آیا نتانیاهو واقعا از توافق ناراضی بود؟

به گزارشامیدبه نقل از فارس، همزمان با آغاز دور جدیدی ازمذاکراتبین ایران و ۱ + ۵ با پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری بلافاصله مقامات رژیم صهیونیستی شروع به موضع‌گیری‌های تند علیه هر گونه توافق بین طرفین پرداختند.

اوج این موضع‌گیری‌های پس از امضای توافقژنو(برنامه اقدام مشترک) بود که بنیامین نتانیاهو آن را اشتباه تاریخی غرب در مقابل ایران عنوان می‌کرد. اما از همان ابتدا این سؤال مطرح بود آیا نتانیاهو واقعا از توافق ناراضی بود؟ چرا با وجود تکرار چندین باره این جمله توسط جان کری وزیر امور خارجه آمریکا که توافق ژنو به سود امنیت اسرائیل است باز هم نتانیاهو زبان به کام نمی‌برد و همچنان علیه توافق ژنو فریاد سر می‌داد.

به نظر می‌رسد دلیل اصلی اظهارات نتانیاهو نه از مفاد توافق و یا امتیازات رد و بدل شده بلکه به دلیل اهداف داخلی اسرائیل است. نتانیاهو و لیکود به خوبی می‌دانند که اگر پرونده هسته‌ای ایران حتی در ظاهر از وضعیت بحرانی خارج شود باز هم شرایط برای وی و حزب متبوعش در فضای سیاسی اسرائیل در رقابت با حزب کار سخت می‌شود و آنگاه باید تحت فشار وارد مذاکرات سازش با فلسطینی‌ها شوند که این خود تهدیدی برای لیکود و تندروها هست چرا که پایگاه اجتماعی این حزب مخالف هرگونه مذاکره هستند.

همچنین ‌در صورتی که «تهدید بقا» در اسرائیل به حاشیه برود، آنگاه باید دولت تل‌آویو بیشتر باید به مسائلی چون مشکلات اقتصادی، اجتماعی و مهاجرت معکوس بپردازد ولی با کوبیدن به طبل مخالفت با توافق ژنو می‌تواند برای این دردهای داخلی از مُسکن خارجی بهره بگیرد که این تاکتیک سابقه‌ای به طول تاریخ دارد و بسیار بوده‌اند حاکمانی برای گذر از مشکلات داخلی خود دست به ایجاد بحران‌های تصنعی خارجی زده‌اند.

با این وصف، می‌توان نتیجه گرفت که فریادهای نتانیاهو علیه برنامه اقدام مشترک نه از سر نگرانی درباره امتیازهای رد و بدل شده یا توان هسته‌ای ایران باشد بلکه بیشتر این ناراحتی ظاهری اسرائیلی‌ها نیز مصرف داخلی دارد.

صهیونیست‌ها به خوبی می‌دانند که آمریکا و دولت باراک اوباما در مقابل ایران پا روی امنیت اسرائیل نمی‌گذارد و این مسئله در اهداف سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه در اولویت قرار دارد. همچنین آمریکایی‌ها بلافاصله بعد از مذاکرات با سفر به تل‌آویو صهیونیست‌ها را در جریان توافقات صورت گرفته قرار دادند پس می‌توان نتیجه گرفت که نتانیاهو نه از سر ناآگاهی از جزئیات توافق بلکه برای دستیابی به اهداف داخلی‌اش اینگونه جنجال درباره مسئله هسته‌ای ایران را پررنگ می‌کند.