دادستان کل کشور برای مشخص شدن مسئولیت مرگ روزانه ۸ معتاد در کشور ورود کند

بابک دین پرست در گفت وگو با خبرنگار انتظامیخبرگزاری تسنیم، با اشاره به مرگ روزانه ۸ نفر بر اثر موادمخدر و ضرورت رسیدگی به این موضوع گفت: متاسفانه طبق آمار ارائه شده از سوی سازمان پزشکی قانونی به طور متوسط هر ۳ ساعت، یک معتاد به دلیل سوء مصرف مواد مخدر در کشور جان خود را از دست می دهد.

معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت های مردمی ستاد مبارزه با موا د مخدر ریاست جمهوری در پاسخ به این سوال که چه کسی مسئول جان باختن این افراد است، افزود:متاسفانه اولین دلیل مرگ این افراد نداشتن سرپناه و مرگ ناشی از سرماست و برای مشخص شدن نقش هریک از دستگاه ها در چنین مواردی باید به این سوال پاسخ داد که کدام دستگاه مسئول فراهم کردن سرپناه برای افراد بی خانمان است؟ مساله ای که قوانین متعددی نیز پیرامون آن وجود دارد و باید دستگاه متولی در این زمینه پاسخگو باشد.

وی ادامه داد:همچنین باید به این پرسش پاسخ داد که چه کسی مسئول ساماندهی زنان خیابانی بی سرپرست و بی سرپناه است؟! یا چه کسی مسئول ارائه خدمات درمانی به معتادان دارای عفونت های شدید است؟! لذا به نظر می رسد وقت آ ن رسیده که دستگاه های نظارتی همچون سازمان بازرسی کل کشور و دادستان کل کشور به این موضوع ورود کنند و به موضوع مرگ ۸ معتاد و نقش هر یک از دستگاه ها در آن رسیدگی کند.

معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت های مردمی ستاد مبارزه با موا د مخدر ریاست جمهوری گفت: به نظر می رسد نهادها و دستگاه های نظارتی باید در بحثمشخص شدن سهم دستگاه های مختلف ورود پیدا کنند و مسئولیت رسیدگی به معتادان بی سرپناه، زنان بی سرپرست، معتادان فاقد قدرت تهیه غذا و دیگر موارد مرتبط با مرگ معتادان را مشخص کنند.

دین پرست با بیان این که در حال حاضر بسیاری از معتادان به دلیل عدم دسترسی به مواد مخدرخالص جان خود را از دست می دهند، افزود: یکی از وظایف ما در مرکز دی آی سی ارائه خدمات کاهش آسیب است لذا ما در این مراکز با علم به این که مواد مخدر برای معتاد متجاهر در دسترس است و وی برای استعمال آن از شرایط بهداشتی برخوردار نیست، سرنگ را در اختیار وی قرار می دهیم. لذا آیا زمان آن فرا نرسیده است ما برای فراهم کردن شرایط کاهش آسیب معتادان و کاستن از میزان مرگ و میر معتادان که هدف نهایی ما برای مبارزه با مواد مخدر است خدمات بیشتری را برای معتاد خیابانی و متجاهری که به انتهای خط رسیده و در حال حاضر شرایط ترک را دارا نیست و از داشتن خانه و سرپناه، خانواده، غذا، پول و دسترسی به هرگونه امکانات بهداشتی و درمانی محروم است و حتی هزینه تهیه مواد مصرفی خود را هم از راه سرقت های خرد بدست می آورد و نهایتاً با استفاده جنس ناخالص جان خود را هم از دست می دهد، با هدف کاهش مرگ و کیر و کاستن آسیب ها خدمات بیشتری را درنظر بگیریم؟

انتهای پیام /