الزامات تحول حمل و نقلی در سیستان و بلوچستان

موقعیت ممتاز جغرافیایی این استان در زمینه ترانزیت باعثشده تا پتانسیل بالایی برای ترانزیت بار از مسیر سیستان و بلوچستان وجود داشته باشد. بندر چابهار در جنوب این استان به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران در سواحل اقیانوس هند قرار دارد و نزدیکترین مسیر برای دسترسی کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه به آب های آزاد است.

به علاوه، سرمایه گذاری قابل توجه هند در معادن افغانستان اهمیت این مسیر ترانزیتی به عنوان تنها مسیر انتقال بار معدنی مورد نیاز هند را افزایش داده است.

باتوجه به تاکید روحانی بر تکمیل پروژه های ترانزیتی توسعه بندر چابهار و راه آهن چابهار مشهد ضروری است که ملاحظات زیر برای تسریع در تکمیل این طرح ها مورد توجه قرار گیرند:

*چگونگی اتصال چابهار به شبکه ریلی سراسری

براساس مطالعات موجود سه مسیر ریلی برای اتصال چابهار به زاهدان پیش بینی شده است که عبارتند از چابهار خاش زاهدان، اتصال چابهار از طریق ایستگاه حیدرآباد به راه آهن بم زاهدان و اتصال از طریق ایستگاه فهرج به راه آهن بم زاهدان.

با توجه به اینکه هدف نهایی از احداثاین راه آهن احداثخط اتصال چابهار به مشهد می باشد؛ ضروری است به منظور اجرای بهینه این طرح و کاهش هزینه ها این مسیر ریلی از طریق ایستگاه حیدرآباد به مسیر بم زاهدان متصل شود.

*اتصال راه آهن چابهار مشهد به زابل و مرز میلک

با توجه به سرمایه گذاری های هند برای توسعه بندر چابهار و توسعه معادن سنگ آهن در افغانستان، این کشور قطعا یکی از مشتری های اصلی استفاده از این مسیر ریلی خواهد بود به همین دلیل اتصال این مسیر ریلی به زابل و مرز میلک جذابیت آن را برای این قدرت نوظهور اقتصادی آسیا افزایش خواهد داد.

*انتخاب مسیر از زاهدان تا مشهد

بر اساس مطالعات اولیه این مسیر ریلی در ایستگاه کال شور به راه آهن فعلی بافق مشهد متصل می شود و از این طریق تا سرخس و مشهد امتداد می یابد.

با توجه به نهایی نشدن مطالعات قطعه دوم این مسیر یعنی بخش شمال راه آهن زاهدان بم و با درنظر گرفتن اینکه درصورت احداثاین مسیر ریلی مطابق با طرح فوق به شبکه ریلی، انتقال بار در این مسیر از نحوه ی انتقال بار در راه آهن بافق مشهد به شدت تاثیر می پذیرد.

به عبارت دیگر، چگونگی مدیریت شبکه ریلی موجود راه آهن، ترانزیت بار در این مسیر را تحت تاثیر قرار می دهد. ضروری است تا در مطالعات نهایی مقصد این خط آهن به صورت مستقل مشهد یا سرخس تعیین گردد. با اتصال مستقیم این مسیر ریلی به مشهد و سرخس این امکان فراهم می شود تا بهره برداری از این مسیر ریلی به صورت مستقل از شبکه راه اهن کشور به بخش غیردولتی واگذار شود.

*استفاده از قراردادهای BOT برای اجرای این طرح

با توجه به اینکه با استفاده از مدل های قراردادی BOT(ساخت بهره برداری انتقال) برای اجرای طرح های عمرانی، هم منافع مالی بخش غیردولتی را تامین می کند و هم نیاز دولت به بودجه های عمرانی کاهش خواهد یافت؛ لذا ضروری است تا زیرساخت های قانونی مورد نیاز برای شکل گیری این همکاری در دولت ایجاد شود.

با رعایت نکات فوق در خصوص پروژه های ترانزیتی بندر چابهار و راه آهن چابهار مشهد علاوه بر افزایش بهره وری در زمان و هزینه اجرای این پروژه ها شاهد افزایش امنیت در شرق کشور به دلیل ایجاد شغل پایدار و پیشرفت اقتصادی منطقه خواهیم بود.

انتهای پیام /