عقیلی هم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد

به گزارش سرویس ورزشی امید نیوزو به نقل از ورزش ۳، هادی عقیلی از آن دسته بازیکنان ایران بود که محبوبیت خاصی برای خود داشت و در دوره ای از بازی خود به یکی از بهترین دفاع های ایران مبدل شده بود که، به شدت محبوبیت داشت و شاید بودن او در هر تیمی آرزوی هر تیم بود اما فراز و نشیب های او و کنار گذاشته شدنش از تیم ملی توسط کی روش و خیلی از مسائل حاشیه ای دیگر به پیکره ی فوتبال او ضربه ی بزرگی زد.
عقیلی چند وقت پیش هم کم حاشیه نداشت و صحبت هایی که علیه ویسی کرد کم سر وصدا نکرد که بخشی از آن بدین شرح است:
*آقای ویسی شما بزرگتر و قدیمی تر از من هستید اما کاش اینقدر که در به هم ریختن فضا و از بین بردن حرمت ها کوشا بودید، وقت تان را صرف کارهای فنی می کردید تا این هوادار مثل اکثر سال های پرافتخار قبلی دلش بهسپاهانبزرگ خوش بماند. تیمی که باید همیشه در حد خودش بازی کند و اگر از این توانایی همیشگی وامانده، لابد دلایلی کاملا فنی دارد که نشانه هایش را می شود در نحوه حرف زدن های هفتگی شما جست و جو کرد. شاید شما ندانید اما سپاهان همیشه محل نمایش عملکرد مربیان بزرگی بوده که کارنامه ای درخشان داشته اند و در رده تیم ملی مطرح بوده اند افرادی مثل زلاتکو کرانچار، استانکوی بزرگ، ژوروان ویه را، امیر قلعه نویی، حسین فرکی، ایگوراستیماچ، لوکا بوناچیچ و همین آقای فرهاد کاظمی که هواداران با تشویق روز گذشته نشان دادند هنوز عملکرد عالی او را در کسب اولین قهرمانی فراموش نکرده اند؛ البته اگر این تشویق از نظر شما اشکالی نداشته باشد. با مرور این اسامی حس خوبی به من دست می دهد و فکر می کنم کار کردن با این بزرگان افتخار بزرگی است؛ همانطور که امروز فکر می کنم مایه مباهاتم است که زیر نظر فردی مثل شما کار نکردم.
عقیلی که به دلیل اختلاف با مسئولان تیم سپاهان در لیگ فعلی به میدان نرفت سال هاست با این تیم در میادین حضور یافت و در حالی که با پیشنهادات متفاوتی روبرو بود در نهایت ترجیح داد آخرین پیراهنی که در زمین چمن به تن کرد همان پیراهن طلایی سپاهانی باشد.

عقیلی امروز با دل نامه ای که به نگارش درآورد ضمن وداع با هواداران فوتبال،خداحافظی رسمیخود را به اطلاع رساند. او در این باره می نویسد: آغاز همیشه با لبخند و پایان همیشه با ناراحتی همراهه. همیشه آغاز و دل بستن و شروع آسون و رفتن و خداحافظی و دل بریدن مثل یک مرگ زودهنگام سخت بوده و این چیز تازه ای نیست.. زودتر یا دیرتر روزی میرسه که خداحافظی رو تبدیل به تصمیم کنیم و وارد مرحله ی جدیدی از زندگی بشیم.

الان هم وقت آن رسیده که میخی به دیوار بکوبم و استوک های فوتبالم رو آویزان کنم. اگرچه همیشه دوست داشتم وداعم از فوتبال با پیراهن طلائی سپاهان باشه اما باید واقع بین باشم که این کار برایم مقدور نیست. البته اگه من دور از چمن فوتبال و دور از میدان از شما خداحافظی می کنم مطمئنا دلایلی داره که البته شما مردم ازش خبر دارین و پشت پرده ش رو می دونین.

البته من در این مدت که به دلیل بعضی مسائل دور از فوتبال بودم پیشنهادهایى داشتم و می توانستم به تیم های دیگری نیز نقل مکان کنم و فوتبال خود را در تیمی دیگر ادامه بدم اما علیرغم ناملایمات و اتفاقات پارسال و امسال، اونقدر مردم اصفهان به گردن من حق دارن که تصمیم گرفتم هرگز در تیمی برابر آنها قرار نگیرم؛ هر چند اینها هیچ منتی نیست چون بخشى از افتخاراتى که در دوران فوتبال خود دارم از حمایت های بی شائبه ی آنها بود.

توانستم دوبار کاندیداى بازیکن سال آسیا شوم و یک بار به عنوان دومین بازیکن سال آسیا انتخاب شدم در جام باشگاه های جهان حضور پیدا کردم، فینال جام باشگاه های آسیا را تجربه کردم، قهرمانی لیگ و جام حذفی را به افتخاراتم اضافه کردم و بسیاری خاطره ی خوب دیگر که بدون حمایت آنها امکان پذیر نبود.

دوست دارم از همینجا از همه مربی هایم که به من کمک کردند تا در این فوتبال به جایی برسم تشکر کنم، همچنین از همه آن هایی که درس گرفته ام، از هم تیمی های فوق العاده ام تشکر می کنم، خوش شانس بوده ام که با آن ها تمرین کردم و از تمام دوستانی که با حمایت ها و انتقادهای سازنده خود نقشی بزرگ در پیشرفت فوتبالی ام ایفا کردند. در پایان دوباره از مردم شریف اصفهان تشکر میکنم که همیشه به من لطف داشتند و حتى دراین یک سال ونیم گذشته که دور از میادین فوتبال بودم محبت خودشان را از من دریغ نکردند.

در آخر از همه ی کسانی که در طول این مدت طولانی و خاطره انگیز در کنارم بوده اند، عذر می خواهم اگر خدای ناخواسته باعثرنجششان شده ام.
حلالم کنید و به امید دیدار دوباره.