اگر بوی گناهان احساس می‌شد، هیچ کس با گناهکار هم‌نشین نمی‌شد.
امیرمؤمنان علی علیه السّلام می فرماید: «مَن کَثُر فِکرهُ فِی المَعاصی دَعَته اِلَیها؛ کسی که بسیار درباره گناه فکر کند او را به گناه سوق می دهد.»
گناهان کوچک و اصرار بر انجام آن است که انسان را به لبه پرتگاه می برد و او را از خدا و مقصد اصلی خود دور می کند.
این دستورات بیانگر انواع برخورد های اسلام با گنهکار است، که هر کدام به نحوی نقش بازدارندگی و کنترل گناه را در فرد و جامعه دارند.
آیت الله مظاهری در یکی از جلسات خیر درس اخلاق خود روایتی از امام صادق(ع) در راهکار رهایی از عادت به گناه را نقل کرده است.