|
|
کدخبر: ۱۸۴۰۹۶

ورزش،بدون شک یکی از مهم ترین ابعاد سلامت هر جامعه ای است و گرایش بانوان به ورزش، سلامت نیمی از جامعه و مهم تر از آن مادران و نسل سازان آینده را تامین می کند.

فاطمه کول در پی این موضوع یادداشتی ارائه کرده است.

مسئله ای که شاید بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، از سوی بسیاری با تردید مواجه شد. چرا که بسیاری بر این باور بودند که ورزش کردن با عدم تغییر حجاب و پوشش بانوان ایرانی، کاری دشوار و نشدنی است. اما با گذشت چهل سال از انقلاب،شاهد آن هستیم که حجاب نه فقط مانعی برای روی آوردن بانوان به ورزش نشد، که به یکی از افتخارات بانوان در ورزش نیز تبدیل شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی زنان توانستند راه خود را در دیگر رشته ها نیز پیدا کنند و با کمک حجاب اسلامی پا به عرصه های بین المللی بگذارند. اگر چه بانوان ورزشکار ایران در زمینه ی پوشش انتخابی خود هنوز هم با چالش های عمده ای مواجه هستند، ام با تلاش های فراوان و به رغم تمام کمبود ها و کاستی ها توانستند با حضور فعال خود،مقبولیت حجاب را نزد فدراسیون جهانی تثبیت کرده و آن ها را متقاعد به مجوز استفاده از پوشش اسلامی کنند.

طراحی اولین لباس اسلامی برای بانوان بسکتبالیست و کسب موافقت «فیبا» برای حضور بانوان با پوشش اسلامی گوشه ای از این تلاش ها و ثمرات است.

قبل از انقلاب ۹ مربی و هفت داور زن در کشور وجود داشت و مجموعا هفت رشته ورزشی در حوزه زنان فعال بود. هم چنین تنها یک مجموعه ورزشی متعلق به زنان بود،اما پس از پیروزی انقلاب و در زمان کنونی بیش از ۳۸ رشته ورزشی فعال در حوزه زنان وجود دارد و رقمی بالغ بر ۳۵۰۰۰  مربی و ۱۶۰۰۰ داور زن در کشور فعالیت می کنند و بیش از ۳۰ مجموعه ورزشی مختص زنان است.

زنان ایرانی آن چنان پله های ترقی را طی کردند که علاوه بر مدال های متعدد در بازی های آسیایی و عرصه های بین المللی موفق به کسب مدال المپیکی هم شدند. فتح قله اورست به عنوان نخستین زنان مسلمان از سوی بانوان ایرانی نیز یکی از نقاط عطف ورزش بانوان بود.

هم چنان که بانوان در ورزش فعالیت می کنند، در بخش های مدیریتی ورزش نیز جای خود را باز کرده اند.حضور در رأس فدراسیون های ورزشی، پست های مدیریتی در وزارتخانه و نیز در سطوح مختلف ورزشی از هدایای انقلاب اسلامی به بانوان است.

امروز بانوی ورزشکار ایرانی طلایه دار افکار و عقاید زنانی شده است که روزگاری است بر آنان بر چسب تحجر و عقب ماندگی زده و حجاب و ارزش های او را مانع حضور فعالانه اش در سطح اجتماع می دانستند.

او توانسته است با قدرت نمایی خویش در عرصه ی بین الملل آنچنان حضوری به عمل آورد که جهان نظاره گر آن باشد که زن مسلمان،عنصری فعال،کارآمد و مؤثر است.

 

تاریخچه حضور بانوان در ورزش بعد از انقلاب با پیروزی انقلاب اسلامی بانوان ایرانی حدود ۱۵ سال در مسابقات بین المللی حضوری کمرنگ داشتند اما این عدم حضور نه به خاطر منع دستوری از سوی مسئولان کشور بلکه به خاطر تعریف نادرست رژیم گذشته از ورزش بانوان و نبود زیر ساخت های لازم برای توسعه ورزش این قشر بود؛ پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ورزش بانوان،خاص قشر های مرفه و اعیانی تلقی می شد و شهروندان دیگر نقاط کشور کمتر به آن دسترسی داشتند.

سرآغاز فعالیت زنان در بازی های آسیایی ۱۹۹۰ «پکن» با حضور تنها یک زن در کاروان ۱۲۵ نفره ایران کلید خورد.

چهار سال بعد «لیدا فریمان» به عنوان نخستین زن ایرانی به رقابت های آسیایی راه یافت،

او اولین پرچمداری کاروان ایران در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا را به نام خود ثبت کرده است.

با وجود اینکه از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۸ حضور بانوان ورزشکار ایران در عرصه های بین المللی کمرنگ و بدون مدال بود، اما در بازی های آسیایی ۲۰۰۲ «بوسان» کره جنوبی نخستین مدال نقره آسیایی در رشته تیراندازی ۱۰ متر «تدانچه بادی» کسب شد.

با شکست طلسم مدال آوری، در بازی های ۲۰۰۶ «دوحه» قطر علاوه بر افزایش تعداد زنان، تعداد نشان ها به سه مدال برنز در تکواندو و شطرنج تیمی افزایش یافت

المپیک ۲۰۱۲  اولین حضور پررنگ زنان بود، این نوید پیروزی‌های بیشتر را می‌دهد.

ایران با ۸۸ ورزشکار زن در بازی های آسیایی ۲۰۱۰ چین حاضر شد. آنان با کسب ۱۴ مدال رنگارنگ و تصاحب نخستین مدال طلای تاریخ تکواندوی بانوان ایران شگفتی ساز شدند.

اوج موفقیت زنان ایران در بازی های آسیایی ۲۰۱۴ «اینچئون» کره جنوبی با کسب ۱۶ نشان و با حضور ۵۸ ورزشکار بود که نشان از کیفیت کار بانوان ورزشکاران ایران در مدال آوری داشت.

سرانجام برنامه ریزی برای حضور این قشر در بزرگترین مسابقات ورزشی دنیا در نهایت موجب شد تا نخستین مدال بانوان ایران در المپیک توسط «کیمیا علیزاده» در رشته تکواندو محقق شود و «زهرا نعمتی» در رشته تیراندازی پارالمپیک ۲۰۱۸ ریو به مدال طلا دست یابد.

 

نگاهی به المپیک ۲۰۲۱

 

در تیراندازی که سابقه‌دارترین ورزش زنان ایران در المپیک است،اگر از «الهه احمدی» که بهترین رتبه را کسب کرده است بگذریم؛ نجمه خدمتی، هانیه رستمیان، فاطمه کرم زاده،آرمیتا صادقیان، تیم چهارنفره تیرانداز زنان ایران، قابل تحسین اند.

 

ناهیدکیانی مثل «سارا خوش‌جمال‌فکری» که اولین تکواندوکار زنی بود که وارد المپیک شد. البته ملیکا میرحسینی و  کیمیا همتی هم در بازی تیمی چهارنفره با بازی درخشانشان ما را صاحب مدال نقره کردند.

 

ثریا آقایی، اما اولین بود و در این اولین حضورش هم یک برد تاریخی داشت و هم تحسین رئیس فدراسیون بدمینتون را برانگیخت.

 

فرزانه فصیحی، دختر باد؛ «سیمین صفامهر» در ۱۹۶۴ یکبار در این مسیر قدم گذاشت ولی فرزانه خیلی بهتر از او این مسیر را ادامه داد گرچه به فینال نرفت ولی در اولین دور مقدماتی در بین نه نفر اول شد و این تازه اول راه دونده‌های زنان ایرانی است.

 در کاراته حمیده عباسعلی خوش درخشید  حتی فدراسیون جهانی کاراته هم برایش پست نوشته بود. با اینکه دو برد در این میدان به دست آورد ولی پای مصدومش اجازه ادامه این راه را به او نداد. سارا بهمنیار هم اولین بازی‌اش را طوفانی شروع کرد ولی در انتها بازی جور دیگری رقم خورد.

و اما سیمین رضایی اولین داور زن ایرانی که با المپیک رسید با داوری های خوب و بی نقص او در مقدماتی به نیمه نهایی هم باز شد

 

 

ارسال نظر

  • ...
    0

    بیش تر ب گزارش خبری شبیه بود تا مقاله

پربیننده ترین

آخرین اخبار