بازار مسکن در سال ۹۶ چه وضعیتی خواهد داشت

بازار مسکن، پس از رشد حبابی سال‌های پایانی دولت دهم، از نیمه دوم سال ۹۲ وارد دوره رکودی شد. این شرایط تا اواخر سال ۹۴ بر این بازار حکمفرما بود که همراه با خروج سوداگران از این بازار بود. هم اکنون، بسیاری از ترمزها از جلوی پای بازار مسکن برداشته شده است و به مرور آثار بهبود در این بازار دیده می شود. افزایش درآمدهای نفتی و بهبود نرخ رشد اقتصادی نیز موجب خوشبینیِ مضاعف است؛ از سوی دیگر به این عوامل اقتصاد کلان میتوان عواملی درون بخشی را نیز اضافه کرد: کاهش صدور پروانه ساختمانی در سال‌های ۹۳ تا ۹۵ به تدریج ساختمان‌های فروش‌نرفته عرضه‌کنندگان را کاهش داد و تولیدکنندگان واحدهای مسکونی که در سال‌های ۹۰ تا ۹۲ پروانه ساختمانی گرفته بودند، توانستند واحدهایشان را به فروش برسانند. علاوه براین، افزایش نسبت وام به قیمت مسکن در تامین هزینه های خرید، از دیگر اقدامات مثبت بازار مسکن محسوب میشود.
البته نباید فراموش نمود که مهم‌ترین بازار رقیب مسکن، بازار پول است؛ به طوری که جابه‌جایی نقدینگی میان مسکن - بانک بسیار قوی‌تر از جابه‌جایی نقدینگی میان مسکن - بورس یا مسکن - طلا و ارز است. بر این مبنا نرخ بالای بازدهی در بازارهای پول تاثیرات نامطلوبی بر بازار مسکن برجای گذاشته است. به گونه ایکه یکی از عوامل موثر بر تطویل رکود مسکن را می توان، نرخ های بالای سود واقعی بازار پول دانست. ضمن اینکه حجم بالای خانه های خالی نیز مزید بر علت بوده اند.
درمجموع باید گفت هرچند پیش‌ فرض‌های گوناگون، منجر به پیش‌بینی‌های متنوع بازار مسکن می باشد؛ بااینحال آنچه بیش از سایر گزینه‌ها، محتمل به نظر می‌رسد این است که نرخ رشد قیمت مسکن در سال ۹۶، حول و حوش نرخ تورم عمومی خواهد بود.