حالت های متفاوت چهره

از چپ: عصبانی و مشمئز، عصبانی و متعجب، عصبانی، یکه خورده و مشمئز، مشمئز

از چپ: عصبانی و مشمئز، عصبانی و متعجب، عصبانی، یکه خورده و مشمئز، مشمئز

از چپ: مشمئز و متعجب، ترسیده، ترسیده و عصبانی، ترسیده و مشمئز، ترسیده و متعجب

از چپ: مشمئز و متعجب، ترسیده، ترسیده و عصبانی، ترسیده و مشمئز، ترسیده و متعجب

از چپ: مشمئز و خوشحال، خوشحال و متعجب، خوشحال، متنفر، غمگین

از چپ: مشمئز و خوشحال، خوشحال و متعجب، خوشحال، متنفر، غمگین

از چپ: غمگین عصبانی، غمگین مشمئز، غمگین ترسیده، غمگین متعجب، متعجب

از چپ: غمگین عصبانی، غمگین مشمئز، غمگین ترسیده، غمگین متعجب، متعجب

به گزارش مهر، دکتر الکس مارتینز پژوهشگر دانشگاه ایالتی اوهایو و مجری این تحقیقات می گوید: ما تاثیر عواطف بر حالت های صورت را از عواطف ساده مثل خوشحالی یا اندوه فراتر برده ایم و شواهد محکمی به دست آوردیم که نشان می دهد انسان ها در حالت های عاطفی مختلف چگونه عضلات صورت خود را حرکت می دهند؛ به این ترتیب ما ۲۱ حالت چهره را شناسایی کردیم.

وی افزود: نتیجه بسیار شگفت انگیز بود. ما متوجه شدیم تقریبا همه این ۲۱ حرکت، یک حالت چهره را یکسان از خود نشان می دهند.

وی در توضیح این امر اظهار داشت: پیش از این توصیف حالت های چهره به شش حالت خوشحال، غمگین، ترسیده، عصبانی و متعجب محدود بود؛ مثل این بود که برای نقاشی فقط شش رنگ داشته باشیم. اما حالا جعبه مداد رنگی ما ۲۱ رنگ دارد.

محققان برای شناسایی حالت های چهره، جمله هایی را طراحی کردند که حالت های عاطفی را ایجاد کنند. سپس از ۱۰۰ مرد و ۱۳۰ زن داوطلب خواستند تا حالت های چهره شان را بر اساس چیزی که به آنها گفته می شود تغییر دهند تا از آنها عکس گرفته شود.

مثلا وقتی به این افراد گفته شد " همین الان خبر غیر منتظره ای شنیدی " نتیجه چهره " خوشحال و متعجب " بود و وقتی گفته شد " بوی بدی استشمام می کنی " نتیجه چهره " مشمئز " بود.

دانشمندان پنج هزار عکسی را که به این ترتیب گرفته بودند برای یافتن شباهت ها و تفاوت ها بررسی کردند. برای این کار عکس ها را با بانک اطلاعات موسوم به " سیستم شناسایی حرکات صورت "(Facs) مقایسه کردند.

این سیستم بیشتر برای تجزیه و تحلیل زبان بدن استفاده می شود.

نتیجه این کار، شناسایی بیست و یک حالت چهره بود که همگی ترکیبی از شش حالت پایه هستند.

سپس دانشمندان با استفاده از نشانه های عضلات چهره مثل گوشه دهان و لبه بیرونی ابرو توانستند هر حالت را با حرکت عضلات ربط دهند.

دکتر مارتینز می گوید: فرض ما در علوم شناختی این است که مغز مثل کامپیوتر کار می کند. ما می خواهیم الگوریتمی را شناسایی کنیم که مغز ما بر اساس آن کار می کند، الگوریتمی که به مغز امکان می دهد با دیدن حالت های چهره، عواطف مختلف را تشخیص دهد. "

وی افزود: تا کنون برای رمزگشایی از این الگوریتم از شش حالت اصلی چهره استفاده می کردیم و مشکلات بزرگی داشتیم. امیدوارم با شناسایی حالت های جدید، راه بهتری برای رمز گشایی و تحلیل الگوریتم های مغز پیدا کنیم. "

دانشمندان سعی می کنند با مدلسازی رایانه ای از حالت های چهره برای تشخیص بیماری هایی مثلاوتیسمو اختلال تنش زای پس از رویداد(PTSD) استفاده کنند.

برای مثال خشم و ترس در مبتلایان به PTSD زیاد است، اما آیا تمام حالت های مربوط به خشم یا ترس به یک اندازه در چهره آنها ظاهر می شود یا آنکه بیشتر مثلا چهره " عصبانی ترسیده " دارند؟

علاوه بر این، متخصصان می خواهند ارتباط واکنش های چهره را با عوامل ژنتیکی و مسیرهای شیمیاییمغزشناسایی کنند و بدانند این راه های عصبی کدامند و ترشح چه مواد شیمیایی در مغز این حالت ها را در چهره ایجاد می کند؟

به گفته دکتر مارتینز حالا " می توان فرضیه های بیشتری را مطرح کرد و به آزمایش گذاشت. "

به این ترتیب می توان شناخت بیشتری از بیماری های روانی به دست آورد و برای آنها روش های درمانی و دارویی پیدا کرد.