علت استغفار نیکوکاران / زمان نزول عذاب

درشماره پیشین «شفا و رحمت»دانستیم که بنی اسرائیل پس از نجات از دست فرعون و عبور از دریا، با بهانه ظالم بودن مردم بیت المقدس و به دلیل عجین شدن خوی بردگی و بی ارادگی، از دستور خداوند برای استقرار در این شهر سرباز زدند و به همین دلیل ۴۰ سال در بیابان «تیه» ماندند.

پس از مدت بنی اسرائیل مأمور شد که وارد شهر بیت المقدّس شده و به معبد درآیند و موقع داخل شدن به مسجد، کلمه‏ مبارکه «حِطّة» را بگویند. «حطّة» به معنای ریزش گناهان و طلب عفو و اظهار توبه است. در تفسیر اطیب البیان آمده است که مراد از باب، دروازه‏ شهر نیست، بلکه درب مسجد است که الآن هم به نام «باب الحطّة» معروف است و مراد از «سُجّداً» نیز سجده‏ شکر، بعد از ورود به مسجد است.

پیام آیات در تفسیر نور

۱ - برای ورود به مکان‏ های مقدّس، احترام مخصوص لازم است. «ادخلوا… سجداً»

۲ - استغفار، برای گناهکار مایه‏ آمرزش و برای نیکوکار اعتلای درجه است. «نغفر لکم خطایاکم و سنزید المحسنین»

۳ - جزای تحریف گران قوانین الهی، قهر و عذاب است. «رجزاً من السماء»

۴ - همه‏ پاداش ‏ها و کیفرها مربوط به آخرت نیست، بلکه بعضی از کیفرها در همین دنیا صورت می پذیرد. «فانزلنا… رجزاً من السماء»

۵ - اگر کج‏روی برای انسان عادت شد، قهر الهی فرا می رسد. «کانوا یفسقون»

۶ - ظلم و گناه، زمینه‏ ساز تغییر و تحریف قانون است. «فبدّل الّذین ظلموا»