دو بار توقیف ۹ دی در دو دولت، چرا؟

گروه سیاسیخبرگزاری فارس-سه چهار سالی است از انتشار اولین شماره هفته نامه ۹دی می گذرد. نشریه ای که در اولین سالگرد حماسه تاریخ ساز ۹دی ۸۸ متولد شد و اعلام کرد در کنار رسانه های دیگر قرار است مطالبات مردم در ۹دی ۸۸ را دنبال کند. ۹دی توانست به سرعت در میان عموم مردم حزب اللهی و نخبگان سیاسی و جریانات مختلف جایگاه قابل قبولی را کسب کند.

اما در کارنامه سه سال و چندماهه این هفته نامه، دو بار توقیف به چشم می خورد. که در طول سه سال یک بار در دولت دهم و یک بار هم در دولت یازدهم اتفاق افتاده، شاید در نگاه اول حمل بر تندروهای این هفته نامه اصولگرا گذاشته شود؛ اما بی تردید پافشاری بر اصول را نمی توان از جنس تندروی هایی دانست آن هم تندرویی از جنس نشریاتی مانند بهار و آسمان که به دلیل زیر سئوال بردن مقدسات توقیف شدند!

اما نگاهی به دلایل این توقیف ها که از سوی وزارت ارشاد دولت های دهم و یازدهم منتشر شده، نشان می دهد ماجرای برخورد چکشی با ۹دی به تندروی و کندروی مربوط نمی شود. علت، عصبانیت مخالفان ۹دی از انتقادات اصولگرایانه این نشریه بوده است. انتقاداتی که به دلیل صراحت، تشخیص زودهنگام و جریان ساز بودنش، موجب ناراحتی شدید جریانات انحرافی در این دولت ها شده است.

اساساً یکی از مهمترین مزیت های نسبی هفته نامه ۹دی در کنار برخی انتقادات وارد به تیترها و موضوعاتی که پرداخته، جریان ساز بودن و موج آفرینی برخی مواضع در مقاطع خاص و همچنین تشخیص زودهنگام، تحلیل درست و بیان صریح آن بوده و هست. آن روز که بسیاری از تحلیل گران سیاست خارجی با تمام توان از مرسی در مصر حمایت می کردند، ۹ دی با قاطعیت در باره انحراف انقلاب مصر موضع گرفت. در چند سال اخیر بازخوانی دائمی جریان فتنه و رصد دائمی آن نشان داد که ۹ دی در عهد خود با خالقان ۹ دی باقی مانده است. در جریان توافقنامه ژنو در شرایطی که دولت، صدا و سیما، شخصیت ها و رسانه های حامی دولت با یک تبلیغات پرسر و صدا از فتح الفتوح و توافق بزرگ سخن می گفتند و بسیاری از رسانه های دیگر اصولگرا مواضع میانه می گرفتند، ۹دی و چند رسانه اصولگرای دیگر بودند که با صراحت به نقد آن موضوعات پرداختند.

تیتر ۹دی با عنوان «توافقنامه ژنو، جام زهر» شوک آور به نظر می رسید تا جایی که برخی از چهره ها و جریانات اصولگرا و منتقد توافقنامه ژنو نیز نسبت به آن واکنش نشان دادند. اما گذشت زمان و نمایان شدن ابعاد عجیب این توافق، موجب تغییر واکنش این جریانات و اذعان آنها به لزوم شکستن فضایی بود که جریان حامی توافقنامه در روزهای نخست بعد از امضای آن ایجاد کرده بودند. همین روند در نقد سیاست های هسته ای دولت ادامه داشت و تیترهایی نظیر اخراج دانشمندان هسته ای، استیضاح ظریف به دلیل مواضع منفعلانه وی در برابر اسرائیل و حمایت از هولوکاست، از جشن غنی سازی ۲۰ فروردین تا تعلیق سازی ۳۰ دی و انتقاد صریح از هاشمی رفسنجانی را منتشر کرد تا بالاخره دولت اعتدال گرایان حکم توقیف ۹دی را در حالی که یک روز به پایان سال مانده بود به مدیر مسئول آن ابلاغ کرد.

۹ دی اما فقط در دولت اعتدال بر این عهد پا برجا نماند بلکه در اوج تحرک جریان انحرافی در دولت دهم نیز به صراحت موضع گرفت. تیتر «آقای رئیس جمهور هشدار آیت الله مصباح را جدی بگیرید!» بسیار زودتر از آشکار شدن خطر جریان نفوذ در ماجرای وزارت اطلاعات و خانه نشینی احمدی نژاد، موجب عصبانیت آن جریان را فراهم آورد. یادداشت های متعدد ۹ دی در نقد جریان انحرافی سبب شد تا در نهایت این هفته نامه در خرداد ۸۹ به بهانه واهی توقیف شود.

انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲ زمینه ای شد تا ۹دی با انتخاب مواضع خاص و اصولی خود موج جدیدی را ایفا کند. این هفته نامه از بهمن ۹۱ حضور هاشمی در انتخابات را با تیتر «خاتمی پوستر تبلیغاتی کاندیداتوری هاشمی» اعلام کرد و در اولین شماره سال ۹۲ با کنار هم قرار دادن تصاویر هاشمی و جلیلی، تیتر «معادلات انتخابات تغییر می کند»، موج جدیدی را در میان مردم و نخبگان سیاسی ایجاد کرد که البته برخی همین تاکید زودهنگام بر کاندیداتوری جلیلی را بعدا بهانه ای برای شماتت ۹دی و اتهام زنی به آن به عنوان وحدت شکن بودنش و عاملی برای شکست جریان اصولگرایی در انتخابات قرار دادند؛ در حالیکه شاید بتوان گفت از نقاط روشن سابقه ۹دی در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، عمل درست بر مبنای راهبرد تکلیف – نتیجه بود که رهبر انقلاب آن را بیان فرموده اند.

در عرصه بین الملل و جریان بیداری اسلامی هم مواضع ۹دی صریح و روشنگر بود. تیتر «از محمد المرسی اردوغان جدید نسازید» در زمانی که صدا و سیما و بسیاری از رسانه های اصولگرا از مرسی به عنوان یک انقلابی تمام عیار یاد می کردند برای بسیاری تند و غیرقابل قبول تلقی می شد اما باز هم گذر زمان نشان داد واقعیت مرسی و تحلیل صحیح شرایط مصر، شبیه همان چیزی بود که این هفته نامه آنرا نوشت.

اما در طول عمر سه ساله ۹دی مواردی بود که این نشریه از نظر تاکتیک مرتکب خطا و اشتباه شد. تاکید بیش از حد بر رقابت داخلی اصولگرایان در جریان انتخابات مجلس نهم تا جایی که به القای اختلاف میان اصولگرایان کشید از موارد اشتباه این نشریه اصولگرا بود. هر چند این رفتار توسط برخی از رسانه های دیگر اصولگرا نیز وجود داشت اما از ۹ دی انتظار می رفت تا در این بازی ورود نکند. ۹دی در طول انتشارش در پاره ای موارد بیش از حد بر مسائل داخلی مجلس به ویژه مواضع رئیس آن «علی لاریجانی» تاکید می کرد. هر چند در ماجرای اختلافات علنی روسای سه قوه در دولت قبل، این هفته نامه مواضع اصولی از خود نشان داد و تیترهایی نظیر «مردم در انتظار مرام مدرس، رجایی و بهشتی» را انتخاب کرد.

با این حال ۹دی در این سه سال با همه تحلیل ها و مواضع قابل نقد نشان داد که مستقل است و وابسته به هیچ حزب و گروهی نیست. چه آنجا که علیه جریان انحراف تیتر می زند و اندیشه احمدی نژاد درباره ولایت فقیه را به رخش می کشد، چه آن زمان که فتنه گران را با تیترهایی مانند «اسناد براندازی نظام توسط موسوی» رسوا می کند و هاشی رفسنجانی را به نقد می کشد؛ چه زمانی که از قول آیت الله مصباح در دیدار با جبهه پایداری می نویسد: «به فکر اسلام باشید نه جبهه خودتان»؛ و چه زمانی که خبر اخراج دانشمندان هسته ای در دولت اعتدال را تیتر اصلی قرار می دهد و از هزینه کرد میلیاردی دفتر رییس جمهور می نویسد. شاید اکنون بتوان راز توقیف شدن ۹دی را چه در دولت دهم و چه در دولت یازدهم متوجه شد. ۹ دی سعی کرد ۹ دیای بماند.

آیا سزاست نشریه ای که نه تنها توهین به مقدسات را در کارنامه خود نداشته و بلکه همواره جهت گیری اش دفاع از ارزش های اسلام و انقلاب بوده، همواره عدم وابستگی خود به احزاب و گروه ها را نشان داده و به همین دلیل زبانش نسبت به نقد کجی ها و مدح راستی ها باز بوده به دلیل انتقاد از دولت در توقیف باشد و در مقابل رسانه هایی که بزک کننده دشمنی آمریکا هستند و همواره ارزش های دینی و انقلابی را زیر سئوال می برند، به سیاه نمایی ادامه دهند؟

انتهای پیام /