هفت اصل مهم طبیعت درمانی

به گزارشافکارنیوز، طبیعت درمان، یکی از روش های درمانی بسیار موثر و ثابت شده است که در چند دهه گذشته با به بن بست رسیدن طب نوین در معالجه بیماری های مزمن و عوارض جبران ناپذیر ناشی از داروهای شیمیایی و به اصطلاح سمی بر روی بیماران، مورد توجه همگان قرار گرفته است. در این روش درمانی برای هر یک از بیماری ها حتی بیماری های صعب العلاج، یک روش درمان غیر سمی وجود دارد. این رشته علمی در دانشکده های پزشکی بیشتر کشورهای پیشرفته به ویژه ایالات متحده آمریکا به طور رسمی تدریس می شود. در اینجا به معرفی این نوع از طب و اصول آن می پردازیم:

طبیعت درمانی، یک نظام درمانی محسوب می شود که شالوده آن بر پایه این نظر بنا نهاده شده است که بدن انسان به طور ذاتی توانایی قابل توجهی در خود شفاهی بخشی دارد. پزشکان این رشته از طب، بیمار را به عنوان نظامی بسیار پیچیده و به هم پیوسته تلقی می کنند و مجموعه ای از عوامل فیزیکی، ذهنی، احساسی، روحی، اجتماعی و محیطی در نظر می گیرند و برای ارتقای سلامت بیمار، توجه خود را بر استفاده از روش های غیر سمی و طبیعی مانند تغذیه، بهبود سبک زندگی، گیاهان دارویی، فنون و تکنیک های روان درمانی و سایر روش هایی از این دست متمرکز می کنند. از دیدگاه علم طبیعت درمانی، تنها یک نیروی درمان کننده وجود دارد و آن خود طبیعت است و این نیروی ذاتی حیات بخش، خود موجود زنده است که می تواند بر بیماری غلبه یابد. پزشکان این علم برخلاف پزشکان متعارف که انسان را به مثابه یک ماشین در نظر می گیرند و استفاده از داروهای شیمیایی و جراحی را بهترین راهکار در درمان می دانند، با به کارگیری تکنیک های غیر تهاجمی که با تقویت جریان خود شفابخشی بدن موجب ارتقای سلامتی می شوند، با بیماری مبارزه می کنند. گفتنی است که ریشه های تاریخی این نظام درمانی به هزاران سال پیش بار می گردد و از حکمت معالجه بیماران در فرهنگ های بسیاری مانند ایورودای هند، تائوییسم چین و مدرسه طب بقراط یونانی بهره گرفته است. این نظام بر پایه هفت اصل که در طول زمان به اثبات رسیده اند، بنیان نهاده شده است، که عبارتند از:

اصل یکم: نیروی درمان کنندگی طبیعت

پزشکان طبیعت درمانی معتقدند که بدن نیروی قابل توجهی در خودشفابخشی دارد. این وظیفه پزشک است که با به کارگیری روش های معالجه طبیعی و غیر سمی این جریان را تسهیل بخشیده و موجب اعتلای آن شود.

اصل دوم: تشخیص و معالجه علت بیماری

پزشکان طبیعت درمانی به جای سرکوب کردن علائم بیماری که بیانگر تلاش بدن جهت خودشفابخشی است، به جستجوی علل آن در سطوح جسمی، ذهنی، احساسی و روحی می پردازند.

اصل سوم: اولویت، آسیب نرسیدن به بیمار است

پزشکان طبیعت درمانی به منظور آسیب نرساندن به بیمار خود، از روش های درمانی بی ضرر و طبیعی موثر استفاده می کنند.

اصل چهارم: پرداختن به همه جوانب بیمار

پزشکان طبیعت درمانی آموخته اند که به یک فرد به عنوان مجموعه ای بنگرند که دارای تعامل پیچیده فیزیکی، ذهنی، احساسی، روحی، اجتماعی و غیره است.

اصل پنجم: پزشک همچون یک آموزگار

پزشک طبیعت درمانی در درجه نخست، یک آموزگار است که بیمارش را آموزش می دهد، او را قدرتمند می کند و بر می انگیزاند تا با انتخاب نگرشی صحیح، سبک زندگی و رژیم غذایی سالم، خود مسئولیت بیشتری نسبت به سلامتی اش عهده دار شود.

اصل ششم: پیشگیری بهتر از درمان

پزشکان طبیعت درمانی در طب پیشگیری تخصص دارند. از دیدگاه طب طبیعت درمانی پیشگیری از بیماری و تقویت سلامت از طریق آموزش و عادات صحیح زندگی میسر است.

اصل هفتم: تامین سلامت و حال خوب

تامین و حفظ بالاترین سطح سلامت و ارتقای «حال خوب» از اهداف اولیه پزشک طبیعت درمانی محسوب می شود. از آنجایی که سلامتی به عنوان حالت کامل رفاه جسمی، ذهنی، احساسی و روحی تعریف می شود، «حال خوب» را می توان به عنوان حالتی از تندرستی که با وضعیت روحی مثبت مشخص می شود، تعریف کرد. پزشک طبیعت درمانی می کوشد بدون در نظر گرفتن بیماری یا سطح سلامت، «حال خوب» بیمار را ارتقاء دهد. حتی در بیماری های سخت و صعب العلاج نیز بیمار می تواند به سطح بالایی از «حال خوب» دست یابد.

راز / شماره ۴۳ / فروردین ماه ۹۳ / کیانوش بختیاری / صفحه ۷۸