده و تحت نظارت برخی کشورهای حوزه خلیج فارس و اردن در می آید، اما استان های حوزه خلیج فارس و اردن خواهد بود، استان های ادلب، حلب، حمص و استان های شمال سوریه نیز تحت نظارت ترکیه و قطر خواهند بود.

منطقه سوم در استان ریف دمشق به ویژه در منطقه های غوطه شرقی و غربی تا منطقه قلمون همجوار مرز با لبنان تشکیل خواهد شد.

لبنان کشور دیگری است که عربستان درصدد به هم ریختن اوضاع داخلی آن است. بحران در این کشور کوچک مدیترانه ای کاملاً وارداتی است و جریان های عمده سیاسی این کشور پذیرنده سیاست های خصمانه رقبا در منطقه شده اند.

عربستان سعی دارد تا با ناامن نمودن بخش هایی از لبنان، جریان ۱۴ مارس را در مقابل جریان ۸ مارس تقویت نماید و همچنین مانع کمک شیعیان لبنان به نظام حاکم بر سوریه شود.همچنین این کشور سعی دارد با تضعیف حزب الله، تشکیلاتی سنی مذهب و شبیه حزب الله در لبنان به وجود آورد.

ایران دیگر کشوری است که در مقابل سیاست های تروریستی عربستان قرار دارد و ترور رایزن فرهنگی ایران در لبنان انگشت اتهام را به سمت عربستان نشانه رفته است.

عربستان سعودی پس از جنگ ۲۰۰۶ بین حزب الله لبنان و رژیم صهیونیستی به شدت خود را بازنده تحولات منطقه ای در قبال جمهوری اسلایم ایران می بیند. این کشور که روزی رقیب ایران در منطقه بود، پس از باخت های پی درپی، به دشمن ایران در منطقه تبدیل شده و تلاش دارد تا با ضربه به جریان مقاومت، بیش از همه ایران را در موضع ضعف قرار دهد.

بنابراین علاوه بر عواملی که برای عراق، سوریه و لبنان مطرح شد، مهم ترین عامل مشترک همه کشورهای فوق الذکر تضعیف جایگاه ایران در منطقه است. سوریه و عراق و برخی جریان های مورد حمایت ایران در لبنان به منزله بازوهای پرقدرت ایران در منطقه اند که سعودی ها تلاش دارند این بازوها را از کار بیندازد و مهره های خود را بر آنها حاکم نمایند.

۳ - جهانی:در رویکردهای سیاست های تروریستی عربستان، رنگ و بوی رویکردهای جهانی نیز مشاهده می شود.

عربستان از رویکرد جدید آمریکا در قبال ایران در خصوص موضوع هسته ای و همچنین از رویکرد ایالات متحده در قبال سوریه ناراضی است و این امر باعثشده که این کشور با انجام اقدامات تروریستی به دنبال به شکست کشاندن سیاست های آمریکا در منطقه باشد.

در واقع عربستان سعی دارد با گسترش عملیات های تروریستی در سوریه، آمریکا را به حمله نظامی به این کشور ترغیب نماید و همچنین با انجام عملیات های تروریستی در عراق آمریکا را به حمایت از جناح مورد حمایت عربستان در این کشور مجبور کند.

در خصوص روسیه نیز عربستان بر این عقیده است که اگر حمایت های این کشور از نظام اسد نبود نظام حاکم بر سوریه تاکنون سقوط می شد. بنابراینعربستان سعی دارد تا به روسیه تفهیم کند که اگر به حمایت های خود از اسد ادامه دهد، باید منتظر انجام اقدامات تروریستی در داخل خاک خود باشد.

* سخن آخر

امروز عربستان بیش از هر زمان دیگری از اقدامات تروریستی در منطقه حمایت می کند و سعی دارد تا اهداف نامشروع سیاسی خود را از طریق بمب و مواد منفجره تأمین کند به گونه ای که نسل دوم تروریست ها پس از طالبان و القاعده در سال های ابتدایی هزاره جدید میلادی در حال متولد شدن است.

عربستان سعودی با دلارهای سرشار نفتی همچنان به صدور تروریسم به دیگر کشورهای منطقه ادامه می دهد و تلاش دارد تا کشورهای فرامنطقه ای را با سیاست های منطقه ای خود همراه نماید، اما ممکن است روزی گرو ه های تروریستی مثل داعش به عربستان سرازیر شوند و این کشور خود گرفتار گروه های تروریستی شود.

نکته دیگر اینکه مهم ترین هدف عربستان در پیگیری سیاست های تروریستی در منطقه به چالش کشاندن قدرت روز افزون جمهوری اسلامی ایران در منطقه است.

عربستان بیش از هر زمان دیگری توازن قدرت در منطقه را به ضرر خود می بیند و مهم ترین رقیب خود را برنده تحولات منطقه ای می داند و به این دلیل سعی دارد با حمایت از تروریسم، این توازن را به سود خود و به زیان ایران بر هم بزند.

در نهایت اینکهمنافع ایران و برخی کشورهای فرامنطقه ای از جمله ایالات متحده در قبال اقدامات تروریستی عربستان اگر «مشترک» نباشد، «موازی» است و ایران و آمریکا هر دو از اقدامات خطرناک عربستان در منطقه احساس نارضایتی می کنندکه این موضوع می تواند همانند زمان حمله آمریکا به افغانستان در سال ۱۳۸۰ دلیلی برای هماهنگی بیشتر سیاست های ۲ کشور در قبال اقدامات تروریستی عربستان باشد، خصوصاً اینکه دولتمردان آمریکایی بیش از هر زمان دیگری از سردرگمی در قبال حمایت و یا عدم حمایت از حکومت دیکتاتوری سعودی رنج می برند.

انتهای پیام /