فرهاد وارسته، اولین کاراته کای ایران

به گزارشخبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، هنر رزمی کاراته درسال ۱۳۴۲وارد کشورمان ایران شد، و بنیانگذار کاراته درایران فرهاد وارسته بود و اولین نفری که در کشور ما توانست موفق به اخذ کمربند مشکی شود مرتضی کاتوزیان بود که در خرداد سال ۱۳۴۹به این امرنائل شد.

کاراته با سبکهای کان ذون ریو، شوتوکان، و وادوریو درایران شروع به کار کرد ولی به تدریج سبکها گسترش یافت. درسال ۱۳۵۱آمادگی کاراته به عنوان اولین باشگاه رسمی کاراته کشور کار خود را به صورت منسجم و کلاسه شده آغاز نمود.

درسال ۱۳۵۲برای اولین بار تیم ملی کاراته کشورمان شکل گرفت که با هزینه شخصی به دومین دوره مسابقات جهانی که در پاریس برگزارشد، و موفق به کسب مدال برنز کومیته تیمی و عنوان پنجمی این دوره ازمسابقات شد.

درسال ۱۳۵۳فدراسیون کاراته ایران شکل گرفت که مسئولیت آن ازسوی سازمان ورزش وقت به فرهاد وارسته واگذار شد.

امروزه فدراسیون کاراته متولی امور مربوط به سبکهای آزاد کاراته نیز هست به ۲ شکل رینگی و غیر رینگی فعالیت می کند.

اما آنچه که مسلم است این است که، ورود کاراته به ایران با سبک کان ذن ریو بوده است. کاراته از یک زیر زمین ۴۰متری متعلق به منوچهر وارسته پدر بنیانگذار کاراته ایران " دکتر فرهاد وارسته " و با ۶-۵ نفر در خیابان بهار شمالی شروع شد، پس از چند ماه در همان سال به سالن مشت زنی وقت منتقل و پس از مدتی هم از آنجا نقل مکان کردند.

به دلیل مخالفتهای مقامات وقت مبنی بر اینکه کاراته یک دفاع شخصی است و فقط باید در ارتش و شهربانی تدریس شود، دوباره به همان زیرزمین ۴۰متری بازگشت.

اولین پیش قراولان و همراهان کاراته در سالهای اولیه عبارت بودند از دکتر علوی مقدم استاد فعلی تاریخ در دانشگاه لندن، داریوش امینی، اصلانی، وقایع نگار، کاتوزیان و…

پس از عبور از سالهای دشوار کاراته درسال ۱۳۵۱سال شکوفایی کاراته فرا رسید. تأسیس آمادگی کاراته ایران در این سال تحولی بزرگ را در کاراته ایجاد نمود.

آکادمی کاراته ایران که درخیابان عبده سابق روبروی خیابان فاطمی بود، به عنوان اولین باشگاه رسمی کاراته کشور کار خود را به صورت منسجم آغاز کرد.