گونه های غیر بومی شکارچیان گونه های طبیعی هستند

بهخبرگزاری تسنیمبه نقل از سایت اطلاع رسانی محیط زیست استان تهران، امیرعباس احمدی اظهارداشت: آسیب های زیست محیطی محدود به ورود آلاینده ها، پساب ها به زیست بوم ها یا از بین بردن گونه های جانوری و گیاهی بر اثر مواد شیمیایی نیست بلکه بسیاری از این آسیب ها ناشی از دستکاری در نظام طبیعی زیست بوم ها است.

وی ادامه داد: یکی از این آسیب ها که به ویژه در سال های اخیر در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه بسیاری قرار گرفته است، مسئله ورود گونه های غیر بومی به اکوسیستم های طبیعی است؛ در این اکوسیستم ها اساس تعادل بین جمعیت های(جانوری، گیاهی) و منابع موجود در آنها شکل گرفته و پایدار می مانند.

احمدی با اشاره به اینکه ورود هر نوع موجود زنده باعثتغییر در این نظم طبیعی شده و زیست بوم ها را دچار تغییر می کند، گفت: اغلب این تغییرات می تواند ماهیت مخرب داشته باشند. یک گونه غیر بومی می تواند به هریک از گروه ها یا طبقات موجودات زنده اعم از ویروس ها، قارچ ها، جلبک ها، خزه ها، سرخس ها، گیاهان، مهره داران، ماهی ها، دوزیستان، پرندگان و پستانداران گفته شود.

وی ادامه داد: ورود گونه های غیر بومی از عوامل موثر در انقراض گونه است. گونه های غیر بومی همچون عوامل بیماری زا، شکارچی یا گیاهخوارانی عمل می کنند که از گونه های طبیعی تغذیه می کنند.

رئیس اداره محیط زیست استان تهران تصریح کرد: این گونه ها بر سر منابع غذایی، فضا و نور با گونه های بومی رقابت می کنند یا در تلاقی های ژنتیکی شرکت کرده و در نهایت ممکن است سبب تغییرات زیادی در زیستگاه شوند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: گسترش گونه های غیر بومی پدیده ای است که می تواند به عنوان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آسیب پذیری های زیست محیطی مورد توجه قرار گیرد. به نظر می رسد که علیرغم مصادیق و نمونه های مشهودی مانند آبزی شانه دار دریای خزر یا آزولای تالاب انزلی، این مسئله در ایران چندان مورد بررسی قرار نگرفته است.

انتهای پیام /