همه گزینه های روحانی برای وزارت ورزش

گروه ورزشی؛ با پیروزی دکتر حسن روحانی در انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری، از هم اکنون رایزنی ها برای انتخاب گزینه های واجد شرایط برای وزارتخانه های مختلف جهت حضور در کابینه دولت آغاز شده و حسن روحانی هر روزه در دفتر خود میزبان چهره های ریز و درشت سرشناسی است که قرار است در دولت آینده در هیات دولت صندلی های وزارتخانه های مختلف را اشغال کنند.

به گزارشامیدنیوز،اگرچه در میان وزارتخانه های گوناگون، بحثانتخاب وزرای اقتصاد، صنایع و کشور داغ است اما وزارت ورزش و جوانان نیز با توجه به عمومی بودن و البته طیف گسترده مخاطبانش به ویژه در میان قشر جوانان و ورزشکاران، یکی ار وزارتخانه کلیدی و بااهمیت در بطن دولت محسوب می شود. از همین رو به موازات باقی وزارتخانه ها، تلاش برای انتخاب وزیر آتی ورزش ادامه دارد و دکتر روحانی درصدد است با ارزیابی گزینه های موجود، یک گزینه اصلح و البته مقتدر و صدالبته ورزشی را برای صدارت بر صندلی چرمی ساختمان سفیدرنگ سئول گزینش کند.

به گزارش افکارنیوز، با توجه به ضریب نفوذ ورزش در لایه های جامعه و اقبال عمومی، موفقیت در این حوزه برای دولت بسیار مهم و حیاتی است و از همین رو دکتر روحانی قصد دارد گزینه ای مدیر و صدالبته موفق و باکارنامه برای این وزارتخانه انتخاب کند تا چرخ های موفقیت در ورزش با سرعت بیشتری حرکت کند.

به ویژه اینکه ورزش کشور در سال آینده دو رویداد بزرگ و بااهمیت ورزشی یعنی بازیهای آسیایی اینچئون و جام جهانی برزیل را پیش رو خواهد داشت و سلیقه و عملکرد وزیر جدید، تاثیر کلیدی در نتیجه و عملکرده ورزش ایران در این دو کارزار مهم پیش رو خواهد داشت.

در همین رابطه به دستور دکتر روحانی کارگروهی ویژه از مدیران ورزشی تشکیل شده تا با بررسی کارنامه و البته شرایط موجود اصلح‌ترین گزینه را برای وزارت ورزش به رئیس جمهور منتخب معرفی کنند. سیاهه زیر گزینه های مورد بحثبرای وزارت ورزش را بررسی می کند. گزینه هایی که این روزها نامشان در این کارگروه شنیده شده و سبک و سنگین می شوند.

۱ - مصطفی هاشمی طبا
رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک شاخص ترین چهره کارگروه ورزشی دولت آینده است. هاشمی طبا که همانند دکتر روحانی مشی اعتدال گرایانه دارد، در تمام سالهای دوری اش از حوزه ورزش در ۸ سال گذشته، ارتباط خود را با ورزش قطع نکرده و در قامت یک کارشناس منتقد علاوه با پیگیری جزئیات اتفاقات حوزه ورزش، نظریاتش همیشه از سوی رسانه ها خریدار داشته است. هاشمی طبا به عنوان یک مدیر ورزشی بیشترین شانس را برای صدارت بر صندلی وزیر ورزش را دارد اگرچه گفته می شود از مطرح شدن این نظریه در دفتر دکتر روحانی و البته رسانه ها به شدت پرهیز می کند تا متهم به مشاوره به نفع خود نشود.

۲ - یاسر هاشمی
فرزند کوچک رئیس مجمع تشخیص مصلحت یکی از گزینه های مهم برای وزارت ورزش است. با توجه به اشتراکات شدید دکتر روحانی و آیت الله هاشمی و البته حمایت تمام قد آیت الله از دکتر در کارزار انتخابات و البته دیدارهای اخیر این دو ظاهرا رئیس جمهور منتخب تمایل دارد تا از یاسر در کابینه دولت استفاده کند. به ویژه اینکه فرزند کوچک رئیس مجمع تشخیص مصلحت علاوه بر جوانی و انگیزه های فراوان، سبقه ورزشی هم دارد و در سالیان دور عضور هیات رئیسه فدراسیون سوارکاری بوده است.

با این وجود گفته می شود آیت الله هاشمی چندان تمایلی به این انتخاب ندارد و به نزدیکانش از جمله فرزندانش توصیه کرده برای جلوگیری از هرگونه شبهه ای از پذیرفتن سمت در دولت آینده اجتناب کنند تا دکتر روحانی در ابتدای راه مورد هجوم گروهای رادیکال افراطی قرار نگیرد.

۳ - محسن صفایی فراهانی
مطرح شدن نام او برای وزارت ورزش یک سورپرایز جذاب است. یک مدیر موفق از بدنه دولت اصلاحات که در دوران خاتمی به عنوان یک مدیر ورزشی شناخته شد. زمانی که به فدراسیون فوتبال رفت و در طول چهار سال حضورش در این فدراسیون اقداماتی بی نظیر را انجام داد که نام او را به عنوان موفق ترین رئیس فدراسیون فوتبال ایران معرفی کرد.

صفایی فراهانی یک مدیر سیستماتیک و البته به شدت مقتدر بود که برخلاف مدیران سنتی نظیر مصطفوی به مدیریت هیاتی و فله ای اعتقادی نداشت و از همین رو تشکیلات فدراسیون را دگرگون کرد و چارت جدیدی را بنا نهاد که فدراسیون هنوز با همان الگو اداره می شد.

اصلاحات زیرساختی و بنیادین و البته آوردن پول به عرصه فوتبال و استخدام مربی بزرگی چون میروسلاو بلاژویچ مربی سوم جام جهانی و البته ساختمان آبرومند فدراسیون از جمله میراثگرانبهای صفایی فراهانی محسوب می شوند اما اتهاماتی که به او در جریان حوادثبعد از انتخابات سال ۸۸ وارد شد، انتخاب او به عنوان وزیر ورزش آینده را با تردید و ابهام روبرو کرده است. معرفی او به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت ورزش، به طور حتم هجمه فراوانی را از سوی برخی از اصولگرایان منتقد دولت به همراه خواهد داشت.

۴ - امیررضا خادم
یک مدیر کاملا ورزشی که حضورش در بدنه دولت می تواند یکی از سورپرایزهای دکتر روحانی باشد. امیررضا خادم از جمله قهرمانان ورزشی است که پس از خداحافظی با تشک کشتی، ردای سیاست به تن کرد و بدل به یک مدیر سیاسی شد و حتی به مجلس نیز راه یافت اما خادم در کنار فعالیتهای سیاسی اش ارتباط خود را با حوزه ورزش قطع نکرد.

ریاست فدراسیون کشتی مهمترین فعالیت ورزشی او بود اما خادم هم همانند بسیاری از چهره ها در دوران دولت نهم و دهم از حوزه ورزش و سیاست رانده شد تا جایی که وقتی برای ثبت نام در انتخابات ریاست فدراسیون کشتی اعلام آمادگی کرد، وزارت ورزش از ترس پیروزی او، انتخابات این فدراسیون را معلق کرد و با گذشت یک سال و اندی هنوز آن را برگزار نکرده! خادم با توجه به تحصیلات عالیه و البته متانت و اعتدال گرایی اش، یک گزینه مقبول است که گفته می شود به شدت از سوی هاشمی طبا حمایت می شود. حمایتی که بی تردید شانس وی را برای حضور در کابینه دولت بالا خواهد برد.

۵ - حمیدرضا آصفی
حمیدرضا آصفی یکی از شناخته شده ترین مدیران سیاسی بدنه است. مردی که حضورش در عرصه سیاست را با سفیری در آلمان شرقی سابق و بعد از آن فرانسه در دولت اکبر هاشمی آغاز کرد و سپس با روی کار آمدن خاتمی و دولت اصلاحات، ترفیع درجه یافت و به عنوان سخنگوی وزارت امور خارجه منصوب شد. مردی که با روابط عمومی فوق العاده خود وزارت امور خارجه را به عنوان یک وزارتخانه پرکار و پرخبر معرفی کرد. آصفی در دولت احمدی نژاد همانند سایر مدیران دولت اصلاحات از بدنه دولت کنار رفت هر چند عملکرد مثبت او سبب شد تا نزدیک به یک سال در دولت جدید دوام آورده و سپس به عنوان یکی از آخرین بازمانده های دولت اصلاحات کنار رفت.

آصفی در این سالها سفیر ایران در امارات بوده و البته در تمام مدت زمان حضورش در عرصه سیاست، علاقه اش به ورزش و به ویژه فوتبال را کتمان نکرده. او در دوره ای عضو هیات مدیره استقلال بود و همیشه در سفرهای پرتعداد تیمهای ورزشی ایران به امارات، حضوری موثر و پررنگ داشته و از هیچ کمکی دریغ نکرده. با توجه به این کارنامه پربار و علاقه به حوزه ورزش، وزارت ورزش می تواند یک چالش جذاب برای او باشد هر چند شنیده می شود آصفی چندان تمایلی به حضور در وزارت ورزش ندارد.

۶ - محمد دادکان
گزینه ای که همیشه در همه انتخابات ورزشی نام او مطرح می شود اما انتخاب نمی شود! گزینه ای که به نظر می رسد مطرح شدندش بیشتر یک بازی رسانه ایست تا واقعیت! دادکان یکی دیگر از گزینه هاست که او هم همانند خادم عقبه ورزشی دارد. حضور در فدراسیون فوتبال مهمترین و تنها سمت مدیریتی دادکان بوده و همین رزومه لاغر و کوچک، صلاحیت وی برای حضور در دستگاه عریض و طویلی چون وزارتخانه با تردیدهای جدی روبرو می کند.

درگیری علنی او با علی آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی وقت و جبهه گیری ها و انتقادات صریح و تندش از او، سبب شده تا دادکان در شمایل یک مدیر موفق در اذهان رسانه ها و توده مردم معرفی شود اما وقتی کارنامه دادکان مرود بررسی قرار می گیرد، غلط ها و اشتباهات آشکاری در آن رویت می شود که همین به اعتبار او خدشه وارد می کند. از سوی دیگر دادکان به شدت یک مدیر فردگرا و خودمحور است و این روحیه در کنار تندخویی او که به شدت به مشی اعتدال گرایانه دکتر روحانی در تضاد است، سبب شده تا شانس چندانی برای حضور در وزارت ورزش نداشته باشد.