آمار جوانان معتاد باید به چند نفر برسد تا مسئولین فکری کنند؟

امیدنیوز- کوچه ای در شوش منطقه ۱۲ تهران، عجیب و بی سر و صدا آنقدر در هم تنیده بودند که از دور وحشت زده می شدی و با خود می گفتی چرا؟! چرا؟! یک سمت کوچه شاهد رد و بدل کردن مواد بودی و سمت دیگر زنان و دخترانی را می دیدی که به طور تاسف بار در حال مصرف مواد بودند.

جای دیگر زنی را می دیدی که ضجه زنان می گفت در جیب پسرم مواد مخدر پیدا کردم، وای بدبخت شدم، خدا لعنتشون کنه بچه ام را بدبخت کردند …

این گوشه ای از شهر بود که می دیدی دشمنان چگونه به جان جوانان افتاده اند و آنها را از مسیر کار و پیشرفت به دام اعتیاد کشانده اند.

باید گفت تنوع مواد مخدر در کشور سر به فلک می کشد و سن و سال و زن و مرد نمی شناسد، تحصیل کرده و غیر تحصیل کرده ندارد، به سراغ همه می آید، هر روز هزاران نفر از جوانان این مرز و بوم در مناطق پرت یا زیر پل‌ها جان می دهند و تا زمانی که سود سرشاری از خرید و فروش مواد مخدر به دست می‌آید روزبه‌روز وضعیت بدتر از گذشته خواهد شد.

تصور اکثر افراد جامعه در مورد اعتیاد این است که مواد مخدر عمدتاً پدیده‌ای مردانه است. به عبارتی اعتقاد بر این است که زن‌ها بسیار کمتر از مردها به اعتیاد روی می‌آورند، به خصوص در کشور ما حتی سیگار کشیدن زنان و دختران تعجب اطرافیان را برمی‌انگیزد. شاید به دلیل اینکه اعتیاد با نقش آشنای همسر و مادری مهربان و دلسوز در جامعه ایرانی همخوانی ندارد.

اما آیا واقعاً اینگونه است؟ آیا زنان نسبت ناچیز و بی‌اهمیتی از جمعیت معتادان را در کشور ما تشکیل می‌دهند؟ هرچند آمار دقیقی از میزان جمعیت زنان معتاد در کشور وجود ندارد، اما براساس برخی پژوهش‌ها ۶/۹درصد از معتادان کشور را زنان تشکیل می‌دهند. وزارت بهداشت نیز در آمار خود در مورد زنان معتاد از رقم ۱زن معتاد به ازای ۸مرد معتاد گزارش می‌دهد.

برخی گزارش‌ها هم بر این امر تاکید دارد که در مقابل هر ۱۰۰مرد معتاد ۷ زن معتاد در کشور وجود دارد. از سوی دیگر به گفته مسوولان زندان‌های کشور در حال حاضر ۵۰ درصد زندانیان زن در رابطه با مواد مخدر و اعتیاد در زندان هستند که به نقل از همین مسوولان این آمار در سال‌های اخیر افزایش نیز داشته است.

براساس آمار جهانی، اعتیاد در زنان عوارض خطرناک‌تری نسبت به مردان ایجاد می‌کند. به عنوان مثال فاصله زمانی اولین تجربه مصرف مواد، تا تزریق مواد در زنان به طور متوسط ۲سال طول می‌کشد در حالیکه این زمان در مردان حدود ۸سال است. با این حساب زنان ۶سال زودتر از مردان به ورطه وابستگی شدید، که درمان طبعاً سخت‌تر و عوارض جسمی، روانی و اجتماعی آن نیز به مراتب بیشتر است کشانده می‌شوند.

کاش صدای خاموش این معزل را کسی از مسئولان می شنید و به فریاد دختران و پسرانی که ناخواسته به این دام مهلک افتادند، پاسخ می داد.