مسئولیت اجتماعی جامعهشناس در شرایط بحرانی کشور
یک جامعهشناس گفت: در شرایط بحرانی مانند جنگ و وضعیت پساجنگ، مسئولیت یک جامعهشناس نه تنها تحلیل واقعیتها، بلکه حفظ سرمایههای اجتماعی و جلوگیری از تفرقهافکنی است.

فاطمه کبیرنتاج در گفتگو با «امیدنیوز» اظهار کرد: جامعهشناس به عنوان یک کارشناس متعهد حوزه اجتماعی، دارای مسئولیت اجتماعی است. لذا باید بیطرف، منصف و علمی با مسائل جامعه برخورد کند. برای انجام درست این مسئولیت، باید از سوگیری بپرهیزد و متعهد به حقیقت باشد، حتی اگر با قدرت یا باورهای عمومی و یا باورهای خودش در تضاد باشد.
وی افزود: در شرایط بحرانی مانند جنگ و وضعیت پساجنگ، مسئولیت یک جامعهشناس نه تنها تحلیل واقعیتها، بلکه حفظ سرمایههای اجتماعی و جلوگیری از تفرقهافکنی است.
کبیرنتاج عنوان کرد: جامعهشناس بهواسطه مسئولیت اجتماعی اش در شرایط جنگ و بحرانی کشور باید در نخستین گام، وحدت ملی را تقویت کرده و از تبدیل اختلافهای سیاسی یا قومی به قطببندیهای مخرب بپرهیزد. سپس ضمن شناسایی شایعات، اطلاعات غلط پروپاگانداهای دشمن، آنها را خنثی کند تا فضای اجتماعی آلوده به تحریکات و آماده برای حضور دشمن نشود. همچنین باید بهجای دامنزدن به تنشها، گفتوگوی انتقادی سازنده را پیشه کند تا جامعه در بحران، انسجام خود را حفظ کند.
وی در ادامه مطرح کرد: جامعهشناس در این ایام باید از سوگیریهای فکری، جناحی، شخصی و ایدئولوژیک پرهیز کند، واضح و مبرهن است که جانباختن در جنگ، طرفدار فکری و سلیقهای خاص و یا گروه و جناح نمیشناسد. ایجاد و ترویج تفرقه، یاس، ترس و خشم، خیانت به مردم و کشور است. همانطور که در شرایط عادی، وظیفه اش، تحلیل واقعیتهای اجتماعی بدون سوگیری است، در بحرانهایی مثل جنگ، نیز حفظ انسجام ملی و جلوگیری از تفرقه اولویت دارد.
کبیرنتاج یادآور شد: جامعهشناسان باید حقیقتمحور باشند، نه ابزارِ کینهتوزی یا جهتدهی سیاسی. وظیفه یک جامعهشناس در بحران، التیام بخشیدن است، نه شعلهور کردن آتش اختلافات. باید پایبند به اخلاق علمی باشد و از تحلیلهای جانبدارانه و اظهارنظرهای شخصی بپرهیزد. در غیر این صورت یک عالِم بیعمل است.