نوبت به خرید ریل از هند رسید

به گزارش خبرنگار اقتصادیخبرگزاری تسنیم، تحریم های اقتصادی کشور در سال های اخیر شرایطی را به وجود آورده تا بخش اعظم درآمدهای فروش نفت در بانک های کشورهای خریدار بلوکه شود. دشواری های ناشی از عدم وصول درآمدهای نفتی نیز روند توسعه زیرساخت های عمرانی کشور به ویژه در حوزه حمل نقل را با موانع جدی روبرو ساخت.

از سوی دیگر این وضعیت بخش تولید تجهیزات مربوط به حمل ونقل مانند ادوات ریلی را نیز با چالش هایی مواجه ساخت که فعالان این بخش از آن به نام «خود تحریمی» یاد می کنند. تحریم های داخلی که به موازات تحریم های بین المللی، تولیدکنندگان ایرانی را با شرایط اسفباری مواجه کرد. در این بین چین به عنوان یکی از مشتریان بزرگ نفت ایران نشان داده برای تسویه پول نفت ایده های جالبی دارد.

در سال های اخیر واگذاری ساخت ۳۱۵ واگن مترو به شرکتی چینی، اعتراض تولیدکنندگان داخلی را به دنبال داشت، اعتراضی که رویانیان مدیرعامل وقت شرکت مادر تخصصی حمل و نقل ریلی کشور مهرماه ۹۰ دلیل واگذاری را این گونه توضیح داد: «با قرارداد ۳۱۵ دستگاه واگنی که با شرکت بوژان چین منعقد شده است در تلاشیم بتوانیم ۶۰درصد واگن ها را برای شهرهای اصفهان، تبریز و شیراز بومی سازی کنیم که این قرارداد اگرچه از دو سال پیش تنظیم شده بود اما اکنون محور ساخت را شرکت های داخلی قرار داده ایم.»

این در حالی بود که دو سال بعد دلیل واقعی واگذاری قرارداد مذکور به چینی ها اعلام شد.

معاون توسعه حمل ونقل ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت شهریور سال گذشته پس از مدت ها دلیل واگذاری ساخت ۳۱۵ واگن مترو به چینی ها را طلب های ناشی از فروش نفت ایران به این کشور اعلام کرد.

امیرجعفرپور در این باره گفته بود: «واقعیت این است که پول خیلی زیادی از فروش نفت به چینی ها داشتیم و چینی ها واگذاری این پول به صورت نقدی را ممکن نمی دانستند. آنها پرداخت این پول را به خرید تجهیزات حتی به قیمت های بیش از قیمت های منطقه ای منوط کرده بودند. بنابراین یکی از دلایل اصلی خرید ۳۱۵ واگن بتوانیم پولمان را برگردانیم چون آنجا بلوکه شده است و سود آن را هم چینی ها مصرف می کنند.»

وی تصریح کرده بود: «کشور از این فرصت باید استفاده می کرد. چینی ها حتی پیشنهاد ساخت ۵ هزار کیلومتر شبکه ریلی درون شهری را داشتند که چون قیمت ها نسبتا بالا بود با آن موافقت نشد. استفاده از منابع مالی که در چین بلوکه شده و قابل استفاده در کشور نیست، ناقص توان داخلی نیست.»

معاون توسعه حمل ونقل ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت این را هم گفت که «اگر دولت جدید در حمل و نقل ریلی اراده سرمایه گذاری و حمایت جدی چه در ساخت شبکه اعم از دورن و برون شهر و حومه و چه در ناوگان چه در توسعه و رفع گلوگاه فعلی داشته باشد قطعا می توان وضع بهتر از این باشد و بضاعت خیلی خوبی در ایران در ساخت انواع تجهیزات وجود دارد.»

جعفرپور در حالی با خوشبینی خاصی به استفاده از ظرفیت های داخلی تولید تجهیزات ریلی از سوی دولت یازدهم امیدوار بود که اواسط هفته گذشته پایگاه اینترنتی ایندین اکسپرس خبری را منتشر کرد که خاطرات واگذاری ساخت واگن های مترو سه کلانشهر ایران را زنده کرد.

دوشنبه گذشته این پایگاه اینترنتی به نقل از منابع هندی اعلام کرد بزرگترین کارخانه فولاد سازی هند قرار است به زودی یک موافقتنامه نهایی برای تامین ۷.۵ میلیارد روپیه فولاد مورد نیاز برای احداثیک شبکه ریلی در ایران به امضا برساند. این شبکه ریلی به طول بیش از ۱۵ هزار کیلومتر، بنادر اصلی ایران را به مراکز تولیدی این کشور متصل خواهد کرد.

یک مقام ارشد وزارت بازرگانی هند گفت، شرکت اس تی سی از طریق انعقاد موافقتنامه با همتای ایرانی اش، وظیفه فراهم کردن زمینه برای صادرات فولاد هند به ایران را عهده دار شده است.

وی افزود: «ایران به حدود ۳ میلیون تن فولاد نیاز دارد و رئیس شرکت اس تی سی این هفته برای نهایی کردن تشریفات به تهران سفر خواهد کرد.»

یکی از مقامات وزارت بازرگانی هند گفت، صادرکنندگان هندی برای کمک به مکانیزم پرداخت به روپیه، از بانک «یو سی او» استفاده می کنند. تسهیل مکانیزم پرداخت موجب رسیدن رقم صادرات هند به ایران به بیش از ۵۵۰ میلیون دلار شده است که حدود ۸ برابر چند سال قبل است.

به گزارش تسنیم، در حالی مسئولان دولت یازدهم مقدمات خرید ریل از هند را فراهم می کند که تولیدکنندگان داخلی اوایل دهه هفتاد شمسی به فناوری تولید ریل دست یافتند. در سال های ابتدایی دهه هفتاد ذوب آهن اصفهان توانست ریل U۳۳(مناسب برای سرعت زیر ۱۶۰ کیلومتر در ساعت) را به تولید انبوه برساند، هرچند این توانمندی از سوی مدیران وقت راه آهن جمهوری اسلامی ایران چندان مورد توجه قرار نگرفت.

حال با گذشت حدود ۲۰ سال، کارخانه های فولاد کشور از جمله ذوب آهن در مسیر تولید ریل UIC۶۰(مناسب برای سرعت بالای ۱۶۰ کیلومتر در ساعت) حرکت می کنند و دراین راستا مذاکراتی برای ورود فناوری از کشورهای صاحب تکنولوژی انجام شده است.

بر خلاف خوشبینی معاون توسعه حمل ونقل ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت مذاکره با هندی ها برای احداثشبکه ریلی نشان می دهد که دولت یازدهم اعتقادی به توانمندی های داخلی در حوزه صنعت حمل ونقل ریلی ندارد. در حالی شدت تحریم های بین المللی رو به کاهش است که فعالان حوزه ریلی کشور مانند سابق با تحریم های داخلی مواجه هستند و این باره هندی ها کار چند سال پیش چینی ها را تکرار می کنند.

انتهای پیام /