کدام کبودی ها نشانگر بیماری خطرناکی است؟

مجله سیب سبز:کبود شدن، یک اتفاق معمول و طبیعی در زمان آسیب دیدن و ضربه خوردن بافتی است اما چه زمانی یک کبودی می تواند خطرناک باشد و کی باید کبودی ها را به عنوان زنگ خطر در نظر گرفت؟

زیاد با میز و صندلی برخورد می کنید؟

اگر از گروه آدم های حواس پرت باشید یا مشغله زیادی داشته باشید قاعدتا با لکه های کبودی روی دست ها، ران ها و پاهای تان که ناشی از برخورد با صندلی ها، میزها و حتی گاهی در و پنجره هاست، آشنا هستید. کبودی یک روند طبیعی در عملکرد بدن - طی پاسخ به هرگونه آسیب و ضربه وارده - است. در این روند وقتی به نقطه ای ضربه می خورد رگ های خونی کوچک نزدیک به ناحیه آسیب دیده پاره می شوند و محتویات خود را خالی می کنند. اینگونه است که رنگ ناحیه حالت تیره بین آبی تیره تا سیاه پیدا می کند و بعد در روند بهبود به حالت سبز متمایل به زرد تغییر رنگ می دهد.


بعضی کبودی ها تا چند ماه بهبود نمی یابد

جدا از تغییر رنگ، لکه های کبود غالبا با درد و تورم موضعی همراه هستند. کبودی ها می توانند کاملا سطحی باشند و فقط لایه های خیلی سطحی پوست را درگیر کنند یا اینکه به لایه های زیر پوست هم برسند یا حتی لایه عضلانی زیر پوست را هم درگیر کنند و البته گاه شدت ضربه و آسیب آنقدر زیاد است که استخوان ها هم صدمه می بینند. اینگونه آسیب های شدید عمقی گاه تا ماه ها زمان لازم دارند تا بهبود پیدا کنند. تمام موارد فوق را می توان یک روند طبیعی بهبود در بدن دانست اما گاهی هم کبودی ها می توانند چیزی فراتر از این باشند.

۳ نقطه مهم

ضرب دیدگی و کبودی می تواند ناشی از هرچیزی باشد؛ آسیب های ورزشی، افتادن، خوردن به میز و صندلی و تصادفات رانندگی و… اما گاهی این اتفاقات بدون علت مشخص یا پس از یک حادثه خیلی جزئی رخ می دهند. این می تواند نشانگر یک حالت پزشکی باشد که باید به آن توجه کرد. ضرب دیدگی و کبودی های متعدد می تواند نشانگر اختلالات خونی و نقص در بند آمدن خون باشد.

در روند توقف خونریزی ۳ عامل مهم در رگ ها نقش دارند: اول پلاکت ها که جزو سلول های خونی هستند و در شکل گیری لخته های خون نقش دارند، دوم فاکتورهای انعقاد خون که پروتئین هایی در جریان خون هستند و روند شکل گیری لخته ها را هدایت می کنند و سوم خود عروق که با تنگ شدن شان مانع از تجمع خون و مایعات در موضع آسیب دیده می شوند. اگر در هرکدام از این سه عامل مشکلی وجود داشته باشد پروسه کبودی می تواند به طور مکرر و حتی پس از یک برخورد بسیار جزئی هم اتفاق بیفتد.

در چه مواقعی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر به طور پیاپی دچار کبودی های بی دلیل می شوید یا مناطق کبودی بدن شما بزرگ و دردناک است و بدون علت مشخص ایجاد شده اند یا اینکه کبودی در بدن شما همراه با علائم بیماری در کل بدن به خصوص با تب و از دست دادن تمرکز ذهنی و حالت گیجی ذهنی است یا اینکه به طور مکرر دچار خونریزی از لثه ها و بینی می شوید، در تمام این موارد بهتر است حتما به یک پزشک متخصص مراجعه کنید و در صورت لزوم آزمایشات لازم را زیرنظر او انجام دهید. خبر خوب اینکه کبود شدن حتی اگر به راحتی اتفاق بیفتد در صورتی که مشکل زمینه ای دیگری نداشته باشید حالتی نیست که بخواهد شما را نگران کند.

وارفارین و آسپیرین مصرف می کنید

شایع ترین مشکل در این میان اختلالات پلاکی است. بسیاری از داروها و برخی از عفونت ها می توانند این حالت را رقم بزنند. استفاده از داروهایی مثل وارفارین و آسپیرین هم می توانند باعثاین حالت شود. بیماری های کبد مانع از تولید پروتئین های لخته کننده خون می شود و البته بیماری هموفیلی هم می تواند این حالت را رقم بزند. در بیماری هموفیلی کمبود یک فاکتور مشخص(فاکتور ۸) در مسیر انعقاد خون باعثبروز مشکل می شود.


اگر دیدید بیشتر از دوست تان دچار ضرب دیدگی می شوید و بدن تان پر شده از کبودی، خیلی نگران نشوید، خب شاید بیشتر از دوست تان به این طرف و آن طرف برخورد می کنید. در ضمن حواس تان باشد که هرقدر سن تان بالاتر می رود احتمال بروز کبودی و ضرب دیدگی با ضربه ها و برخوردهای خفیف تر بیشتر و بیشتر می شود. هرقدر که سن بالاتر برود عروق خونی شکننده تر می شود و لایه های پوست هم نازک تر می شوند و تمام اینها باعثمی شود که احتمال بروز کبودی در سن بالا بیشتر باشد. در ضمن بسیاری از داروها و مکمل هایی که افراد مسن مصرف می کنند هم احتمال بروز کبودی ها را بالا می برند(داروهای رقیق کننده جریان خون، کورتون ها و حتی روغن ماهی از جمله موارد پرمصرف در میان افراد میانسال و سالخورده هستند).