لطفاً همسر باش نه مادر!
برای زنده نگه داشتن عشق باید زن باشید؛ نه مادر!
به گزارشامید، یکی از اشتباهات رایجی که بسیاری از خانم ها در ارتباط با همسرشان مرتکب می شوند، فرو رفتن در قالب نقش مادرانه، به جای ایفای نقش همسری است. به کار بردن جملاتی مانند: «نمک نخور؛ برایت ضرر داره…»، «مراقب باش؛ هوا سرد شده…»، «با این لباس ضخیم بیرون نرو…»، «فراموش نکنی دارویت را بخوری» و جملات دیگری از این قسم، همان نشانه ای است که ثابت می کند شما به جای آنکه زن خوبی برای شوهرتان باشید، تصمیم گرفته اید مادر خوبی برایش باشید و عیب این کار اینجاست که در این صورت، خدای نکرده همسرتان ممکن است مجبور شود با وجود دو مادر، جای خالی همسر را
در زندگیش با حضور زن دیگری پر کند!
وحشتناک است نه؟! اما به هر حال وقتی رفتار شما با همسرتان به گونه ای است که انگار او کودکی بیش نیست و شعور و توانایی مراقبت از خودش را ندارد و نیازمند آن است که شما مراقبش باشید و اموراتش را رتق و فتق کنید و همه نیازهایش را برطرف سازید، او نیز احساس می کند که شما حقیقتاً مادر او هستید و در نتیجه، برای زندگیش به دنبال همسر و شریک زندگی دیگری می گردد. شاید بگویید: «تقصیر از من نیست؛ رفتار او طوری است که من مجبور به چنین واکنشی می شوم.» پاسخ این است که هر چه رفتار شما با همسر یا شوهرتان بیشتر مادرانه شود، رفتار او نیز کودکانه تر می شود تا شما را راضی نگه دارد. هنگامی که شما به عنوان همسر توقع دارید که او ناتوان و درمانده و ضعیف باشد، او نیز خود را ناتوان و ضعیف نشان می دهد و تبدیل به همان آدمی می شود که از او توقع دارید.
برای زنده نگه داشتن عشق باید زن باشید؛ نه مادر! به صراحت می توان گفت راحت ترین راه کشتن عشق در یک رابطه عاشقانه، آن است که شما به جای پذیرفتن نقش همسری، به مادری مهربان برای شوهرتان تبدیل شوید. در این حالت هر چند در ابتدای کار جوانب مثبت و عکس العمل های پذیرنده ای از جانب شوهرتان دریافت می کنید، اما در دراز مدت، این رفتار اثرات مخربی بر روی رابطه شما خواهد گذاشت و چیزی نخواهد گذشت که او علیه شما و رفتار دلسوزانه و حمایتگرتان، طغیان خواهد کرد. آنچه در این میان تاسف برانگیزتر است این است که سرانجام روزی شوهرتان علیه شما شورش می کند و مثل دوران بلوغ، تصمیم می گیرد که از شما جدا شود، از خانه برود و به طور مستقل زندگی کند.
برای آنکه به جای همسر، مادرش نباشید، باید بدانید:
۱. مردها نه کم حافظه اند، نه فراموشکار؛ بنابراین لازم نیست مدام چیزی را به آنها یادآوری کنید؛ مثال: «یادت نرود رسیدی زنگ بزنی…»، «یادت نرود عصری وقت دکتر داری» و…
۲. مردها بلدند خودشان گلیم شان را از آب بیرون بکشند؛ بنابراین اجازه بدهید کارهایشان را خودشان انجام دهند؛ مثال: «صبر کن عزیزم، الان کلیدت را برایت پیدا می کنم…»، «لباس هایت را جمع می کنم» و…
۳. تجسس، تفحص، کنجکاوی و فضولی در مورد اتفاقات جاری زندگی و احساسات شان کاملاً اشتباه است؛ مثال: «ببینم با همکارات دعوایت شده…»، «نکنه با رئیست دعوا کردی…»، «گرسنه ای؟ …»، «سوپ دوست نداری؟» و…
۴. آنها را نکوهش نکنید؛ مثال: «اگه صورت حساب برق را نپردازی، برق را قطع می کنند…»، «مگه نمی بینی برف می آد؟ چرا ژاکت نمی پوشی…» «مگه نمی بینی ماشین بنزین نداره؟ چرا بنزین نمی زنی؟» و…
۵. هرگز کارهایی را که فکر می کنید نمی توانید آنها را درست به انجام برساند، خودتان به عهده نگیرید؛ مثال: «من به خرید کردن تو اعتماد ندارم…»، «تو خانه تمیز کردن را بلد نیستی» و…
۶. اشتباهات آنها را اصلاح نکنید و در مورد تصحیح آن، دستور و فرمان صادر نکنید؛ مثال: «من اگه جای تو بودم، از جاده خاکی می رفتم…»، «من مطمئنم اگه صبح به موقع می رفتی، با رئیست دعوا نمی کردی…» و…
نکته پایانی
به یاد داشته باشید که اگر با شوهرتان طوری رفتار کنید که انگار او بی لیاقت، نادان و بی کفایت است، او نیز به دلیل رفتار شما، احساس ناتوانی، بی لیاقتی و بی کفایتی خواهد کرد؛ در نتیجه اعتماد به نفسش را از دست می دهد و رفتارش روزبه روز بچه گانه تر و ناتوانی اش بیشتر می شود. در این حالت، خودانگاره ذهنی او نسبت به شخصیت و توانایی های فردیش منفی می شود و احساس بدی درباره خود پیدا می کند. همین احساس بدی درباره خود پیدا می کند. همین احساس بد و منفی، او را از شما دور می کند و باعثمی شود که دیگر شما را دوست نداشته باشد. غرور و عزت نفس یک مرد، ارتباط مستقیمی با توانمندی هایش دارد. مردی که احساس ضعف و ناتوانی می کند، نه می تواند با خودش مهربان باشد، نه با دیگران؛ بنابراین به رخ کشیدن ناتوانی های یک مرد و اشتباهات و ضعف های او، همان چیزی است که در نهایت به ضرر خود زن تمام می شود.
راز / شماره ۳۳ / نیمه اول مهر ماه ۹۲ / صفحه ۴۶
وحشتناک است نه؟! اما به هر حال وقتی رفتار شما با همسرتان به گونه ای است که انگار او کودکی بیش نیست و شعور و توانایی مراقبت از خودش را ندارد و نیازمند آن است که شما مراقبش باشید و اموراتش را رتق و فتق کنید و همه نیازهایش را برطرف سازید، او نیز احساس می کند که شما حقیقتاً مادر او هستید و در نتیجه، برای زندگیش به دنبال همسر و شریک زندگی دیگری می گردد. شاید بگویید: «تقصیر از من نیست؛ رفتار او طوری است که من مجبور به چنین واکنشی می شوم.» پاسخ این است که هر چه رفتار شما با همسر یا شوهرتان بیشتر مادرانه شود، رفتار او نیز کودکانه تر می شود تا شما را راضی نگه دارد. هنگامی که شما به عنوان همسر توقع دارید که او ناتوان و درمانده و ضعیف باشد، او نیز خود را ناتوان و ضعیف نشان می دهد و تبدیل به همان آدمی می شود که از او توقع دارید.
برای زنده نگه داشتن عشق باید زن باشید؛ نه مادر! به صراحت می توان گفت راحت ترین راه کشتن عشق در یک رابطه عاشقانه، آن است که شما به جای پذیرفتن نقش همسری، به مادری مهربان برای شوهرتان تبدیل شوید. در این حالت هر چند در ابتدای کار جوانب مثبت و عکس العمل های پذیرنده ای از جانب شوهرتان دریافت می کنید، اما در دراز مدت، این رفتار اثرات مخربی بر روی رابطه شما خواهد گذاشت و چیزی نخواهد گذشت که او علیه شما و رفتار دلسوزانه و حمایتگرتان، طغیان خواهد کرد. آنچه در این میان تاسف برانگیزتر است این است که سرانجام روزی شوهرتان علیه شما شورش می کند و مثل دوران بلوغ، تصمیم می گیرد که از شما جدا شود، از خانه برود و به طور مستقل زندگی کند.
برای آنکه به جای همسر، مادرش نباشید، باید بدانید:
۱. مردها نه کم حافظه اند، نه فراموشکار؛ بنابراین لازم نیست مدام چیزی را به آنها یادآوری کنید؛ مثال: «یادت نرود رسیدی زنگ بزنی…»، «یادت نرود عصری وقت دکتر داری» و…
۲. مردها بلدند خودشان گلیم شان را از آب بیرون بکشند؛ بنابراین اجازه بدهید کارهایشان را خودشان انجام دهند؛ مثال: «صبر کن عزیزم، الان کلیدت را برایت پیدا می کنم…»، «لباس هایت را جمع می کنم» و…
۳. تجسس، تفحص، کنجکاوی و فضولی در مورد اتفاقات جاری زندگی و احساسات شان کاملاً اشتباه است؛ مثال: «ببینم با همکارات دعوایت شده…»، «نکنه با رئیست دعوا کردی…»، «گرسنه ای؟ …»، «سوپ دوست نداری؟» و…
۴. آنها را نکوهش نکنید؛ مثال: «اگه صورت حساب برق را نپردازی، برق را قطع می کنند…»، «مگه نمی بینی برف می آد؟ چرا ژاکت نمی پوشی…» «مگه نمی بینی ماشین بنزین نداره؟ چرا بنزین نمی زنی؟» و…
۵. هرگز کارهایی را که فکر می کنید نمی توانید آنها را درست به انجام برساند، خودتان به عهده نگیرید؛ مثال: «من به خرید کردن تو اعتماد ندارم…»، «تو خانه تمیز کردن را بلد نیستی» و…
۶. اشتباهات آنها را اصلاح نکنید و در مورد تصحیح آن، دستور و فرمان صادر نکنید؛ مثال: «من اگه جای تو بودم، از جاده خاکی می رفتم…»، «من مطمئنم اگه صبح به موقع می رفتی، با رئیست دعوا نمی کردی…» و…
نکته پایانی
به یاد داشته باشید که اگر با شوهرتان طوری رفتار کنید که انگار او بی لیاقت، نادان و بی کفایت است، او نیز به دلیل رفتار شما، احساس ناتوانی، بی لیاقتی و بی کفایتی خواهد کرد؛ در نتیجه اعتماد به نفسش را از دست می دهد و رفتارش روزبه روز بچه گانه تر و ناتوانی اش بیشتر می شود. در این حالت، خودانگاره ذهنی او نسبت به شخصیت و توانایی های فردیش منفی می شود و احساس بدی درباره خود پیدا می کند. همین احساس بدی درباره خود پیدا می کند. همین احساس بد و منفی، او را از شما دور می کند و باعثمی شود که دیگر شما را دوست نداشته باشد. غرور و عزت نفس یک مرد، ارتباط مستقیمی با توانمندی هایش دارد. مردی که احساس ضعف و ناتوانی می کند، نه می تواند با خودش مهربان باشد، نه با دیگران؛ بنابراین به رخ کشیدن ناتوانی های یک مرد و اشتباهات و ضعف های او، همان چیزی است که در نهایت به ضرر خود زن تمام می شود.
راز / شماره ۳۳ / نیمه اول مهر ماه ۹۲ / صفحه ۴۶
ارسال نظر