کهنسال‌ترین مقام نظام
با ابقای احمد جنتی در سمت دبیری شورای نگهبان می‌توان عنوان قدیمی‌ترین و کهنسال‌ترین مقام در جمهوری اسلامی ایران را به او اختصاص داد.
به گزارشامیدنیوزبه نقل از ایسنا، عصر ایران با این مقدمه ادامه داد: درباره عنوان «قدیمی‌ترین» باید توضیح داد که با توجه به استمرار عضویت در فقهای شورای نگهبان از بدو استقرار و تاسیس در سال ۱۳۵۸ تا کنون و در تمام ادوار پنجگانه آن به او اطلاق می‌شود و تفاوت و تمایز آقای جنتی در این است که به رغم تصدی مناصب دیگر، عضویت فقها و بعدتر دبیری شورای نگهبان را همواره بر عهده داشته، به گونه‌ای که به نماد نهاد شورای نگهبان در جمهوری اسلامی بدل شده است.
هر چند در دهه اول جمهوری اسلامی به سبب حضور چهره‌هایی چون آیت‌الله صافی گلپایگانی یا آیت‌الله یوسف صانعی که بعدتر به مقام مرجعیت رسیدند، احمد جنتی تحت‌الشعاع آنان قرار داشت اما از همان ابتدا در جمع فقیهان شورا حاضر بوده و پس از رحلت امام خمینی(ره) و تفسیر نظارت مصرح در قانون اساسی به «استصوابی» توسط این شورا و دبیر آن، دامنه نفوذ و تاثیرگذاری بیشتری یافت؛ چندان که پورتال رسمی شورای نگهبان دایره بسیارگسترده‌ای از وظایف و اختیارات و امکانات حقوقی شورای نگهبان را ترسیم کرده که عرصه‌های متعدد و متنوعی را شامل می‌شود.
اگر معیار استمرار مسئولیت یک عنوان و منصب مشخص نباشد البته چهره‌هایی چون آیت‌الله خامنه‌ای، اکبر هاشمی رفسنجانی و محمدرضا مهدوی کنی که از ابتدای تاسیس جمهوری اسلامی با عضویت در شورای انقلاب و قبول مسئولیت‌های متعدد و متنوع در سال‌های بعد پیوسته در صحنه بوده‌اند قطعا نسبت به آقای جنتی ارجح هستند.
درباره آیت‌الله خامنه‌ای می‌توان به پیشینه عضویت در شورای انقلاب، فرماندهی کل سپاه پاسداران، معاونت وزارت دفاع، نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، امامت جمعه تهران، ریاست جمهوری، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی و پس از آن رهبری نظام اشاره کرد که اگر چه پیوسته است اما در مناصب مختلف بوده و اهمیت انتخاب خبرگان در سال ۶۸ بقیه را تحت‌الشعاع جایگاه رهبری قرار داده است؛ از جمله امامت جمعه تهران که هر چند در سال ۵۸ و با حکم رهبر فقید انقلاب عهده‌دار شدند و تا کنون نیز ادامه دارد و پیش از انتصاب آقای جنتی به عضویت شورای نگهبان صورت پذیرفته اما اکنون ذیل رهبری تعریف می‌شود. ضمن اینکه امامت جمعه شغل به حساب نمی‌آید و به همین خاطر همزمان می‌توان سمت‌های دیگر را پذیرفت.
درباره هاشمی رفسنجانی نیز هرچند از روز پیروزی انقلاب تا حال حتی یک روز هم بی‌منصب نبوده اما او هم در مصادر متعدد - و نه ۳۴ سال مداوم در یک مقام - بوده است. ضمن اینکه احمد جنتی متولد ۱۳۰۵ از رهبری که متولد ۱۳۱۸ هستند و هاشمی که در شناسنامه متولد ۱۳۱۲ و بنا به اظهارات خودش متولد ۱۳۱۳ است، بزرگ‌تر است. او اما از اسفند ۵۸ تا کنون عضو شورای نگهبان است و تقریبا دوسوم آن را با عنوان دبیری گذرانده است.
بدین ترتیب از حیثسابقه مسئولیت مستمر در یک سمت، او از سیدمحمود دعایی نیز که از سال ۱۳۵۹ مدیر روزنامه اطلاعات است، فراتر می‌رود. یا اگر پیش‌تر از عبدالله جاسبی رئیس پیشین دانشگاه آزاد به عنوان پرسابقه‌ترین مدیر یاد می‌شد، با تغییر او این نام نیز دیگر در صدر طولانی‌ترین مسئولیت‌ها قرار ندارد. مثال دیگر، علی‌نقی خاموشی بود اما سمت او دولتی نبود و او هم جای خود را به محمد نهاوندیان داد.
در این میان می‌توان به عباس واعظ طبسی که تولیت آستان قدس رضوی را از ابتدای انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تا کنون بر عهده دارد اشاره کرد اما باید در نظر داشت که اولا او متولد ۱۳۱۴ است و ثانیا آستان قدس رضوی یک بنیاد غیر دولتی است و نه مانند شورای نگهبان یک نهاد حکومتی.
نکته قابل توجه درباره فقهای شورای نگهبان این است که در انتصاب آنان یک دوره خاص و بازه زمانی در نظر گرفته نمی‌شود. رهبری حتی در انتصاباتی که قانون اساسی دوره زمانی تعیین نکرده بازه‌های ۳ یا ۵ سال تعیین می‌کنند اما فقهای شورای نگهبان گاه تا واپسین دم حیات، واجد این سمت باقی می‌مانند؛ کما اینکه آیت‌الله شیخ غلامحسین رضوانی تا لحظه آخر چنین بود.
شورای نگهبان یک نهاد اختصاصی در جمهوری اسلامی است و قیاس آن با مجالس سنا درست نیست اما اگر بنا بر تشبیه باشد، می‌توان یادآور شد که در مجالس سنا یا دیگر نهادهای پایه‌ای در نظام‌های سیاسی دیگر دنیا نیز گاه افراد در مدت‌های طولانی واجد آن کرسی‌ها هستند و اتفاقا مورد اجماع و فراتر از دسته‌بندی‌های رایج تعریف می‌شوند.
شاید خود شیخ ریزنقش متولد لادان اصفهان نیز تصور نمی‌کرد در جمهوری اسلامی واجد چنان نقشی شود که با کمتر منصب دیگری قابل مقایسه است و در ۸۷ سالگی نیز همان اشتیاق دورانی را نشان دهد که پنجاه و چند ساله بود و تنها از تعداد حضور خود در نماز جمعه تهران بکاهد و به جای هر ماه یک نوبت، به دو ماه یک بار کاهش دهد.
نیاز به توضیح نیست که شمار منتقدان احمد جنتی کم نیست و پس از ماجرای عدم احراز صلاحیت هاشمی رفسنجانی برای انتخابات ریاست جمهوری به عرصه‌های مختلف درون نظام نیز تسری یافت.
از سال ۷۱ که روزنامه سلام در اعتراض به رد صلاحیت نیروهای چپ سنتی مذهبی در صفحه اول به طعنه تیتر زد: «خسته نباشید آقای جنتی» تا همین پارسال که مدیر آن روزنامه - سید محمد موسوی خوئینی‌ها - باز به طعنه گفت کاندیداهای ما زیر تیغ تیز آقای جنتی هستند(اشاره به نظارت استصوابی) در هر انتخابات و گاه بر سر مصوبات تایید نشده در شورای نگهبان یا به خاطر سخنی در نماز جمعه تهران نام او همواره مطرح بوده است اما در مقابل به منتقدان و مخالفان خود انگیزه داده است که همچنان که او در کهن‌سالی آنی سیاست را واننهاده و اعلام خستگی و بازنشستگی نمی‌کند دیگران که در سن فرزندان و نوادگان اویند نیز ناامید نشوند و آیت‌الله را نه به خاطر گرایش فکری و سیاسی که در استمرار، الگو قرار دهند.
چند چهره سیاسی منتقد او گفته‌اند که از وی - البته تنها در این زمینه - الهام گرفته‌اند.
ارسال نظر