تروریست ها چگونه سیاست ایران را در سوریه عوض کردند / هدیه جمهوری اسلامی به نظام سوری

گروه امنیتی دفاعیخبرگزاری فارس- سردار سرلشکر قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درسخنرانی تاریخ ۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۲به بررسی و تحلیل اوضاع جهان اسلام و بایدها و نبایدها در این حوزه پرداخت که بخشی از این سخنان مهم و راهبردی توسط «حسین رویوران» کارشناس مسایل خاورمیانه و جهان عرب مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است.

«ایران امروز دارای یک قدرت حقیقی است. از حضور قدرتمند ایران در شرق مدیترانه می توان نام برد. این منطق ایران است. هیچ کجا ایران بر مبنای روش هایی که دشمنان ایران عمل می کنند، عمل نکرده است و با زور و جنگ و حتی با پول توسعه نداده است. همین سوریه که الان محور جدال اساسی است، یک طرف همه دنیا قرار دارد و یک طرف ایران.»

(سردار قاسم سلیمانی)

متن نظرات حسین رویوران را در زیر می خوانید.

هنگامی که حواثسوریه در سال ۲۰۱۱ آغاز شد، ایران سیاست «انتظار» را در پیش گرفت تا از ماهیت حرکت اعتراضی در سوریه مطمئن شود.پیش از حوادثسوریه، ایران از حرکت خود جوش داخلی مردم در تونس و مصر حمایت کرده بود و اینگونه حرکت های اجتماعی در جهت از بین بردن نظام استبدادی و قطع وابستگی را کاملا مشروع شمرد.

علت این موضوع این است که نظام جمهوری اسلامی ایران مولود یک انقلاب اسلامی و مردمی است که اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران در آن شرکت کرده بودند و به علت این ویژگی، انقلاب هیچ گاه نمی تواند در مقابل حرکت های مردمی مشابه در هیچ کشوری قرار گیرد و یا حقی را که خود از آن برخوردار شده بود، از دیگران دریغ کند.

با گذشت چند ماه از بحران داخلی سوریه، شرایط آن روشن تر شد و حضور عنصر خارجی در این اعتراضات مسجل گردید.

ایران اسلامی کم کم مواضع سیاسی روشن خود را در قبال سوریه اتخاذ و اعلام کرد که از اعتراضات خودجوش داخلی در سوریه حمایت می کندکه خواهان پایان دادن به استبداد و نظام تک حزبی و مشارکت گسترده مردم در فرایند تصمیم گیری سیاسی است،اما در عین حال دخالت عنصر خارجی در امور داخلی سوریه را محکوم می کند که خواهان سرنگونی نظام بشار اسد استو آن را دخالت قطعی در امور داخلی دولت سوریه می شمارد که مغایر با مقررات بین المللی است.

دولت ایران بر اساس این موضع گیری، دولت سوریه را به تعامل مستقیم با معارضه داخلی ترغیب کرد و چند بار نمایندگان آنان را به ایران دعوت کرد و از طریق گفت وگو با خواست آنها آشنا شد که به دولت سوریه منعکس گردید.

در واقع ایران به صورت خیرخواهانه دولت سوریه را ترغیب کرد تا مردم خود را در فرایند تصمیم گیری سیاسی مشارکت بیشتر بدهد.دولت سوریه نیز در یک رفتار منطقی و عقل گرایانه به درخواست معارضان داخلی تن داد و با اصلاح قانون اساسی، زمینه مشارکت بیشتر مردم و احزاب جدیدالتاسیس سیاسی را فراهم کرد.

اصل هشتم قانون اساسی سوریه که حزب بعثرا حزب پیشرو می شمارد و قدرت را در اختیار این حزب قرار می دهد لغو گردید و زمینه شکل گیری احزاب مختلف و شرکت در انتخابات فراهم شد.

پس از تایید قانون اساسی از سوی مردم در همه پرسی، اولین انتخاب چند حزبی در این کشور برگزار و مخالفین دولت موفق به کسب حدود ۹۰ کرسی از ۲۵۰ کرسی پارلمان شدند و در کابینه جدید سوریه نیز چند تن از مخالفان حضور پیدا کردند.

«قدری جمیل» به معاونت نخست وزیری و «علی حیدر» به وزارت آشتی ملی منصوب شدند و پرونده حل بحران به آنان واگذار گردید.

با این اقدام دولت سوریه، ایران احساس کرد نظام بشار اسد آمادگی دارد تا مخالفان در قدرت شرکت دهد و از وحدت ملی پاسداری کند، ولیاصرار مخالفان بر ادامه پروژه براندازی بر پایه گسترش خشونت و اقدامات تروریستی و توسعه دامنه همکاری آنان با قدرت های خارجی مانند آمریکا، اروپا، عربستان، قطر، ترکیه، اردن و آل حریری در لبنان شرایط را کاملا تقابلی و پیچیده تر ساخت.

سلطه نیروهای تکفیری بر دیگر نیروهای مخالف سوری در اکثر جبهه ها علت اصلی بروز این شرایط بود زیرا این نیروها اساسا در پی تحقق مردم سالاری در سوریه نبودند و تنها در اندیشه برپایی دولت خلافت یا امارت اسلامی بودند.

سیاست های نیروهای هوادار القاعده به ویژه جبهه النصره و دولت عراق و شام اسلامی(داعش) در کشتار مخالفان خود به ویژه از اقلیت های مذهبی و مسیحیان شرایط را تغییر و دولت سوریه را در برابر تکالیف خود در حفظ امنیت شهروندان سوریه قرار داد.

در چنین شرایطی ایران به یقین رسید که حرکت اعتراضی در سوریه ماهیتی متفاوت با دیگر کشورهای حوزه بیداری اسلامی پیدا کرده است.

در کشورهایی مانند مصر، بحرین، یمن، و تونس مردم در پی سرنگونی نظام های استبدادی بودند تا رژیم های مردم سالاری را جایگزین آنها سازند، در حالی که در سوریه گروه های تکفیری در پی استقرار شرایط استبدادی بودند که پایه اصلی آن تکفیر هرکسی است که با آنها مخالفت می کند.

همچنین در حوزه بیداری اسلامی همه جوامع به پا خواسته در پی نفی وابستگی به خارج هستند در حالی که در سوریه گروه های تکفیری به کشورهایی مانند قطر و عربستان وابسته اند و خود هیچ اختیاری از خود ندارند و مزدور قدرت های سلطه گر بین المللی هستند.

در قیام های بیداری اسلامی، قیام بر ضد دیکتاتور موجب وحدت اجتماعی شده بود در حالی که در سوریه تجاوز تکفیری ها به حقوق همه اقلیت ها و ارتکاب جرایم شنیع مانند سربریدن ها و آتش زدن آنها یک واگرایی وسیع در جامعه سوری ایجاد کرده بود.

این شرایط، که در سال سوم بحران روشن شد، ایران را واداشت تا حساب اعتراضات سوریه را از دیگر کشورهای بیداری اسلامی به طور جدی جدا کند و شرایط موجود در سوریه را نه تنها بیداری نداند که ضد بیداری تلقی نماید.

این جمع بندی سیاسی مبنای موضع گیری جدید جمهوری اسلامی گردید وتهران پس از آن بر این باور شد که حرکت براندازی، تنها نظام حاکم در سوریه را هدف قرار نداده است بلکه هدف اصلی ضربه زدن به محور مقاومت استو پروژه براندازی، ماهیت صهیونیستی و فرا منطقه ای دارد که هدفش تضعیف ارتش سوریه است.

محور شرارت هوادار تروریسم، سناریویی را در سوریه کلید زد که هدفش تقابل بین ارتش سوریه که رژیم صهیونیستی را تهدید می کند از یک طرف سلفی های تکفیری از سوی دیگر بود. آنها امیدوار بودند که در این رویارویی برنامه ریزی شده هرکس از دو طرف کشته شود، به سود آمریکا و رژیم صهیونیستی باشد.

در چنین شرایطی ایران احساس کرد که باید به دولت سوریه کمک شود تا بر توطئه براندازی خارجی پیروز گردد.

ایران تجربه بزرگ و گران مایه حماسه دفاع مقدس را به ملت سوریه پیش کش کرد. در جنگ تحمیلی که ۸ سال به درازا کشید و طولانی ترین جنگ قرن بیستم بود، ایران با سیستم داوطلبی مبتنی بر ایمان، این جنگ بسیار طولانی را اداره کرد و نگذاشت یک وجب از خاک کشور در اشغال دشمن باقی بماند.

این تجربه با ارزش در اختیار دولت مردان سوریه قرار گرفت و بر پایه این تجربه نهاد جدید ارتش «دفاع ملی سوریه» متولد گشت.

حزب الله لبنان نیز بر اساس جمع بندی جدید به این نتیجه رسید که در رویارویی دولت سوریه با عناصر تکفیری و حامیان بین المللی و منطقه ای آنها نمی توند بی طرف بماند و به همین دلیل سید حسن نصرالله، رهبر این حزب، اعلام کرد که نیروهای داوطلب حزب الله به سوریه اعزام خواهند شد و در عملیات نظامی در کنار ارتش سوریه قرار خواهند گرفت.

ارتش دفاع ملی سوریه که عمدتاً بر محور آموزش جنگ شهری شکل گرفته بود هم اکنون حدود ۸۰ هزار نفر بومی در اختیار دارد و از حمایت حزب الله برخوردار است.

از زمان ورود این نیروها به عملیات در کنار ارتش سوریه معادله میدانی تغییر پیدا کرده و در یک سال گذشته معادله به زیان گروه های تکفیری تغییر یافته است.

این نیروها در کنار هم به سرعت موفق شدند شهرهای القصیر، حمص، حماه، غوطه شرقی، غوطه غربی و بخش هایی از حلب را پی درپی آزاد کنند.

پس از یک سال از ورود نیروهای تازه نفس به معادله رویارویی در سوریه، هم اکنون نیروهای تکفیری دچار شکست های زیادی شده اند که این امر به بروز اختلاف میان آنها انجامیده و آنها را به جان هم انداخته تا شرایط سقوط خود را رقم بزنند، پایداری دولت سوریه در حال حاضر تجربه غرب رای سرنگونی کشورهای محور مقاومت را شکست داده و امکان تعمیم آن را در سرتاسر منطقه با بحران رو به رو ساخته است.

این امر جریان تکفیری و حامیان آن در منطقه را نیز به انسداد سیاسی رسانده و با گسترش دامنه اتحاد کشورها بر ضد تروریسم حامیان تکفیری ها در مقابل اجماع منطقه ای و بین المللی قرار گرفته و ناگزیر به عقب نشینی پی درپی شدند.

این عقب نشینی ها در موضع ملک عبدالله، پادشاه عربستان سعودی، دیده می شود که مشارکت در فعالیت های تروریستی و با حمایت رسانه ای و یا فتوایی از آنها را جرم دانسته که کیفر آن ۳ تا ۲۰ سال زندان خواهد بود.

انتهای پیام /