سخنی با آنها که همیشه فهرستی آماده انتشار دارند
به کدام اسامی برخوردید که لیست مفسدان اقتصادی را منتشر نکردید
امروز سالروز صدور پیامی از سوی مقام معظم رهبری است که مسئولان ارشد نظام را موظف به پیگیری و برخورد با فساد اقتصادی می کرد؛ پیامی صریح که تکلیف را بر همه مشخص می کرد. اما تا کنون با وجود شعارها و حتی تهدیدهای فراوان، اقدامی عملی که بیانگر عزم مسئولان برای اجرای مفاد این پیام باشد دیده نشده است.
۱۳ سال پیش در چنین روزی رهبر معظم انقلاب پیامی را صادر و آن را به قوای سه گانه ابلاغ کردند؛ پیامی که به عنوان پیام ۸ ماده ای معروف شد و دقت در محتوای آن نشان می داد که در صورت عزم مسئولان، دیری نخواهد پایید که فساد اقتصادی از کشور رخت برخواهد بست.
با این وجود نه تنها عزمی در اجرای مفاد این پیام دیده نشد، که روز به روز مفسدان اقتصادی عرصه فراخ تری را پیش روی دیدند تا جایی که هشدارهایی درباره رواج فساد سیستماتیک از سوی منتقدان مطرح شد؛ منتقدانی که نسبت به رسوخ دامنه های فساد در بین مسئولان ارشد به شدت گلایه داشتند و خواهان مقابله جدی با این مسئله بودند.
فساد یقه سفیدها؛ عبارتی که شاید در سال های دهه ۸۰ عبارت نامأنوسی بود اما این روزها زیاد به گوش می رسد و دیگر نمی توان آن را واژه ای غریب در فرهنگ لغات سیاسی دانست. این عبارت پس از آن بیشتر بروز پیدا کرد که اختلاس ۳ هزار میلیارد تومانی، رنگ تیره خود را بر تارک تاریخ اقتصادی کشور نشاند و پرده از روابط گسترده اما پیچیده برخی مسئولان ارشد اقتصادی با مفسدان اقتصادی برداشت.
با این وجود تا کنون افکار عمومی منتظر است تا به روشنی بفهمد مه آفرید خسروی چگونه و با استفاده از چه روابطی توانست فسادی به گستره ۳ هزار میلیارد تومان بیافریند؟ قدر مسلم او در این مسیر تنها نبوده و از مراجع بالاتری حمایت می شده است.
این نوشته برای این نیست تا بار دیگر – همچنان که همه ساله بوده – تأکیدی مجدد بر ضرورت مبارزه با فساد داشته باشد تا به نوعی – ولو در قالب شعار – این روز را گرامی داشته باشد. بلکه هشداری است تا بار دیگر این نکته را گوشزد کند که اگر به فرمان ۸ ماده ای آنگونه که در آن آمده و با صراحت اعلام شده، عمل نشود، اختلاس ۳ هزار میلیارد تومانی در برابر مفاسدی که در آینده رونمایی خواهد شد، رقمی به حساب نمی آید.
قصدی هم بر این نیست تا یک بار دیگر بندهای ۸ گانه این پیام نگاشته شود؛ که احتمالا بسیاری از مسئولان و حتی مردم با آن به خوبی آشنایی دارند. اما متأسفانه باید هزاران بار با صدای بلند و رسا این بند از بندهای ۸ گانه را در گوش برخی مسئولان ارشد زمزمه کرد که:
" در امر مبارزه با فساد نباید هیچ تبعیضی دیده شود. هیچکس و هیچ نهاد و دستگاهی نباید استثنا شود. هیچ شخص یا نهاد نمی تواند با عذر انتساب به اینجانب یا دیگر مسوولان کشور، خود را از حساب کشی معاف بشمارد. با فساد در هر جا و هر مسند باید برخورد یکسان صورت گیرد ".
یک روز رئیس جمهور سابق از وجود لیستی از این مفسدان در جیب خود خبر می دهد و یک روز معاون اول رئیس جمهور فعلی مأمور تهیه این لیست می شود. اما هیچ گاه این لیست نه از جیب در می آید و نه تهیه و منتشر می شود. به راستی کدام فشارها از کدام افراد سبب می شود تا چنین اتفاق ناگواری رخ دهد؟ سوال اینجاست که افرادی که مأمور تهیه این لیست ها می شوند به کدام اسامی برمی خورند که آن را منتشر نمی کنند؟ مگر نه این است که رهبر معظم انقلاب در پیامی به تمام مسئولان ارشد نظام تأکید کردند که بی محابا و بدون ترس از " زمزمه ها و فریادها و نعره هایی که در مخالفت با آن بلند خواهد شد " به مبارزه با فساد اقتصادی بپردازند؟
روز دهم اردیبهشت فرصت دیگری است تا بار دیگر به این مسئولان هشدار داد که: آقایان! خلاف جهت شنا نکنید. آقایان! مصالحی که شما می بینید، قطعا و یقینا به وسعتی نیست که رهبر معظم انقلاب می بیننند. آیا غیر از این بود که پیشوای شیعیان امام علی(ع)، به یکی از نمایندگان خود فرمان معرفی، مجازات و سخت گیری شدید نسبت به یک مفسد اقتصادی را داد؟ بنابراین شما از چه نگرانید؟ نکند که…
بگذریم؛ بهرحال اکنون ۱۳ سال از سالروز صدور فرمان ۸ ماده ای مبارزه با مفاسد اقتصادی گذشته و همچنان افکار عمومی منتظر است تا بداند در این مدت چه افرادی از جیب آنها خورده اند؟ چه کسانی با استفاده از رانت های مختلف، ثروت های افسانه ای اندوخته اند. این حق مردم است و وظیفه مسلم مسئولانی که شعار راستگویی و صداقت می دهند.
محمد رضائی
مدیرکل اقتصادیخبرگزاری فارس
انتهای پیام /
ارسال نظر