بایدها و نبایدهای رسانه ای در تحقق اقتصاد مقاومتی

به گزارشخبرگزاری تسنیمبه نقل از عیار، با ابلاغ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی از سوی مقام معظم رهبری، موج گسترده ای در جهت تحقق یافتن این سیاست ها در کشور به وجود آمده و در رسانه ها نیز تکاپوی زیادی برای تبیین اقتصاد مقاومتی به راه افتاده است. به نظر لازم است در این مقطع که انرژی زیادی در رسانه ها برای فعالیت در راستای اقتصاد مقاومتی تجمیع شده است، با نگاهی آسیب شناسانه به فعالیت های گذشته رسانه ها در موارد مشابه، از دچار شدن به آسیب های گذشته جلوگیری کرده و روش های مناسب برای فعالیت در مسیر تحقق سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی پیش گرفته شود.

در اهمیت نقش رسانه ها در تحولات اجتماعی سخنان، مطالب و مقاله های بسیاری نوشته شده است. یکی از نمونه های آن نقش و عملکرد رسانه ای به نام CNN در جنگ آمریکا علیه عراق است که در اوایل دهه ۹۰ میلادی رخ داد. همه می دانند که کارویژه رسانه ها موج سازی در جامعه است. به عبارت دیگر رسانه ها با انتخاب سوژه هایی اذهان مخاطبان را با آن سوژه درگیر کرده و توجهات را به مساله مدنظر خود جلب می کنند. این کارویژه لزوما نه بد است و نه خوب. بحثهایی هم صورت گرفته که رسانه ها کارویژه آگاه سازی، اطلاع رسانی و… دارند و در نتیجه به عنوان رکنی از ارکان دموکراسی نیز شناخته می شوند.

اقتصاد مقاومتی و رسانه

در اینجا به دنبال تشریح کارکرد رسانه ها در عرصه اجتماع نیستیم، تنها به ذکر همین نکته بسنده می کنیم که این کارکرد آنقدر با اهمیت بوده است که برای اولین بار در سیاست های کلی نظام، بند مشخصی به رسانه ها پرداخته و رسالتی را برای آنان در نظر گرفته است. در بند ۲۱ سیاست های ابلاغی این رسالت اینگونه بیان شده است: تبیین ابعاد اقتصاد مقاومتی و گفتمان سازی آن به ویژه در محیط های علمی، آموزشی و رسانه ای و تبدیل آن به گفتمان فراگیر و رایج ملی.

همانطور که در این بند تاکید شده است، وظیفه و کارکرد مهم رسانه گفتمان سازی و تبدیل کردن اقتصاد مقاومتی به گفتمان فراگیر و رایج ملی است. حال باید به این سئوالات پاسخ داد که چه الزاماتی را باید رسانه های فعال و دارای دغدغه برای تحقق اقتصاد مقاومتی مدنظر داشته باشند تا بتوانند نقشی مثبت و موثر در این باره ایفا کنند؟ چه نواقصی در این زمینه تجربه شده است که رسانه ها باید از مبتلا شدن به آنها مراقبت کنند؟ و چند سئوال دیگر که در طی چند یادداشت به آنها خواهیم پرداخت.

۱ - کسب آگاهی مناسب از چیستی و چرایی و چگونگی اقتصاد مقاومتی

طبیعی است که اولین گام برای فعالیت درباره هر موضوعی، کسب دانش و آگاهی درباره آن است. این یک اصل مسلم عقلی است. البته آنچه که در واقعیت رسانه ها دیده می شود این است که برخی از رسانه ها و فعالین آن الزامی به رعایت این اصل عقلانی نمی بینند. در نتیجه اقداماتی برای اقتصاد مقاومتی انجام می دهند که در عمل در جهت عکس آن حرکت می کند. برای مثال سال گذشته که از سوی رهبر انقلاب به عنوان سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی نام گذاری شده بود، رسانه ها فعالیت زیادی با این عنوان انجام دادند. اما در بسیاری از این فعالیت ها گروهی به عنوان تولید کننده ضریب می گرفتند که نماینده تولیدکنندگان نبودند. در نتیجه مسایلی که آنها طرح می کردند، دغدغه اصلی تولیدکنندگان نبود. طبیعی بود در این فضا مساله بهبود فضای کسب و کار از مساله کمبود نقدینگی برای تولید بیشتر ضریب بگیرد. پیگیری گزاره اول به ایجاد تسهیلات برای فعالان اقتصادی که بیشتر بازرگان بودند انجامید و دومین گزاره که لازمه اش کنترل شدن بازارهای غیرمولد و نظارت بیشتر بر عملکرد بانک ها بود، مورد توجه قرار نگرفت.

غرض این است که بگوییم در حوزه اقتصاد و مسایل آن شناخت کافی در رسانه های مختلف اعم از دیداری و شنیداری و مکتوب مشاهده نمی شود. پس گام اول این خواهد بود که مدیران رسانه ها برای کسب شناخت درست از اقتصاد مقاومتی و مسایل عینی آن، برنامه ریزی کنند. شاید کار سختی باشد و با کارهای روزمره و انبوه رسانه های خبری همخوان نباشد، اما باید توجه داشت که تا این مهم توجه نشود، کار مناسب و اثرگذاری در راستای اقتصاد مقاومتی محقق نخواهد شد.

انتهای پیام /