قالیباف: هنوز هم ما مورد انتقاد هستیم

به گزارشامیدبه نقل از مهر، محمدباقرقالیباف در این مراسم گفت: یکی از سیاستهای روشن ما در سومین دوره مدیریت در شهرداری تهران ارتقای کیفیت زندگی در شهر تهران است که طبیعتا هم دارای بعد مادی و هم داری بعد معنوی است. برای این ارتقای کیفیت نیازمند چند موضوع هستیم که باید به آنها توجه جدی داشته باشیم. یکی از این موضوعات توجه به درون شهرداری است که در این زمینه مخصوصا باید به حوزه مدیریتی و منابع انسانی توجه داشته باشیم.

وی ادامه داد: شاید همه صحبت هایی که مدیران عامل سازمان تاکسیرانی و اتوبوسرانی در این مراسم داشتند به نوعی بحثمدیریتی و بهره وری درست در درون سازمان بود. این موضوعات هم حوزه تجهیزات، فناوری و بحثهای تکنیکالی و هم توجه به منابع روحی و روانی در حوزه مدیریت منابع انسانی را شامل می شد.

شهردار تهران تصریح کرد: در بحثمدیریت بهره وری اقداماتی که در دو سه سال گذشته انجام شده است، نتایج خوبی را به همراه داشته است. به نحوی که بین ۶۵ تا مرز ۷۰ درصد از حمل و نقل ما در جابه جایی مسافر در اتوبوس ها با کمتر از ۳۰ درصد از ظرفیت انجام می شود.

قالیبافتاکید کرد: یکی از اقدمات اساسی در ارتقای کیفیت توجه به منابع انسانی و بهره وری در حوزه حمل و نقل عمومی است چرا که در گذشته در هر دو موضوع دچار چالش های جدی بودیم. بزرگترین اعتصاب ها در بدو ورود من در همین شهرداری اتفاق می افتاد. پیش از آن نیز در نیروی انتظامی کاملا با این بحثآشنا بودم اما امروز همه دوستانی که در بخش کارگری هستند می دانند که حتما سازمان اتوبوسرانی در زمینه رسیدگی به موضوعات کارگری جزو موفقیت ترین سازمان های کشور در مقایسه با تمامی بخش هاست. این اتفاق در سازمان تاکسیرانی نیز رخ داده است اما در تاکسیرانی همیشه تاکید کردم که باید توجه بیشتری به تاکسیرانان داشته باشیم؛ چرا که عمدتا تاکسیرانان با سرمایه های خودشان در خدمت شهرهستند.

شهردار تهران با تاکید بر ضرورت توجه به نوسازی، توسعه و ارتقای کیفیت در بخش حمل ونقل عمومی ادامه داد: همواره به مردم تهران گفته ام که بنده باید درباره مشکلات شهر پاسخگو باشم و آنها هیچگاه نگران مسایل جانبی نباشند اما در دوره های گذشته ما در این بخش مورد کم محبتی قرار گرفته ایم. در حال حاضر هزینه خرید هر اتوبوس ۷۰۰ میلیون تومان است اما بر اساس قانون و در بحثدرآمد و هزینه های شهروندی، شهرداری تهران باید ۱۷.۵ درصد از این پول را پرداخت کند و براساس قانون ۸۲.۵درصد دیگر برعهده دولت است. باید توجه داشت که هر شهروندی در کشور حقی دارد اما گاهی این حق از مردم تهران ضایع می شود و عنوان می کنند که مردم تهران برخوردار هستند. اما واقعیت آن است که از درآمد عمومی باید برای توسعه سرانه حمل و نقل استفاده شود. همچنان که در دوره هشتم و نهم مجلس دائما بحثهای کارشناسی در این زمینه صورت می گرفت اما مردم تهران از این حق محروم بودند. این در حالی است که سایر کشور از این امکان برخوردار هستند.

شهردار تهران تاکید کرد: ما در سه سال گذشته هیچ دریافتی را برای خرید اتوبوس نداشتیم مگر شهرداری تهران چقدر می تواند درآمد داشته باشد که صددرصد یک اتوبوس را خریداری کند؟ همچنین چه امکانی را برای بخش خصوصی فراهم کرده ایم تا بخش خصوصی با پول شخصی خود بتواند اتوبوس ها را خریداری کند؟

وی ادامه داد: حمل و نقل از موضوعاتی است که دولت های مرکزی در همه دنیا اعم از کشورهای پیشرفته و غیرپیشرفته یارانه جدی ای را به آن اختصاص می دهند. اتوبوس هایی که هم اکنون در شهر تهران وارد شده است باعثشده است تا در بخشی دیگر، به صنعت، رشد تولید ملی و انتقال تکنولوژی کمک کند. تاکنون توانسته ایم هزار دستگاه اتوبوس دوکابین و سه کابین را وارد ناوگان حمل و نقل عمومی کنیم همچنان که اتوبوس های سه کابین اخیرا با کیفیت بهتر و با ظرفیت بالاتری وارد ناوگان شدند و در بحثنوسازی و ارتقای کیفیت باید به این سمت حرکت کنیم، اما واقعیت آن است که شهرداری تهران در این بخش کاملا تنهاست.

شهردار تهران تصریح کرد: آلودگی هوا مهمترین چالش پیش روی شهر تهران است و یکی از مهمترین اقداماتی که می تواند در شهر تهران و سایر کلانشهرها برای کاهش آلودگی هوا و کنترل منابع تولید کننده آلودگی موثر باشد، کنترل حمل و نقل عمومی و اعمال محدودیت برای استفاده از خودروهای شخصی است؛ این دو موضوع باید با یکدیگر پیش روند.

دکتر قالیباف ادامه داد: هنوز هم ما مورد انتقاد هستیم که چرا در بزرگراه ها نسبت به احداثخطوط اتوبوس های تندرو اقدام می کنیم. به عنوان مثال با توجه به اینکه در طراحی اتوبان امام علی(ع) خطوط بی. ار. تی نیز پیش بینی شده و زیرسازی های لازم برای این امر انجام شده است، اما هنوز هم نسبت به این امر انتقاد دارند. این در حالی است که RCC، آسفالت و ظرفیت مورد نیاز برای ساخت خط بی. ار. تی در اتوبان امام علی(ع) در نظرگرفته شده و این مسیر همانند سایر اتوبان ها نیست که از ابتدا طراحی لازم برای آن انجام نشده باشد و سپس ما بخواهیم خط بی. آر. تی را در اتوبان راه اندازی کنیم. با این وجود هنوز در بعضی رسانه ها و در میان برخی از افراد شاهد هستیم که به ما انتقاد می کنند که چرا خیابان را به حمل و نقل عمومی می دهید؟ بعضی افراد هم از این تفکر دفاع می کنند اما من متعجب هستم که چرا این اتفاق باید بیفتد؟ برای یک ماشین شخصی که آلودگی بالایی دارد اتوبان بسازیم تا او به راحتی حرکت کند اما یک اتوبوس با ۱۰۰ نفر مسافر در ترافیک بماند؟ این از انصاف به دور است و باید برای آن فرهنگ سازی کنیم.

شهردار تهران به ضرورت توسعه حمل و نقل ریلی اشاره کرد و گفت: تا قبل از سال ۸۵،۲. ۵ تا ۳ کیلومتر مترو در سال ساخته می شد، البته اگر نقاطی که تردد روی زمین است را محسوب نکنیم، شاید این عدد و رقم خیلی تغییر پیدا کند اما مجموعا همه خطوط مترو محسوب می شود. با این وجود این رقم به ۱۵ کیلومتر مترو در سال رسیده است و این توان فنی و اجرایی در کشور وجود دارد که سالانه به ساخت و بهره برداری ۳۰ کیلومتر مترو در تهران برسیم، اما این مهم نیازمند پشتیبانی مالی است و دولت شهرداری باید سهم خود را از حمل و نقل عمومی تامین کند. این در حالی است که هم اکنون بار عمده ساخت مترو بر دوش شهرداری افتاده است.

وی ادامه داد: ما در زیرساخت ها باید به صورت جامع به موضوع نگاه کنیم. هرچند اولویت بندی مهم است اما اگر هدف ما کاهش آلودگی هوا و ارتقای کیفیت زندگی است در این مسیر به ساختن پل، تونل حمل ونقلی، توسعه مترو، توسعه تاکسیرانی و توسعه خطوط بی. آر. تی نیازمندهستیم. این موارد باید به صورت جامع پیش رود. نمی شود جایی را تعطیل کرد و به جای دیگری توجه داشت.

شهردار تهران ادامه داد: گاهی بحثمی شود برای افزایش سرفاصله حرکت قطار مترو باید همه پول مربوط به مترو را برای خرید واگن اختصاص دهیم و مترو را توسعه ندهیم. شاید در نگاه اول این بحثدرست به نظر برسد چرا که با این اوصاف سرفاصله حرکت قطارها را از ۴دقیقه به ۲دقیقه کاهش خواهیم داد و به جای ۳میلیون مسافر می توانیم ۶ میلیون مسافر را جابه جا کنیم، اما واقعیت آن است که این تصمیم یک تصمیم پخته و کارشناسی نیست.

شهردار تهران ادامه داد: نکته ای که در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان و کاهش آلودگی هوا مهم است آن است که این موضوع متعلق به یک سازمان و دستگاه خاص نیست. اینکه شهرداری و دولت در این زمینه دست به دست یکدیگر دهند لازم است اما کافی نیست، بلکه این مساله ای است که همه سازمان ها بخش ها و مردم باید به آن توجه داشته باشند.

وی با پراختن به مشکل آلودگی هوای پایتخت گفت: همه سازمان ها در بخش خصوصی، تمامی نهادهای عمومی غیردولتی، دولت، مردم و رسانه ها همگی باید دست به دست یکدیگر بدهیم تا بتوانیم موضوع آلودگی هوا را در کلانشهرها حل و فصل کنیم. البته این از مشکلاتی نیست که نسبت به آن احساس ناامیدی داشته باشیم. با اطمینان عرض می کنم که اگر به سه نکته ای که به آنها اشاره کردم توجه داشته باشیم حتما در پایان این دوره کارنامه موفقی در کاهش آلودگی هوا در شهر تهران و سایر کلانشهرها خواهیم داشت.

محمدباقر قالیباف ادامه داد: نباید از کارهای خوب انجام شده غفلت کنیم. چنانچه در سال ۱۳۸۰ مهمترین موضوع مربوط به آلودگی هوا در تهران موضوع گازهای سمی مثل CO۲بود اما امروز آمارها نشان می دهد بیش از دو سوم روزهای سال شهر تهران در زمینه آلودگی ناشی از CO۲پاک است. این از اقداماتی است که از سال ۸۰ به صورت جدی پایه گذاری شد تا جایی که امروز آلودگی شهر ناشی از CO۲ نیست بلکه عمده خطرات جدی در زمینه ذرات معلق است. هرچه ذرات معلق در شهر تهران ریزتر باشد خطرات بیشتری را ایجاد می کند. به نحوی که مهمترین خطرات مربوط به ذره هایی با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون است. باید توجه داشت همانطور که CO۲ کنترل شد ما نیز می توانیم این ذرات را کنترل کنیم.

وی ادامه داد: خدمتگزاران در بخش حمل و نقل عمومی مهمترین و بیشترین سهم را در سلامت انسان ها و نجات جان کودکان، نوزادان و افراد مسن دارند و امیدواریم در ماه های پیش رو با همکاری خوب میان شورا شهر، مجلس و دولت خدمتگزار و همچنین همکاری خوب رسانه ها بتوانیم شهری با هوای خوب و تمیز داشته باشیم.

شهردار تهران افزود: نباید تنها با تصمیمات سلبی برای مردم زحمت ایجاد کنیم، به محض اینکه الودگی هوا ایجاد می شود کمیته مواقع اضطراری آلودگی هوا تصمیم می گیرد تا طرح زوج و فرد از درب منازل اجرایی شود اما باید فکر کنیم ایا امکانات را به سمت بهبود و توسعه حمل و نقل عمومی برده ایم؟ بچه ها می توانند با استفاده از حمل و نقل عمومی به مدرسه بروند؟ اگر امکان سفر ضروری باشد آیا می توانند از امکانات موجود استفاده کنند؟ البته هنگامی که کمیته مواقع اضطراری تصمیمی را می گیرد این یک قانون است و همه ان را اجرا می کنیم، اما باید نگاه کنیم تا ببینم تنها با اقدامات سلبی می توانیم به این مسایل توجه کنیم یا باید درایت بیشتری در توسعه حمل و نقل عمومی داشته باشیم؟ شاید به این طریق دیگر ضرورتی نداشته باشد تا یک فرد هیچ وقت از درب منزل خود ماشین بیاورد.

وی همچنین تصریح کرد: هم اکنون اتوبوس ها و شبکه مترو با همه ظرفیت فعالیت می کند به نحوی که ما مشکل مراجعه شهروندان را نداریم. این درحالی است که در برخی از کشورهای دنیا فرهنگ استفاده از حمل و نقل عمومی وجود ندارد اما در کشور ما این فرهنگ وجود دارد و در مقابل ظرفیت برای پاسخگویی به شهروندان کافی نیست