امامتی که خدای تعالی به بنده و خلیلش ابراهیم(ع) عطا کرد پس از آن بود که او از امتحانات الهی سرافراز در آمد و آنها را به پایان برد و هنگامی که خداوند چنین خطابی به او کرد پیامبری بود که گروهی پیرو او بودند.
چه زیباست گفتگویى که بین امام الرضا(ع) و مأمون اتفاق افتاد…مأمون به امام رضا(ع) گفت: «چه دلیلى بر امامت جدت وجود دارد؟» امام جواب داد: دلیل بر امامتش قول خداى تعالى: «و انفسنا و انفسکم» است.