|
|
کدخبر: ۱۷۲۰۶۳

/ یادداشت اقتصادی /

خبرگزاری تسنیم: در توافق جامع هسته ای، «تعلیق» تحریم برای ایران درجا زدن در نقطه صفر است و پذیرش هر گزینه دیگر بجز «لغو» تحریم دستاوردی برای اقتصاد ایران محسوب نمی شود.

در حالی که مذاکرات هسته ای ایران و گروه ۵ + ۱ برای دستیابی به توافق جامع هسته ای از نیمه گذشته و هر دو طرف کمابیش نسبت به تحقق چنین توافقی ابراز خوش بینی می کنند در سطح رسانه ای و روشنفکری موضع گیری هایی از سوی اردوگاه غرب در مورد لغو تحریم ایران دیده می شود که مایه نگرانی است.

پایگاه اینترنتی شبکه خبری ان بی سی نیوز آمریکا روز گذشته با انتشار گزارشی در مورد اقتصاد ایران و مذاکرات هسته ای این موضوع را مطرح کرد که ایران نباید انتظار داشته باشد بلافاصله پس از امضای توافق جامع هسته ای سیل ورود شرکت های خارجی به ایران به راه بیفتد.

این گزارش نوشت: حتی اگر توافق نهایی منعقد شود و محدودیت های تجاری کاهش یابند، همچنان این نگرانی وجود دارد که شرکت های خارجی به نقض تحریم های وضع شده توسط کنگره آمریکا متهم شوند و یا اینکه این لغو تحریم ها کوتاه مدت باشند.

امروز نیز گزارشی در روزنامه نیویوک تایمز آمریکا منتشر شد که به تیم مذاکره کننده آمریکا توصیه می کند در سند توافق جامع به جای عبارت «لغو» تحریم ها عبارت «تعلیق» تحریم ها را بگنجاند.

این گزارش تاکید می کند تحریم ها علیه ایران باید «تعلیق» شود یعنی برگشت پذیر باشد و هر زمان امکان برقراری مجدد تحریم ها وجود داشته باشد. به عقیده نویسنده این گزارش اگر تحریم ها «لغو» شود دولت آمریکا به سختی خواهد توانست مجددا موافقت متحدان خود را برای وضع تحریم های جدید علیه ایران جلب کند.

اما باید توجه داشت «تعلیق» تحریم برای ایران به معنای حفظ وضعیت موجود است. با وجود آن که ایران امتیازهای بسیاری در توافق موقت داده است شرکت های خارجی همچنان از تعامل با ایران خودداری می کنند.

حتی در حوزه هایی که مورد «لغو» تحریم قرار گرفته اند مثل خودرو و تجارت طلا، شرکت های خارجی همچنان از همکاری و تعامل با اقتصاد ایران اجتناب می کنند. علت این امر آن است که عمر لغو تحریم ها ۶ ماه تعیین شده و در تیر ماه امکان بازگشت آن ها وجود دارد.

به نظر می رسد طرف غربی سعی دارد این وضعیت را در توافق جامع حفظ کند.

«تعلیق» تحریم و تمدید آن در دوره های مشخص به هیچ وجه وضعیت تحریمی اقتصاد ایران به لحاظ ورود سرمایه های خارجی و همکاری شرکت های خارجی با ایران را تغییر نخواهد داد. تحت چنین وضعیتی، شرکت های خارجی از امضای قراردادهای مهم و بلندمدت با ایران خودداری خواهند کرد و به پروژه های بزرگ و بنیادی که سرمایه و زمان زیادی می طلبند ورود نخواهند کرد.

به بیان دیگر «تعلیق» تحریم برای ایران درجا زدن در نقطه صفر است و پذیرش هر گزینه دیگر بجز «لغو» تحریم دستاوردی برای اقتصاد ایران محسوب نمی شود که دادن امتیازهای هسته ای ایران به غرب را توجیه کند.

* علی بختیاری زاده

انتهای پیام / /

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار