مردم پراشکی می خرند اما سریال نه
خشایار الوند معتقد است مردم حاضرند پیراشکی ۳ هزار تومانی بخرند اما سریال های شبکه نمایش خانگی را نخرند و آن را به طور غیرمجاز دانلود کنند.
گروه فرهنگی مشرق- خشایار الوند فیلمنامه نویس در با بیان این مطلب که این روزها مشغول نگارش دو مجموعه «پایتخت ۳» و «شوخی کردم» است، گفت: در این روزها مشغول نگارش متن سریال نوروزی «پایتخت» هستم و عوامل این سریال تلویزیونی همگی مشغول کار در این پروژه هستند تا بتوانند هرچه سریعتر آن را برای نوروز آماده کنند.
وی ادامه داد: من در «پایتخت ۱ و ۳» به عنوان نویسنده حضور داشتم اما در پایتخت ۲ نبودم. خوشبختانه از بازخوردهای عوامل فیلم به نظر می آید از متن سریال راضی هستند و همین مسئله من را خوشحال می کند. من، محسن تنابنده و حسن وارسته طراحی داستان را برعهده داریم و در نهایت من و وارسته نگارش متن را انجام می دهیم. تنابنده نیز از متن هایی که نوشته شده بسیار راضی است.
نویسنده مجموعه «برره» با اشاره به اینکه در هنگام تولید فیلم های سینمایی و یا سریال های تلویزیونی تنها به مسئله فیلمنامه اهمیت می دهند و نگران متن های نوشته شده هستند، توضیح داد: دوستانی که همیشه نگران فیلمنامه ها هستند و برای چگونگی نگارش متن ها سمینار برگزار می کنند بهتر است هیئتی را برای حراست از متن در نظر بگیرند. متاسفانه هرچقدر در هنگام نگارش متن سخت می گیرند، اما بعد از آن هیچ اهمیتی به روند تولید فیلم یا سریال نمی دهند.
الوند افزود: متن در یک سریال و یا یک فیلم سینمایی گام اول کار است و باید از آن حراست شود. باید شرایطی را فراهم کنند که همان متنی را که نوشته شده اجرا کنند نه اینکه بازیگر، کارگردان و یا تهیه کننده براساس حالی که دارند متن را تغییر دهند.
وی تاکید کرد: خوشبختانه در سریال «پایتخت» اوضاع ما در زمینه اجرای متن بهتر است، سیروس مقدم کارگردانی است که وابسته به متن است، همچنین محسن تنابنده به عنوان طراح داستان، بازیگردان و بازیگر سعی می کند از متن حراست شود.
نویسنده مجموعه «قهوه تلخ» در ادامه با اشاره به اینکه علاوه بر نگارش متن «پایتخت»، متن مجموعه «شوخی کردم» به کارگردانی مهران مدیری را می نویسد، بیان کرد: مهران مدیری جزو معدود شخصیت هایی است که اگر در تلویزیون اخبار هم بگوید، بیننده بسیاری پیدا می کند. مجموعه نمایش خانگی «شوخی کردم» هر هفته تا سقف تیتراژ ظرفیت نمایش خانگی یعنی بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ تا شماره منتشر می شود که می توان این میزان انتشار را قابل توجه دانست.
وی ادامه داد: متاسفانه بسیاری از افراد فروش مجموعه «شوخی کردم» را با «قهوه تلخ» مقایسه می کنند، این درحالی است که «قهوه تلخ» و استقبال بالایی که از آن شد، یک اتفاق بود چراکه مهران مدیری برای کپی نکردن این مجموعه یک تو بمیری زد و همه مردم این مجموعه را خریداری کردند.
الوند گفت: متاسفانه این مجموعه به دلیل آن که تنها دو قسمت پایانی آن پخش نشد، باعثشد تا بسیاری از مردم از مسئله ناراحت شده و اعتراض کنند، اما هیچ گاه به این مسئله فکر نکردند که ۱۲۰ قسمت از این سریال منتشر شد و با آن خندیدند و تنها ۲ قسمت آخر آن را ندیدند. چرا وقتی ۷ ماه کار ما را خواباندند آن هم به این بهانه که چرا قهرمانانان داستان به زمان حال سفر کرده اند، کسی اعتراض نکرد، چرا کسی پیگیری نکرد که چرا این مجموعه متوقف شده است.
وی توضیح داد: شرایط فروش در شبکه نمایش خانگی بسیار سخت است، به عنوان مثال مردم حاضر نیستند که ۳ هزار تومان بدهند یک دی وی دی بگیرند، اما همان ۳ هزار تومان را می دهند و پیراشکی می خرند. با این حال فروش «شوخی کردم» نسبت به دیگر محصولات فرهنگی و هنری بیشتر است. به عنوان مثال این مجموعه هر هفته با فروش ۵۰۰ تیراژ مواجه است. این درحالی است که یک فیلم سینمایی با قیمت بلیت مشخص که هر سال افزایش پیدا می کند به فروش میلیاردی می رسد. همین مسئله نشان می دهد که فروش محصولات خانگی مانند «شوخی کردم» از فروش کل فیلم های پرفروش سینمای ایران بیشتر است.
این نویسنده درباره جذابیت های «شوخی کردم» توضیح داد: در هر قسمت ۲۵ آیتم ساخته می شود که ممکن است از این تعداد تنها ۵ آیتم را من نوشته باشم. ایده آل این است که از ۲۵ آیتم ساخته شده، ۱۰ آیتم درخشان، ۱۰ آیتم متوسط و ۵ آیتم ضعیف باشد، البته سلیقه در این زمینه بسیار اهمیت دارد. سلیقه های مخاطبان برای پذیرش هر آیتم متفاوت و گاهی ممکن است مخاطبان از چند آیتم در یک قسمت خوششان نیاید و گاهی ممکن است از تمام آیتم ها خوششان بیاید.
الوند در پایان گفت: مسئله این است که «شوخی کردم» مانند مجموعه «ویلای من» خنثی نیست و نقدهای بسیاری بر روی مسائل و مشکلات جامعه دارد.
وی ادامه داد: من در «پایتخت ۱ و ۳» به عنوان نویسنده حضور داشتم اما در پایتخت ۲ نبودم. خوشبختانه از بازخوردهای عوامل فیلم به نظر می آید از متن سریال راضی هستند و همین مسئله من را خوشحال می کند. من، محسن تنابنده و حسن وارسته طراحی داستان را برعهده داریم و در نهایت من و وارسته نگارش متن را انجام می دهیم. تنابنده نیز از متن هایی که نوشته شده بسیار راضی است.
نویسنده مجموعه «برره» با اشاره به اینکه در هنگام تولید فیلم های سینمایی و یا سریال های تلویزیونی تنها به مسئله فیلمنامه اهمیت می دهند و نگران متن های نوشته شده هستند، توضیح داد: دوستانی که همیشه نگران فیلمنامه ها هستند و برای چگونگی نگارش متن ها سمینار برگزار می کنند بهتر است هیئتی را برای حراست از متن در نظر بگیرند. متاسفانه هرچقدر در هنگام نگارش متن سخت می گیرند، اما بعد از آن هیچ اهمیتی به روند تولید فیلم یا سریال نمی دهند.
الوند افزود: متن در یک سریال و یا یک فیلم سینمایی گام اول کار است و باید از آن حراست شود. باید شرایطی را فراهم کنند که همان متنی را که نوشته شده اجرا کنند نه اینکه بازیگر، کارگردان و یا تهیه کننده براساس حالی که دارند متن را تغییر دهند.
وی تاکید کرد: خوشبختانه در سریال «پایتخت» اوضاع ما در زمینه اجرای متن بهتر است، سیروس مقدم کارگردانی است که وابسته به متن است، همچنین محسن تنابنده به عنوان طراح داستان، بازیگردان و بازیگر سعی می کند از متن حراست شود.
نویسنده مجموعه «قهوه تلخ» در ادامه با اشاره به اینکه علاوه بر نگارش متن «پایتخت»، متن مجموعه «شوخی کردم» به کارگردانی مهران مدیری را می نویسد، بیان کرد: مهران مدیری جزو معدود شخصیت هایی است که اگر در تلویزیون اخبار هم بگوید، بیننده بسیاری پیدا می کند. مجموعه نمایش خانگی «شوخی کردم» هر هفته تا سقف تیتراژ ظرفیت نمایش خانگی یعنی بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ تا شماره منتشر می شود که می توان این میزان انتشار را قابل توجه دانست.
وی ادامه داد: متاسفانه بسیاری از افراد فروش مجموعه «شوخی کردم» را با «قهوه تلخ» مقایسه می کنند، این درحالی است که «قهوه تلخ» و استقبال بالایی که از آن شد، یک اتفاق بود چراکه مهران مدیری برای کپی نکردن این مجموعه یک تو بمیری زد و همه مردم این مجموعه را خریداری کردند.
الوند گفت: متاسفانه این مجموعه به دلیل آن که تنها دو قسمت پایانی آن پخش نشد، باعثشد تا بسیاری از مردم از مسئله ناراحت شده و اعتراض کنند، اما هیچ گاه به این مسئله فکر نکردند که ۱۲۰ قسمت از این سریال منتشر شد و با آن خندیدند و تنها ۲ قسمت آخر آن را ندیدند. چرا وقتی ۷ ماه کار ما را خواباندند آن هم به این بهانه که چرا قهرمانانان داستان به زمان حال سفر کرده اند، کسی اعتراض نکرد، چرا کسی پیگیری نکرد که چرا این مجموعه متوقف شده است.
وی توضیح داد: شرایط فروش در شبکه نمایش خانگی بسیار سخت است، به عنوان مثال مردم حاضر نیستند که ۳ هزار تومان بدهند یک دی وی دی بگیرند، اما همان ۳ هزار تومان را می دهند و پیراشکی می خرند. با این حال فروش «شوخی کردم» نسبت به دیگر محصولات فرهنگی و هنری بیشتر است. به عنوان مثال این مجموعه هر هفته با فروش ۵۰۰ تیراژ مواجه است. این درحالی است که یک فیلم سینمایی با قیمت بلیت مشخص که هر سال افزایش پیدا می کند به فروش میلیاردی می رسد. همین مسئله نشان می دهد که فروش محصولات خانگی مانند «شوخی کردم» از فروش کل فیلم های پرفروش سینمای ایران بیشتر است.
این نویسنده درباره جذابیت های «شوخی کردم» توضیح داد: در هر قسمت ۲۵ آیتم ساخته می شود که ممکن است از این تعداد تنها ۵ آیتم را من نوشته باشم. ایده آل این است که از ۲۵ آیتم ساخته شده، ۱۰ آیتم درخشان، ۱۰ آیتم متوسط و ۵ آیتم ضعیف باشد، البته سلیقه در این زمینه بسیار اهمیت دارد. سلیقه های مخاطبان برای پذیرش هر آیتم متفاوت و گاهی ممکن است مخاطبان از چند آیتم در یک قسمت خوششان نیاید و گاهی ممکن است از تمام آیتم ها خوششان بیاید.
الوند در پایان گفت: مسئله این است که «شوخی کردم» مانند مجموعه «ویلای من» خنثی نیست و نقدهای بسیاری بر روی مسائل و مشکلات جامعه دارد.
ارسال نظر