|
|
کدخبر: ۱۸۵۱۹۹
ممکن است اولین بار با شنیدن فحشی رکیک از زبان کودک‌تان شوکه شوید، اما نمی‌دانید چگونه با او رفتار کنید که این عادت نامناسب را ترک کند. اغلب کودکان چیزی را که شنیده‌اند تکرار می‌کنند. کودکان بزرگ‌تر با بد دهنی به‌دنبال ارزیابی واکنش شما هستند. در این مقاله روش‌های موثر طرز برخورد با کودکان بد دهن را بررسی می‌کنیم.
 

علت فحش دادن کودکان

زمانی که کودکان لفظی توهین آمیز به زبان می آورند برای والدین می تواند نسبتاً تکان دهنده باشد. وقتی بچه‌های خیلی کوچک بددهنی می کنند معمولاً تکرار چیزهایی است که شنیده‌اند. این روزها کمتر بچه ای دوران کودکی را بدون گفتن یک کلمه ناخوشایند پشت سر می گذارد. حجم بددهنی ها در گفتمان عمومی افزایش یافته است. والدین می ‌توانند با توضیح اینکه چگونه نمایش‌ها و سایر رسانه‌ها به خاطر فحاشی مورد توجه قرار می‌گیرند و ازین طریق صرفا دنبال جلب توجه مخاطب هستند استفاده کنند.
کودکان شیفته واژگان تابو و تازه هستند چون در می یابند اثر متفاوتی دارند. آن ها تازه یاد می گیرند که از زبان برای برقراری ارتباط موثر استفاده کنند. بنابراین هر کلمه ای را که بتوانند تقلید می کنند. هدف کودکان این نیست که به کسی صدمه بزنند یا توهین کنند آن ها فقط در حال گسترش مهارت های کلامی هستند.
بچه های بزرگ تر نیز به دلایلی بددهنی می کنند و معمولا دشنام می دهند. اگر کلمه استفاده شده کلمه ای است که اغلب آن را نمی شنوند از آن استفاده می کنند زیرا متوجه نمی شوند که توهین آمیز است. صرفا به این فکر می کنند که این کلمه جدید و جالبی برای امتحان کردن است.
  • از دوست یا خانواده‌اش تقلید می‌کند 
    گاهی کودک به طور تصادفی از یک کلمه استفاده می‌کند. ممکن است او بدون اطلاع از نامناسب بودن کلمات یا معنی کلمات، آنچه را که شنیده است تکرار کند. او ممکن است فحش بدهد زیرا می‌خواهد از دوست یا خانواده خود تقلید کند. او ممکن است از حرف‌های زشت برای جلب توجه یا واکنش دیگران استفاده کند. یا ممکن است هنگام ناراحتی بددهنی کند.

     
  • جلب توجه
    بعضی از کودکان ممکن است از این کلمات برای جلب توجه دیگران یا برای اینکه شبیه همسن و سالان خود شوند استفاده کنند. توجهی که کودک دوست دارد ممکن است از طرف شما، کودکان دیگر یا از خانه باشد. شاید در مورد جلب توجه او از جاهای دیگر نتوانید کار زیادی انجام دهید، اما زمانی که از او مراقبت می‌کنید می‌توانید توجه او را به کلمات نامناسب کم کنید. به کارهایی که این کودک اغلب در طول روز انجام می‌دهد دقت کنید. با او صحبت کنید و هنگام انجام کارهای مناسب به او توجه کنید. نکات مثبت را درباره او به بچه‌های دیگر گوشزد کنید. می‌توانید بگویید، “وقتی از جان پرسیدی آیا می‌توانی با کامیون بازی کنی، از نحوه پرسیدن تو خوشم آمد” یا “کارا درباره اینکه امروز کجا می‌توانیم پیاده روی کنیم ایده خوبی دارد.” اگر او از کلمات بد استفاده کرد، دوباره به او بگویید “این کلمه‌ای است که ما در اینجا استفاده نمی‌کنیم” و به او کمک کنید تا به فعالیت دیگری بپردازد.
    وقتی کودک با بددهنی کردن جلب توجه می‌کند، ممکن است کودکان دیگر نیز برای جلب توجه یا برای اینکه فکر می‌کنند کلمات خنده‌دار به نظر می‌رسند، شروع به تقلید از او بکنند. ثابت قدم باشید و رفتار را در همه کودکان برطرف کنید. اگر دیگران شروع به تقلید کردند، به کودکان دیگر کمک کنید تا روش‌های بهتری برای جلب توجه پیدا کنند. با آرامش به هر کودک بگویید، “شما می‌توانید کلمات خوب خودتان را به کار ببرید. نیازی نیست از همان کلماتی که جسیکا استفاده می‌کند، استفاده کنید.” هنگام پرداختن به رفتار با گروهی از کودکان، تنبیه‌هایی را در نظر بگیرید که باعث دلسردی و کاهش احساس گروهی شود. به عنوان مثال، اگر گروه کوچکی از کلمات زشت استفاده کردند، آن‌ها از حلقه خارج کنید تا به فعالیت دیگری بپردازند زیرا یک گروه کوچک می‌تواند برای آن‌ها جالب باشد. بنابراین احتمال دارد که این کار را دوباره انجام دهند. با گروه در مورد رفتار آن‌ها صحبت کنید و سپس از آن‌ها بخواهید فعالیت‌های جداگانه‌ای را انتخاب کنند.
     
  •  
    ساخت قافیه 
    بعضی اوقات هنگام بازی با کلمات، از کودکان می‌خواهید بعضی کلماتی را که نباید استفاده کنند، بیرون بگذارند. به عنوان مثال: “چه کلمه‌ای با head هم قافیه است؟ “bed”، چه کلمه‌ای با knee هم قافیه است؟ “bee”، چه کلمه‌ای با tummy هم قافیه است؟ “dummy”. اگر هیچ یک از کودکان متوجه این موضوع نشدند، بازی را ادامه دهید. اگر کودکی متوجه این موضوع شود (“دیوی به تو گفت dummy!”) این موضوع را کاملاً حل کنید. به او بگویید (“دیوی فقط قافیه می‌ساخت. او روی من اسمی نگذاشت.) و بازی را ادامه دهید.

     
  • فحش دادن از روی عصبانیت و ناامیدی 
    اگر فحش دادن به دلیل عصبانیت یا ناامیدی است، می‌توانید به کودک خود کمک کنید تا این احساسات را نام ببرد. به عنوان مثال، “می‌بینم که شما خیلی عصبانی / ناامید هستی”. همچنین مهم است که کودک شما بداند داشتن این احساسات طبیعی است و اشکالی ندارد. اما بهتر است کودک احساسات خود را با استفاده از کلمات مناسب‌تر بیان کند.
    اگر کودک شما عصبانی است، مهم است که او را از آنچه باعث  خشم او شده دور کنید. به عنوان مثال، اگر کودک شما از همبازی خود عصبانی است، به او بگویید که از او دور شود یا از یک بزرگسال برای کمک به اوضاع کمک بخواهد.
    برای احساس ناامیدی می‌توانید درباره مراحلی با کودک خود صحبت کنید که مشکلات خود را به ترتیب حل کند. به عنوان مثال، اگر یک اسباب‌بازی را گم کرده است، به او پیشنهاد کنید که آخرین مکانی که بازی می‌کرده، سپس اتاق خواب و غیره را نگاه کند.
    در هر دو حالت می‌توانید راه‌های دیگری برای کنار آمدن با عصبانیت و ناامیدی به فرزند خود بیاموزید. این راه‌ها می‌تواند شامل شمردن تا 10، نفس عمیق، یا صحبت در مورد احساسات خود باشد. همچنین می‌توانید کودک خود را به استفاده از کلمات جایگزین که توهین‌آمیز نباشند، تشویق کنید. به عنوان مثال، شما می توانید کلمات “تلنگر” یا “لرزه” یا حتی کلمات خنده‌داری را که شما و فرزندتان با هم می‌سازید، پیشنهاد دهید.
     

اصول طرز برخورد با کودکان بد دهن

قبل از هر چیز، پیش از آنکه از خشم برافروخته شوید، به‌یاد داشته باشید کودکان سنین پیش‌دبستانی معنای ناسزایی را که گفته‌اند، نمی‌دانند. علاوه‌براین، شما تنها پدرومادری نیستید که با این مشکل مواجه‌‌اند. بسیاری از والدین هرازگاهی ناچارند کودک‌شان را در این سنین به‌خاطر بددهنی سرزنش کنند.
یک کودک ۳ یا ۴ ساله کم‌کم متوجه این نکته می‌شود که بعضی کلمات توجه اطرافیان را برمی‌انگیزد و پدرومادر را به پاسخ وا می‌دارد. این یافته، کودک را که به‌دنبال امتحان حدومرزهاست، به‌هیجان می‌آورد. در نظر کودکی که حس شوخ طبعی او درحال شکل‌گیری است، نام برخی از اندام‌های خصوصی بدن صرفا خنده‌دار می‌آید. در هر صورت، این طرز برخورد با کودکان بد دهن است که نهایتا باعث تعدیل این رفتار یا تشدید آن خواهد شد.
 
  • درباره‌ی ارزش‌های خانوادگی‌تان فکر کنید
    ارزش‌های خانواده نقش مهمی در چگونگی واکنش انتخابی شما به بد دهنی دارد. برای برخی خانواده‌ها، اینکه بچه‌ها، ناسزاهای متداول را به‌کار می‌برند اهمیت خاصی ندارد. در برخی دیگر از خانواده‌ها کاربرد این کلمات به‌سرعت با واکنش رو‌به‌رو خواهد شد. در هر حالت شما باید با فرزندان‌تان درباره‌ی ارزش‌های متفاوت افراد مختلف صحبت کنید تا آنها بدانند کلمات کاربردی‌شان ممکن است برای دیگران آزاردهنده باشد. اگر خانواده‌ای هستید که مطلقا این کلمات را ممنوع می‌دانید با فرزندتان صحبت کنید تا از این موضوع آگاه شود.

     
  • رای فحش‌ندادن کودک پاداش درنظر بگیرید
    روش دیگر تربیتی این است که برای خوب حرف زدن به کودک پاداش بدهید. کودکی که بد دهنی در مدرسه برایش مشکل‌ساز شده یا وقتی از کسی عصبانی است به او فحش می‌دهد ممکن است از روش گرفتن پاداش برای فحش‌ندادن سود ببرد.
    سیستم اقتصاد ژتونی (که در آن کودک بابت رفتارهای مثبت خود ژتون‌هایی دریافت می‌کند که در مجموع به پاداش بزرگ‌تری ختم می‌شود) هم راه خوبی برای انگیزه دادن به بچه‌ها برای گفتن کلمات مهربانانه و فحش‌ندادن در طی روز است.
    هدف بلندمدت شما باید این باشد که به کودک‌تان بیاموزید که زبان او بر دیگران تأثیر می‌گذارد و اگر به کسی یا در زمان نامناسبی فحش بدهد، ممکن است با عواقب جدی رو‌به‌رو شود.
  • دلیل بد دهنی کودک‌تان را بیابید
    زمانی که می‌خواهید به بددهنی فرزندتان رسیدگی کنید، به دلایل احتمالی این کار او فکر کنید. اینکه چه وقت و چگونه بد دهنی می‌کند، اهمیت دارد. رفتار کودک ۵ ساله‌ای که فحشِ شنیده در اتوبوس را تکرار می‌کند، بسیار متفاوت از پسر ۱۵ ساله‌ای است که به معلمش فحش داده.
    گاهی کودکان به این دلیل فحش می‌دهند که فاقد برخی مهارت های مهم زندگی مانند مهارت برقراری ارتباط و مهارت‌های اجتماعی هستند. اگر دلیل بددهنی این باشد، بسیار مهم است که این مهارت‌ها را بدون اتلاف وقت به او یاد بدهید. درغیر‌این‌صورت، ممکن است عواقب این ضعف مهارت در تمام زندگی دامن‌گیر او شود.
    بزرگ‌سالانی که مهارت‌های اجتماعی و خودکنترلی ضعیفی دارند ممکن است به‌دلیل بددهنی از کار اخراج شوند. آنها احتمالا به این دلیل که با زبان بدشان دیگران را آزار می‌دهند، در رابطه‌هایشان به مشکل برمی‌خورند.
     
  •  الگوی خوبی باشید
    مراقب رفتارهایتان به‌عنوان الگویی برای کودکان باشید. اگر خیلی فحش می‌دهید، احتمالا کودک‌تان هم همین کار را خواهد کرد. به‌صرف اینکه به او بگویید: «این حرف‌ها مال بزرگ‌‌ترهاست؛ به‌خاطر همین من می‌تونم بگم اما تو نه»، بددهنی او را متوقف نخواهد کرد. کودکان می‌خواهند مانند بزرگ‌سالان باشند و کار شما را تکرار خواهند کرد.
    اگر تا به امروز به زبانی که با آن حرف می‌زنید دقت نداشته‌اید و کودک‌تان از شما الگو گرفته است، اولین قدمِ مقابله با این وضع، تغییر زبان خودتان است. اگر شما الگویی برای مدیریت خشم و ابراز احساسات و افکار، بدون بد دهنی باشید، کودک‌تان هم همین کار را یاد خواهد گرفت.
    علاوه‌براین، مراقب راه‌های دیگری باشید که کودک با زبان نامناسب مواجه می‌شود. اگر به کودک‌تان اجازه می‌دهید فیلمی ببیند یا مشغول بازی ویدئویی‌ای باشید که بددهنی در آن به‌فراوانی است، احتمالا از آنها الگوبرداری خواهد کرد. اگر می‌خواهید بددهنی‌اش را کم کنید، نگذارید درمعرض هر چیزی قرار بگیرد

  • اگر کودک به‌دنبال جلب‌توجه است، کارش را نادیده بگیرید
    کودکان اغلب مرتکب رفتارهایی می‌شوند که توجهات زیادی را جلب می‌کند. اگر شما به کلمات بدی که به‌کار می‌برد، بخندید یا واکنش افراطی نشان بدهید، تقریبا تضمین کرده‌اید که باز هم آن کلمه را تکرار کند.
    بی‌توجهی می‌تواند به‌عنوان اولین قدم برخورد مقابله‌ای خوبی باشد؛ به‌خصوص برای بچه‌های کم‌سال‌تر. اگر فحش تکرار شد، در عین اینکه توجه خاصی نشان نمی‌دهید، برایش توضیح دهید که این کلمه‌ی خوبی نیست و دیگر نباید آن را تکرار کند.
     
     
  • عواقبی را برای بد دهنی در نظر بگیرید
    اگر قانونی برای بد دهنی گذاشتید ولی تغییری ایجاد نشد، ممکن است درنظرگرفتن عواقب منفی برای این کار ضرورت پیدا کند. اگر کودک در عصبانیت فحش می‌دهد، از محل دورش کنید تا یاد بگیرد چطور پیش از آنکه چیزی دردسرساز بگوید، خودش را آرام کند.
    «شیشه‌ی حرف بد» راه دیگری برای برخورد با بد دهنی است. هر کسی در خانه حرف بدی بزند، باید مقداری پول درون شیشه بیندازد. این کار زمانی شدنی است که کودک پولی در اختیار داشته باشد که بتواند از مقدار آن محروم شود.
    به‌خوبی درباره‌ی کاری که می‌توانید با پول جمع‌شده انجام دهید فکر کنید. از این پول برای سفر خانوادگی استفاده نکنید. اگر کودک بداند این پول قرار است صرف کاری سرگرم‌کننده شود با احتمال بیشتری فحش خواهد داد تا در نتیجه‌ی نهایی سهیم باشد.
    گرچه اهدای پول به خیریه در ابتدا ایده‌ی خوبی به‌نظر می‌رسد، اما ممکن است این پیام اشتباه را به کودک منتقل کند «ما با فحش دادن به دیگران کمک می‌کنیم». احتمالا این پیامی نیست که می‌خواهید از این کار به او انتقال بدهید. بنابراین این پول را صرف چیزی مانند پرداخت قبض‌های خانه کنید.
     
  • اگر کودک شما به دنبال توجه است آن را نادیده بگیرید 
    کودکان اغلب رفتاری را تکرار می‌کنند که مورد توجه بسیاری قرار می‌گیرد. اگر به فحش دادن او بخندید یا به او بیش از حد توجه نشان دهید، مطمئن باشید که کودک شما این حرف را دوباره می‌زند.
    نادیده گرفتن رفتار می‌تواند یک شروع خوب باشد، خصوصاً برای کودکان خردسال.
     اگر فحش دادن، علی رغم نادیده گرفتن آن، تکرار شد به کودک خود توضیح دهید که کلمه خوبی نیست و دیگر نباید از آن استفاده شود.
     
    • تنبیه کردن 
      اگر قانونی در مورد فحش دادن ایجاد کرده‌اید اما بددهنی کودک شما همچنان ادامه دارد، ممکن است پیامد منفی لازم باشد. اگر کودک شما هنگام عصبانیت فحش می‌دهد، محروم کردن کودک از چیزی می‌تواند روش خوبی برای آموزش نحوه آرامش قبل از گفتن چیزی باشد که آن‌ها را به دردسر بیندازد.
      “شیشه فحش” وسیله دیگری برای تنبیه است. این روش به این صورت است که هر کس در خانه بعد از هر بار تخلف، مقدار مشخصی پول را درون شیشه بگذارد. این روش فقط در صورتی کار می‌کند که فرزندان شما از قبل پول داشته باشند و مجبور شوند مقداری از پول خود را برای جریمه بپردازند.
      با دقت فکر کنید که با پول چه کار کنید. برای تأمین هزینه تعطیلات خانوادگی خود از پول شیشه استفاده نکنید. اگر بچه‌های شما بدانند که این پول برای سرگرمی آن‌ها استفاده خواهد شد، به احتمال زیاد بیشتر فحش می‌دهند تا بتوانند در این امر سهیم باشند.
      اگرچه اهدای پول برای امور خیریه در ابتدا ایده خوبی به نظر می‌رسد، اما ممکن است پیام اشتباهی را برای بچه‌ها ارسال کند. “ما می‌خواهیم با فحش دادن به دیگران کمک کنیم” این چیزی نیست که شما می‌خواهید بچه ها از این روش یاد بگیرند. در عوض، ممکن است بهتر باشد از این پول برای پرداخت چیزی مانند قبض‌های خانگی استفاده کنید.
       
     

     
 
 
 

 

 

ارسال نظر

پربیننده ترین

آخرین اخبار