|
|
کدخبر: ۱۷۹۲۶۴

با هویدا شدن کاندیدای احتمالی(رقیب روحانی) برخی رسانه ها و شخصیت های اصلاح طلب در صدد القای این همانی انتخابات ۱۳۷۶ با انتخابات ۱۳۹۶ هستند و با القای این مساله، اصل " تمام کنندگی " را پیشاپیش به عنوان سلاح عملیات روانی خود به کار گرفته اند. این قیاس به دلایل زیر مع الفارق است.

با هویدا شدن کاندیدای احتمالی(رقیب روحانی) برخی رسانه ها و شخصیت های اصلاح طلب در صدد القای این همانی انتخابات ۱۳۷۶ با انتخابات ۱۳۹۶ هستند و با القای این مساله، اصل " تمام کنندگی " را پیشاپیش به عنوان سلاح عملیات روانی خود به کار گرفته اند. این قیاس به دلایل زیر مع الفارق است.

۱ - در سال ۱۳۷۶ نه خاتمی و نه ناطق رئیس جمهور مستقر نبودند در حالی که امروز کاندیدای اصلاح طلبان رئیس جمهور مستقر است.

۲ - در سال ۱۳۷۶ اعتراض مردم به وضع موجود بود و ناطق به واسطه نزدیکی به هاشمی متهم به استمرار وضع حاکم شد. این نقش امروز در روحانی متبلور است.

۳ - کسانی که آفریننده وضع موجود در سال۱۳۷۶ بودند(ناطق - هاشمی) امروز مورد عنایت کسانی هستند که آنروز رقیب محسوب می شدند. لذا وحدت رقبای دیروز، انتقال تاریخی مساله به امروز را مخدوش و دور از ذهن کرده است.

۴ - اگر کسانی وجه حکومتی افراد را برای پیروزی محل اشکال می دانند باید بپذیرند وجه حکومتی دولت برجسته تر از حرم رضوی(ع) است. بنابر این اگر قرار است کسی نماینده حکومت معرفی شود روحانی اولی تر است. علاوه برآن روحانی احکام بیست ساله از حکومت دارد و رئیسی یکساله.

۵ - خاتمی در سال ۷۶ در تبعید و قهر ناشی از وزارت ارشاد بسر می برد و منتقد وضعی بود که از آن خارج شده بود. اما روحانی مولد وضع موجود و نماینده آن است.

۶ - یکی از اصلاح طلبان(تاجرنیا) نوشته است هر موقع مردم از وضع موجود ناراحت باشند(مانند ۱۳۷۶) تغییر حتمی است. اگر براساس این نگاه ۱۳۷۶ را به ۱۳۹۶ منتقل کنیم، رقیب روحانی پیروز صحنه است.

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار