بسترهای لازم برای افزایش گردشگران خارجی مهیا نیست
امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از مهمترین فعالیتهای اقتصادی، توجه اغلب کشورهای جهان را به خود جلب کرده است. این صنعت پس از صنایع نفت و اتومبیلسازی به سومین صنعت درآمدزا در دنیا تبدیل شده است و نقش بسیار مهمی در اشتغالزایی و درآمدزایی کشورها ایفا میکند اما در کشور ما زیرساختهای لازم برای افزایش گردشگران خارجی مهیا نیست.
امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از مهمترین فعالیتهای اقتصادی، توجه اغلب کشورهای جهان را به خود جلب کرده است. این صنعت پس از صنایع نفت و اتومبیلسازی به سومین صنعت درآمدزا در دنیا تبدیل شده است و نقش بسیار مهمی در اشتغالزایی و درآمدزایی کشورها ایفا میکند اما در کشور ما زیرساختهای لازم برای افزایش گردشگران خارجی مهیا نیست.
صادق اکبری از فعالان صنعت گردشگری با اشاره به مهمترین موانع جذب گردشگران خارجی به «امیدنیوز» میگوید: سیستم حملونقل در ایران اوضاع مناسبی ندارد. ناوگان هوایی فرسوده است که همین امر امنیت سفر هوایی را به خطر میاندازد و باعث تأخیرهای طولانیمدت و لغو مداوم پروازها میشود و به همین دلیل گردشگران خارجی چندان مایل نیستند به ایران سفر کنند. در حملونقل ریلی نیز اوضاع بهتر از این نیست. کمبود لوکوموتیو بحرانی است که منجر به کاهش جابهجایی بار و مسافر شده است. همچنین کهنگی ریلهای آهن و لوکوموتیوهای از رده خارجشده، شبکه حملونقل ریلی ایران را به شبکهای ناایمن مبدل کرده و سوانح ریلی را روزبهروز افزایش میدهد. از طرفی در حال حاضر ایران یکی از کشورهایی است که بیشترین تلفات جانی را در اثر تصادفات جادهای در دنیا دارد و یکی از پرخطرترین مناطق از بُعد حملونقل جادهای برای مسافرت محسوب میشود.
وی میافزاید: در طی سالهای اخیر هیچ اقدام مثبتی برای بهبود وضعیت جادههای کشور صورت نگرفته است. اهمال در رفع عیوب جادهها و کوتاهی خودروسازان در تولید خودروی باکیفیت به فوت سالانه ۱۷ هزار نفر در جادههای ایران منجر میشود و ایران را به لحاظ ناامنی جادهها در رتبه ۱۸۹ در میان ۱۹۰ کشور جهان قرار میدهد.
این کارشناس در ادامه بیان میکند: امروزه گردشگران از هر کجای دنیا میتوانند تمام خدمات گردشگری اعم از هتل محل اقامت و بلیطهای قطار و هواپیما یا بلیط برای بازدید از جاذبههای توریستی را انتخاب کنند و از طریق کارتهای اعتباری هزینۀ آن را بپردازند. اما اگر گردشگری بخواهد به ایران سفر کند در رزرو آنلاین و مقایسۀ اقامتگاهها در سایتهای معتبر جهانی با مشکلات زیادی روبهرو خواهد شد. محدودیتهای مبادلات الکترونیکی امروزه آثار سوئی بر صنعت نیمهجان گردشگری ایران گذاشته است. گردشگر خارجیای که به ایران سفر میکند نمیتواند از کارتهای اعتباری خود استفاده کند و به ناچار باید پول نقد همراه بیاورد و حمل میزان زیادی پول نقد در جریان سفر خطرناک است. از سوی دیگر نرخ ارز در ایران ثبات ندارد و گردشگران خارجی برای فهمیدن ارزش پول ایران با مشکل مواجه میشوند، همچنین تبدیل ریال و تومان برایشان گیجکننده است.
به گفته این کارشناس، یکی از دیگر نارساییهای زیرساختی در صنعت گردشگری ایران عدم دسترسی به شبکه آزاد اینترنت با پهنای باند متناسب است که نه تنها برای بازدیدکنندگان احتمالی از ایران که برای خود مردم کشور نیز معضلات زیادی ایجاد کرده است.
اکبری تصریح میکند: معضل همیشگی ما در سفر با گردشگران خارجی در ایران، سرویس بهداشتی است. در بسیاری از اماکن گردشگری و تاریخی سرویس بهداشتی مناسب برای گردشگر خارجی تعبیه نشده است، اگر هم باشد کیفیت و بهداشت بسیار پایینی دارد. توجه داشته باشید که سرویس بهداشتی مناسب برای گردشگر خارجی، دستشویی فرنگی است. دربارۀ سرویسهای بهداشتی بینراهی هم که بهتر است اصلاً حرف نزنیم. در مسیرهای جادهای این یکی از بزرگترین مشکلاتمان است. این در حالی است که در کشورهای اروپایی حتی اتوبوسهای گردشگری هم مجهز به سرویس بهداشتی هستند. از طرف دیگر در حال حاضر بسیاری از اتوبوسهای توربر ما فرسوده هستند، بارها شده که گردشگران از ترکهای روی شیشهها و خراب بودن یخچال اتوبوسهای توربر شکایت داشته باشند.
او ادامه میدهد: ضعف خدمات رفاهی در بسیاری از اماکن تاریخی به شدت احساس میشود. هیچکدام از اماکن گردشگری برای بازدید افراد معلول و کمتوان مناسبسازی نشده است، حتی استفاده از وسایل نقلیۀ عمومی و تردد در معابر نیز برای این افراد دشوار است. بنابراین در ایران زیرساختهای لازم برای پذیرایی از گردشگران خارجی به هیچوجه مهیا نیست، چنان که گفته شد نه وضعیت حملونقل هوایی مناسب است، نه ریلی و جادهای، اقامتگاههای مناسب در کشور به اندازۀ کافی وجود ندارند و حتی سرویسهای بهداشتی مناسبی در دسترس گردشگران نیست. تنها برگِ برندۀ ایران برای جذب توریستهای خارجی آثار فرهنگی و تاریخی است که بسیاری از آنها به دلیل سهلانگاری مسئولان در حال تخریباند و یا در پی مرمتهای نامناسب آسیب دیدهاند. بسیاری از این آثار تاریخی نیز در اختیار نهادها و ادارات دولتی قرار گرفتهاند و صدماتی جدی به ارزش و ماندگاری آنها وارد شده است.